‘Toen ik 16 was, stond ik er nog heel anders in. Toen wilde ik gewoon heel rijk worden’
HR-student ondernemerschap Mart Versteeg is nogal groen. Hij geeft HR-studenten les over duurzaamheid, hij werkt voor het Green Office van de Hogeschool en hij deed vorige week een ‘zero waste challenge’.
‘Ik werk al een tijdje voor de Green Office. Dat is de belangenorganisatie van de hogeschool die zich bezighoudt met duurzaamheid. Vanuit daar ben ik gevraagd om mee te doen aan een zero waste challenge: een week lang zo min mogelijk afval creëren en bewust stilstaan bij alle keuzes die je maakt. Natuurlijk kun je daar heel ver in gaan door bijvoorbeeld iedere dag met een pannetje naar de snackbar te gaan. Maar het kan ook minder drastisch. Zelf ben ik vooral gaan kijken naar: als ik kook, wat koop ik daar dan voor? Zijn dat producten met enorme plastic verpakkingen? Maar ook: kan ik koffiedrab gebruiken als voeding voor mijn planten? Dat soort dingen. Aan het eind van de week had ik een veel kleiner zakje afval dan normaal. En dat is wel echt een eyeopener voor hoe het ook kan. Ik zou het echt iedereen aanraden om dat een keer te doen.
‘Iedereen blijft het maar kopen, en vervolgens zijn ze geïrriteerd als een broek na een paar maanden al kapot is.’
‘Die zorg voor het klimaat en de wereld om ons heen is bij mij eigenlijk ontstaan doordat ik me aan veel dingen erger. Er is zo veel inefficiënt en dom geregeld. Zo veel kan beter en anders. Kijk naar al die goedkope kleding die in derdewereldlanden wordt gemaakt. Van Shein bijvoorbeeld. Iedereen blijft het maar kopen, en vervolgens zijn ze geïrriteerd als een broek na een paar maanden al kapot is. Doe er wat aan. Koop gewoon een mooie broek, die wat duurder is maar wel veel langer meegaat. En zo is het met veel dingen.
‘Toen ik 16 was, stond ik er nog heel anders in, toen wilde ik gewoon heel rijk worden. Door te gaan ondernemen, had ik bedacht. Maar daar moest ik wel eerst even wat voor gaan leren, besefte ik al snel. Vandaar ook wel mijn keuze voor de studie ondernemerschap.
‘Het liep wat anders. Ik ben in 2017 begonnen met studeren maar ik ben er even uit geweest. Mijn interesse en mijn drive zijn in die tijd wel echt veranderd. Die verschuiving is eigenlijk gekomen door mijn stage en later ook baan als adviseur bij Stedin. Die energietransitie is heel lastig, maar wel heel hard nodig, en je kunt er ook een leuke carrière in maken. Die gedachten kwamen daar samen. Ik vond het zo interessant dat ik mijn studie een tijdje heb stopgezet en bij Stedin ben gebleven.
‘Die energietransitie is heel lastig, maar wel heel hard nodig, en je kunt er ook een leuke carrière in maken.’
‘Inmiddels heb ik het weer opgepakt. Toch wel fijn om dat diploma wél te hebben. En dat vinden ze bij Stedin ook. Afstuderen doe ik nu bij de Triodos bank op het gebied van ESG-beleid. Dat staat voor Environment, Sustainability en Governance. Dat gaat over het creëren van een volledig duurzame samenleving, óók in het bedrijfsleven. Ik spreek met heel veel interessante mensen en bedrijven. Iedere dag leer ik weer. Ik studeer hopelijk af op 1 februari, daarna wil ik graag weer bij Stedin werken.
‘Voor de hogeschool heb ik vanuit de Green Office een college ontwikkeld. Een “powerlesson” over duurzaamheid , energietransitie en wat je zelf kunt doen. Daarbij merk ik wel dat hogeschoolstudenten helemaal nog niet zo klimaatbewust zijn, en dat de opleidingen nog niet echt op die manier zijn ingestoken. Vorig jaar sprak ik een docent ondernemerschap die ik vroeg of hij zijn studenten lineair of circulair opleidde, dus gericht op het eenmalig gebruik van dingen of op het hergebruiken. Van het antwoord schrok ik wel. Hoe kun je als school nu bezig zijn met duurzaamheid en met de toekomst, als je je studenten niet opleidt voor die toekomst?
‘Hoe kun je als school nu bezig zijn met duurzaamheid en met de toekomst, als je je studenten niet opleidt voor die toekomst?’
‘In eerste instantie was het college bedoeld voor studenten ondernemerschap, maar inmiddels geven we het hogeschoolbreed. Gewoon op alle opleidingen van de HR, aan de eerstejaars, toegespitst op hun opleiding. En dan stellen we een paar simpele vragen, zoals “waar doe jij het voor?” Wat ik zelf eigenlijk best raar vind, is dat als we het over duurzaamheid en de toekomst hebben, dat we altijd maar zeggen: doe het voor onze kinderen. Dat is toch veel te beperkt? Waarom zouden we maar één generatie vooruit kijken en niet gewoon honderd jaar of duizend jaar in de toekomst? Daar wil ik ze graag bewust van maken.’
Tekst en foto: Sanne van der Most
Mart, wat een mooi verhaal. Goed om dit te lezen. .