Het nieuwe motto van Hogeschool Rotterdam is ‘Toekomstmakers’. Eén woord waarmee een boel positiviteit en daadkracht wordt uitgedrukt. Het klinkt een stuk beter dan het vorige motto ‘Overtref jezelf’. Daar zat een muf luchtje aan, omdat het zo ontevreden klinkt: wees vooral niet jezelf, want dat ziet er niet uit. Overtref jezelf maar snel, want met dit zooitje gaan we anders nergens komen. 

Toekomstmakers klinkt veel frisser. En het is gelukkig geen gebiedende wijs, waardoor er minder druk vanuit lijkt te gaan. Jij hoeft niet per se te veranderen, het gaat er slechts om dat je je bijdrage levert aan een project dat groter is dan wijzelf. En zo maken wij de toekomst. Dat is wat het bij mij in eerste instantie oproept. 

Maar dan komen toch de vragen. Ik kan het niet helpen. Welke toekomst wordt er dan gemaakt? Hoe gaat dat in zijn werk? En wie bepaalt die toekomst eigenlijk? Laat de toekomst zich maken? Begrijpen we het heden wel genoeg om beslissingen te kunnen nemen over de toekomst? Kennen we onszelf? 

Om wat houvast te krijgen, keek ik op de website van Hogeschool Rotterdam en daar werd me wat duidelijker welk beeld de hogeschool heeft van studenten, van hoe de wereld in elkaar zit en wat er bedoeld wordt met ‘de toekomst’. Ik las dat “wij geloven in het idee van kleine stapjes met grote impact. Elk vak dat je volgt, elke vriend die je maakt, elke uitdaging die je overwint, brengt je dichter bij het verwezenlijken van jouw dromen”. Studeren gaat dus over het verwezenlijken van dromen. Er staat niet of alle dromen daarbij meedoen, maar zelfs als we daarin als docenten nog enige (pedagogische of morele) begrenzing aan mogen brengen, dan is het een belofte om U tegen te zeggen. 

Maar er staat nog meer. Ik citeer weer van de website. “Samen creëren we niet alleen jouw toekomst, maar bouwen we ook aan een betere wereld. Want bij Hogeschool Rotterdam gaat het niet alleen om wat je studeert, maar ook om wie je wordt en welke impact je maakt. Kies voor een school die jouw dromen omarmt, waar je jezelf kunt zijn en waar je je thuis voelt.”  

Nu voel ik de druk die ik voelde bij het oude motto ‘overtref jezelf’ toch weer terugkomen. Er moeten dromen verwezenlijkt worden (in kleine stapjes weliswaar, maar toch), de wereld moet verbeterd worden, er moet impact worden gemaakt (ik hoor het vaak, maar weet eigenlijk niet wat het betekent) en bovenop dat alles moeten we ook nog onszelf zijn en ons thuis voelen! Nou snap ik heus wel dat dit een ronkende reclametekst is, maar het gewoon leren van een vak is hier wel erg op de achtergrond geraakt. 

Gaat studeren over het verwezenlijken van dromen? En wordt de wereld echt beter als iedereen zijn dromen verwezenlijkt? Het ligt er natuurlijk aan wat die dromen precies inhouden, maar dan nog denk ik dat de beste lessen je juist anders naar de wereld en naar jezelf doen kijken. Ik denk dan aan studenten die bij ons geleerd hebben dat de werkelijkheid toch anders is dan hun dromen en dat ze daarmee hebben leren omgaan.  

Om de nu toch ontstane druk en het angstige gevoel bij mezelf wat te temperen, pik ik een stukje van de website waar ik mee kan werken: “Want bij Hogeschool Rotterdam gaat het niet alleen om wat je studeert, maar ook om wie je wordt.” Prachtig. 

Volg ons op Instagram