Nog minder dan een maand en dan zit het erop: mijn hbo-carrière is dan ten einde. Als ik eenmaal mijn scriptie heb ingeleverd en verdedigd, kan ik eindelijk de transitie maken van studeren naar leren. Lijkt een klein verschil, maar het is een grotere stap dan je zou denken.

Begrijp me niet verkeerd: ik ben dol op studeren. Niet veel mensen kunnen me dat met volle overtuiging nazeggen, maar ik houd er oprecht van. Nieuwe kennis vergaren, nieuwe mensen leren kennen, jezelf leren kennen: het is een hele ervaring. Maar hoeveel leren we nou echt? Laat me het verschil uitleggen.

Studeren is in mijn ogen: iets tot je nemen. Meestal is het doel een tentamen halen of op een andere manier de studiepunten voor een vak binnenslepen. Studeren gaat vaak gepaard met stampen en reproduceren. Leren, aan de andere kant, is kennis tot je nemen en het toepassen. Meestal is het doel om nieuwe vaardigheden te ontwikkelen op basis van nieuwe kennis. Leren gaat meestal gepaard met vallen, opstaan en toepassen.

Merk je het verschil al?

Degenen die mijn blogs vaker lezen, weten dat ik genoeg te zeuren heb. Deze keer even niet. Ik wil een advies geven. En wel aan de studenten die nog niet zo lang bezig zijn met hun studie.

Het leerproces stopt al te vaak bij de uitgang van het hogeschoolgebouw. De boeken en de opdrachten die je krijgt voor de colleges zijn meer dan genoeg om je papiertje te halen. Sterker nog, doe even je best en je kan het zelfs uitmuntend doen. Maar met tentamens en schoolopdracht ben je er nog lang niet. Al haal je alleen maar tienen.

Een vriendin van mij is zo iemand. Ik leerde haar kennen op de universiteit voor ik aan het hbo begon. Het maakte niet uit hoe moeilijk de stof was of hoeveel nachten ze door moest halen om het te kennen, ze deed het en haalde altijd minimaal een acht. Summa cum laude propedeuse, cum laude bachelor en nu is ze bijna klaar om cum laude haar master te behalen. Ik sta er nog iedere dag van te kijken hoe ze het doet.

Toch kwam ze twee maanden geleden naar me toe met een vraagstuk waarmee ze struggelde. Ze had een baan als consultant naast haar master en was bezig met een opdracht voor een klant. Ze was zo trots op het plan dat ze had geschreven, maar de klant vond het niets. ‘Dit had ik zelf ook kunnen doen’, zou er letterlijk tegen haar zijn gezegd. Ik vroeg of ik het plan mocht zien en daar had je het al: modellen van hier tot Tokio, theorie tot je erbij neervalt, maar het toepasbare aspect? Het ‘wat moeten we nu doen?’ Nergens te bekennen.

Ik zeg niet dat ik stapels met ervaring heb, maar met de ervaring die ik heb, kon ik haar op weg helpen. Er ging een wereld voor haar open. ‘Shruti, ik heb veel gestudeerd, maar blijkbaar niet genoeg geleerd’, zei ze.

Onthoud dit: het tentamen wat je vandaag met een acht haalt, haal je over een jaar met een vier als je de kennis die je nodig had voor dat tentamen niet vaak genoeg herhaalt en, nog belangrijker, toepast. Het toepassen moet je niet alleen in de hogeschoolgebouwen willen doen. Ga op zoek naar leermogelijkheden en durf jezelf uit te dagen. Ik garandeer je dat je daarmee verder komt dan met alleen maar tienen. En als de recruiter na het behalen van je diploma het daar niet mee eens is, geef mij dan een belletje. Dan ken ik er nog genoeg die wel de waarde van ervaring inzien.

Volg ons op Instagram