Ik ging op reis om de andere kant van de wereld te ontdekken: mooie natuur, andere culturen en de vrijheid van het reizen. Familie en vrienden zeiden nog tegen me: ‘Misschien wil je daar wel blijven wonen, wie weet blijf je ergens hangen’. Die opmerkingen wimpelde ik snel weg. Ik wil namelijk graag veel zien van de wereld, maar ik weet al dat mijn hart ligt in West-Europa.
Dat voorgevoel klopte: ik zou me hier niet thuis kunnen voelen. Azië is een compleet andere wereld. De eerste reden waarom ik me hier niet op mijn plek voel was snel duidelijk: ik word overal aangestaard en nageroepen als lange witte meid.
Los van dat ik opval, merk ik vooral dat er enorme cultuurverschillen zijn. Mensen kijken hier in Indonesië heel anders naar het leven. Ze zijn voornamelijk bezig met genoeg geld verdienen om eten op hun bord te krijgen en zodra dat is gelukt, dan zijn ze tevreden. Omkijken naar andere dingen zit er dan niet meer in en dat zie je terug in de omgeving: lelijke gebouwen, kapotte spullen, vervuiling en ontbrekende hygiëne. Ze nemen genoegen met rondkomen, wat maakt dat er weinig ruimte lijkt te zijn voor verfijning of esthetiek.
In de samenleving waar ik ben opgegroeid is het juist compleet andersom. Je wordt geleerd om altijd te streven naar meer. Dat streven naar perfectie is wel een discussiepunt. Het kan veel stress opleveren en mensen zijn nooit tevreden. Toch heb ik me door deze reis naar Azië gerealiseerd dat dit streven juist ook voor heel veel mooie dingen in het leven zorgt. Denk aan architectuur, comfort, mode, kunst, ambitie, gastronomie, duurzaamheid, mindfulness en ga zo maar door. Dit zijn dingen waar ik veel waarde aan hecht en hier dus erg mis.
We kunnen als mensen denk ik veel leren van elkaar. Aan de ene kant streven naar een beter leven en een betere omgeving voor iedereen en aan de andere kant leren wanneer we genoegen met iets kunnen nemen en tevreden met onszelf kunnen zijn. Voeg ze samen en je hebt de perfecte balans.
Terwijl ik geniet van de tijd die ik nog heb in Azië, kijk ik stiekem al uit naar mijn terugkomst in Europa. Hoewel de omgeving hier prachtig is en het bijzonder is om vanuit een bepaald perspectief naar een andere cultuur te kijken, begin ik wel te verlangen naar het vertrouwde gevoel van ‘thuis’ dat Europa voor me is.
Laat een reactie achter
Spelregels
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Back to Top