Het is bijna weer zover: wekenlang zomervakantie. Het is een van de fijne dingen van werken in het onderwijs. Maar het vooruitzicht van die lange vakantie geeft ook een soort druk. Moet ik op vakantie? Als ik thuisblijf, wat moet ik dan allemaal doen? Moet, moet, moet.

Qua op vakantie gaan is er niet veel keuze omdat ik een last minute vakantieplanner ben en zomervakanties zijn druk en volgeboekt. Het liefst zou ik ergens in een kleine bungalow midden in de natuur verblijven. Maar zie daar eens te komen als je geen auto rijdt.

Dus leg ik mezelf neer bij thuisblijven en neem ik me voor alles te gaan doen waar ik tijd voor tekortkom tijdens de werkweken. Mijn steeds groeiende stapel boeken lezen, een fotografieserie maken, een essay schrijven, musea bezoeken.

Ik begin vol goede moed aan de eerste week vakantie, nog steeds met het gevoel van moeten en dat het zonde is om niks te doen. We zijn zo geïndoctrineerd in deze maatschappij van steeds productief en druk moeten zijn. Het duurt dan even voordat mijn voet van het spreekwoordelijke gaspedaal af is en mijn gedachten tot rust komen en het lukt niks te doen.

Gelukkig val ik meestal snel in een routine van op mijn gemak de dag beginnen. Online nieuws lezen, afhankelijk van het weer laveloos van de hitte op de bank liggen of naar de koffiezaak om koffie te drinken met een boek op tafel terwijl ik kijk naar het komen en gaan van mensen.

Als vrienden en kennissen niet op vakantie zijn lukt het misschien hier en daar met iemand af te spreken om samen koffie te drinken en samen te kijken naar het komen en gaan van mensen terwijl we elkaar bijpraten.

Ik kijk het per dag aan wat ik ga doen. Een boek lezen, een wandeling maken of toch naar de bioscoop als er wat leukt draait. Maar vooral niks moeten. En dan bedenk ik wat een luxe dit is, om te kunnen niksen. Niet iedereen heeft zo’n luxe, ik ook niet altijd. Sommige zomers verliepen turbulent met ziek zijn en andere zaken waardoor je na de zomer weer een vakantie nodig hebt om bij te komen.

Dus bij deze, met nog een aantal werkweken te gaan herinner ik mezelf er alvast aan om de prestatiedruk van de vakantie los te laten. Geen doelen stellen, de dagen nemen zoals ze komen en zonder schuldgevoelens niksen. Voor ik het weet is het weer een nieuw schooljaar en tel ik alweer af naar de herfstvakantie.

Fijne zomer!

Volg ons op Instagram