| 
|
Michelle van den Berg is tweedejaars verpleegkunde flexibele deeltijd en werkt in het Erasmus MC als oncologieverpleegkundige. Ze schrijft – als het kan met een beetje zwarte humor – over studeren, werken, jongeren en de (veranderende) wereld in het algemeen.
Foto: Paul van der Blom
‘Ben ik hier wel voor gemaakt?’ vroeg ik me ineens vertwijfeld af, toen ik op de Hogeschool Rotterdam begon met mijn studie verpleegkunde. Als je uit een familie komt waar niet tot nauwelijks gestudeerd is, kom je terecht in een compleet nieuwe wereld.
Dat ik zou gaan studeren was nooit de verwachting. Mijn ouders hebben mij altijd gesupport met school, maar ze legden de lat niet hoog en de verantwoordelijkheid bij mezelf. Vandaar dat ik uiteindelijk met twee vingers in mijn neus de mavo haalde terwijl de havo eigenlijk wel haalbaar was geweest. Inmiddels zit ik dan toch op de hogeschool maar voel ik mij af en toe nog steeds een buitenbeentje.
Want waarom moet alles zo elitair benoemd worden op het hbo of de universiteit? Zoals ‘de propedeuse’, een term waar ik aan het begin van mijn studie nog nooit over gehoord had. Heb ik dan echt onder een steen geleefd? Alles wordt naar mijn mening onnodig moeilijk gemaakt op deze manier. Wanneer mensen aankomen met ‘ik studeer creative marketing & sales’ denk ik bij mezelf: ‘commerciële economie dus’.
Op de socials vliegen de uitreikingen je om de oren, het lijkt alsof het studeren helemaal in is. ‘Komt dat mooi uit dat ik hieraan begonnen ben’, dacht ik. Tot dat ik hoorde over APA, literatuuronderzoek en reflectieve casestudies. Waar ben ik aan begonnen? Dingen waar ik nog nooit van heb gehoord en waar ik alleen maar slimme mensen over hoor praten! Terwijl ik af en toe nog steeds niet weet of een woord nou met -d of -dt eindigt en op mijn 25ste nog steeds ’t kofschip gebruik.
Inmiddels wordt mijn handje niet meer vastgehouden tijdens de studie en het gaat me eigenlijk redelijk goed af. Gelukkig kwam ik bij andere mensen in de klas die net zo veel ervaring en vooropleiding hadden als ik: ik was niet de enige. Ook kan ik meepraten over mijn behaalde propedeuse en heb ik al een reflectieve casestudie geschreven. Misschien ben ik toch zo dom nog niet.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Gefeliciteerd met je eerste blog Michelle! Super gedaan!
En heel slim dat je het kofschip gebruikt, dat zouden meer mensen moeten doen 😉
Persoonlijk herken ik dit wel, zelf kom ik ook uit een voornamelijk sterke arbeidsfamilie en doorstuderen is in mijn familie eigenlijk een taboe. Gelukkig hebben mijn ouders me wel altijd gesteund in mijn studiekeuzes, maar ik begrijp wel wat je bedoelt. Zelf heb ik ook altijd gedacht dat ik te dom was voor het HBO maar dat bleek uiteindelijk best mee te vallen. En ja, voor mij duurde het ook even om te begrijpen wat een “propedeuse” eigenlijk was haha.
Ik vind het jammer dat er best een stigma staat op wat “dom” en “intelligent” is in deze samenleving, terwijl ik dat nooit echt begrepen heb. De een is intelligenter met praktische situaties, en de ander is intelligenter met theoretische situaties.
Ik ben blij om iemand anders situatie en perspectief beschreven te zien in een blog! Ik dacht werkelijk dat ik de enige was…
Wat een mooie blog Michelle, Je tikt herkenbare onderwerpen aan! Dom ben je zeker niet, je potentie was al zichtbaar op het MBO
Interessant om te zien hoe iemand dan zo geconfronteerd wordt met bepaalde termen. ‘Vroegah’ was de term propedeuse alleen van toepassing op universitaire opleidingen, vandaar dat het misschien wat ‘elitair’ overkomt. De term is ook oorspronkelijk Grieks, en onderwijs in klassieke talen is iets wat sterk geassocieerd wordt met universitair niveau waar dergelijke termen traditioneel veel rondslingeren.
Met de verzwakking van het onderscheid tussen HBO en WO, mede door de invoer van het bachelor/master-stelsel, is de term propedeuse toegepast op beide trajecten en komt een veel breder publiek ermee in aanraking. Vaak is het een kwestie van de terminologie even eigen maken en dan kan je door. Mag je zelf kiezen of je je daarmee ook elitair mag voelen ;-).
Intussen vraag ik me zelf af waarom het hele ding nog bestaat, het is een artefact van het oude stelsel en totaal onnodig voor een bachelor-diploma. Misschien gewoon leuk om iets te hebben als je een jaar van een studie meepakt?