| 
|
Okke de Jong is hogeschooldocent en coördinator van het Excellentieprogramma van de Rotterdam Academy. Daarnaast is hij startup coach voor de Startup Academy. Hij schrijft graag over zijn studenten, de vele facetten van het docentschap en zichzelf. Eerdere blogs van Okke vind je hier.
Foto: Paul van der Blom
Laatst volgde ik een workshop over diversiteit en inclusie met ons docententeam. Moeilijk behapbaar vraagstuk. We weten hoe divers onze studenten zijn, we willen uiteraard niemand uitsluiten, maar de realiteit is weerbarstiger. Want ons onderwijssysteem eist van ons dat we selecteren, oordelen en mensen uitsluiten.
Als witte, hetero man van in de vijftig heb ik sowieso het gevoel dat ik weinig recht van spreken heb. Ja, ik ben weinig woke. Terwijl ik toch echt de beste intenties heb. Ooit vernam ik dat sommige studenten het niet leuk vonden als ik ‘lieverd’ tegen ze zei. Want: badinerend. Want: dat kan niet, in een hiërarchische verhouding. Want: te intiem. Ondanks mijn onschuldige, Amsterdamse gewoonte om jonge meiden met ‘lieverd’ aan te spreken. Net zoals je in Rotterdam ‘wijffie’ zegt. Noodgedwongen leverde ik iets van mijn authenticiteit in en zag ik af van deze aanspreektitel. Want ondanks de in mijn ogen overgevoeligheid van sommige studenten wilde ik toch graag dat iedereen zich veilig en thuis voelde.
Overgevoeligheid. Daar gaat het volgens mij om. Tegenwoordig zeg je geen ‘slaaf’ meer, maar ‘tot slaaf gemaakte’. Want die arme mensen konden er immers niets aan doen dat ze tot slavernij gedwongen werden, ooit. Daarbij maakt het dus blijkbaar niets uit dat slavernij in Nederland sinds 1863 afgeschaft is. Men is er nog steeds gevoelig voor. En daar vind ik wat van.
Waarom bepaalt iemand wat wel of niet gevoelig ligt? En op basis waarvan? Waarom moeten we op ons taalgebruik letten? Waarom moeten we meeleven met een soms zeer kleine minderheid, in een democratie? Waarom past die minderheid zich niet aan? Waarom worden sommige mensen keihard gecanceld, terwijl ze de beste intenties hebben en echt wel bereid zijn tot aanpassingen? Hoe ver moeten we meebuigen met de student die vanwege ADHD geen afspraken kan nakomen? Waarom eisen we niet wat meer weerbaarheid van onze studenten?
Als docent in een stad met zoveel nationaliteiten is het vrijwel onmogelijk te discrimineren. In mijn les is iedereen welkom, of je nou bruin, paars, transgender, boeddhist of hamsterliefhebber bent.
Ik ben blij dat roetveegpiet eindelijk is ingeburgerd. Tegelijk ben ik blij dat we een vooropleiding eisen, wat strikt genomen niet inclusief is. Dat we tijdens de opleiding selecteren op geschiktheid. Dat we oordelen, op basis van momentopnamen en zonder hoegenaamd rekening te houden met persoonlijke omstandigheden. En dat we soms studenten uitsluiten, omdat ze ongeschikt zijn voor de arbeidsmarkt.
Nee, ik ben dus weinig woke. En ja, schiet mij maar lek.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Mooie pakkende blog. Ik ben ook anti-woke en daar heb ik de volgende redenen voor:
1 – Inclusieviteit moet inclusief zijn. Woke is selectieve inclusie. Je hoort er bijvoorbeeld wel bij als je een zwarte vrouw bent, maar als hoogopgeleide witte heteroseksuele man maakt het niet uit als je je buitengesloten voelt. Je bent privileged.
2 – Als ADHD’er voel ik mij niet gesteund door de woke-beweging. Woke is namelijk heel erg gefocust op geloof, huidskleur en seksuele voorkeur (vooral transgender). Daarom voelt het net alsof andere mensen voorgetrokken worden terwijl ik maar “een pilletje moet nemen” als ik mij “niet kan gedragen”!
3 – Wat ik ook heel lastig vind is dat conflict tussen Palestina en Israël, wat je heel platgeslagen een conflict tussen de “Joden en Moslims” kunt noemen. Beide groeperingen zijn minderheden in Nederland, en beide groeperingen worden in de woke-beweging als slachtoffers van discriminatie gezien. Maar welke van de twee partijen ga je in overdrevenheid beschermen (zoals woke doet), zonder de andere partij daarbij te kwetsen of erger? Zeker in dit conflict lijkt dat mij een vrijwel onmogelijke opgave. Dus dat is er in mijn ogen maar één optie: Stoppen met woke!
Dus ja, ik wil zeker wel inclusief zijn. En nee, ik geloof niet dat woke inclusief is!
Goede blog!
Ik ben het over het algemeen wel eens met de conclusie van Yoeri en met Okke. Het is (vrijwel) onmogelijk om inclusief naar iedereen te zijn zonder iemand te kwetsen. Daarnaast zie ik de woke ideologie als een vorm van über-gevoeligheid, vaak voorkomend uit onzekerheid (die op andere ge-botgevierd moet worden) of een hang/claim naar aandacht, maar dat is puur wat ik zie. Daarnaast is het verworden tot een machts-gereedschap om gedrag los te wrikken van anderen.
@ Yoeri Ik hoor anders wel vaker van ‘neuro-divers’, wat vind jij van deze term?
Ik heb last van chronische depressies, technisch ben ik dus neuro-divers’. Ik zelf ben tegen de term, het is zowel een miskenning/bagatelisatie van een probleem enerzijds en anderzijds het op een hoop gooien van hele uiteenliggende aandoeningen.
@Jasper Neurodivers of neurodivergentie slaat op mensen wiens hersenen ‘anders’ zijn. Bijvoorbeeld mensen met ADHD (heb ik zelf!), Autisme, Dyslexie/Dyscalculie of OCD. Depressie valt hier niet onder, omdat het geen leerstoornis is of een andere soort ontwikkelingsstoornis (even zo uit de DSM). Ik begrijp je standpunt wel, maar in mijn beleving hebben veel mensen een label nodig om iets te kunnen herkennen of erkennen, ook mensen die geen last hebben van de bovenstaande aandoeningen. Anderszijds vind ik het wel handig dat die term/label er is en ook een beweging eromheen is, want zoals Yoeri het zei: ik wil ook gewoon meekunnen doen zonder dat mensen van mij eisen dat ik Ritalin slik. Gaat het moeizaam? Ja, zeker. Kan ik mij beter focussen met een pilletje? Ja, zeker. Ben ik mezelf met een pilletje? Nee, absoluut niet. En daar heb ik een hekel aan, ik wil ook gewoon meekunnen doen in de samenleving maar omdat te kunnen moet ik als een soort robot, dus niet mijn authentieke zelf, door het leven gaan, alleen omdat er van mij verwacht wordt dat ik me als de norm (neurotypische mensen) gedraag, door middel van een pil.
Maar terug ontopic, cancel culture is echt toxic. Mensen kunnen ook van hun fouten leren en dat wordt nu tegen gehouden omdat je meteen aan de schandpaal genageld wordt.
@Yoeri:
1. Waar baseer jij de uitspraak: “Je hoort er bijvoorbeeld wel bij als je een zwarte vrouw bent, maar als hoogopgeleide witte heteroseksuele man maakt het niet uit als je je buitengesloten voelt.”
Is het niet zo dat witte hetero mannen al eeuwenlang aan het langste eind trekken en dat deze tendens nu juist (met zeer matig succes) omgedraaid wordt? Dat betekent dus ook dat wij (witte mannen) soms wat van onze privilege’s moeten inleveren. Dat witte mensen privileges hebben werd maar weer eens pijnlijk duidelijk bij de identificatieplicht die er op de locatie waar ik werkzaam ben (Museumpark) was. Ik heb diverse voorbeelden gehoord waarbij witte mensen zich niet hoefden te identificeren en mensen van kleur wel. Daarnaast zijn er echt nog talloze voorbeelden te noemen maar dan wordt mijn nu al te lange reactie nog langer.
2. Inderdaad, er is voor neurodiverse mensen (zeker binnen het onderwijs) nog heel veel te winnen. Hiervoor moet net zo gestreden worden als voor alle andere groepen. Ik denk dat je ieder ‘woke’ mens aan jouw kant hebt als jij je hiervoor in gaat zetten, sterker nog er zijn hiervoor volgens mij ook verschillende initiatieven (denk aan Included) binnen de HR.
3. Dat ‘conflict’ (ik geef zelf te term genocide de voorkeur) plat proberen te slaan is volgens mij een grote, kwalijke en polariserende fout. De staat Israël is geen synoniem voor ‘jood’ en er zijn heel veel verschillende groepen mensen die opkomen voor het zelfbeschikkingsrecht van Palestijnen. Dat activisme is niet voorbehouden aan ‘moslims’ of welke groep dan ook. Ga eens naar een demonstratie en zie wat voor mensen daar rondlopen. Dat zijn echt niet allemaal neomarxisten en tuig zoals sommigen lijken te beweren.
@Jasper:
Hele zinnige conclusie, maar dat het bijna onmogelijk is om volledig inclusief te zijn ontslaat ons mensen volgens mij niet van de plicht om het te proberen. Ik probeer als docent ook al mijn studenten te helpen bij het behalen van een cursus, maar dat is ook vrijwel onmogelijk.
Ik word echt een beetje moe van mensen die roepen niet woke te zijn om vervolgens te zeggen wat ze allemaal wel of niet kunnen. Probeer gewoon een beetje lief te zijn, mensen met respect te behandelen en qua communicatie aan te sluiten bij de behoefte van de ander. Dat hoeft echt niet perfect te zijn want dat is niemand en je wordt heus niet gecanceld als je een keer iets verkeerds zegt.
@Prithivi
Ah, oke, dan heb ik de definitie niet goed begrepen (of zijn er woke mensen die het op alles betrekken, of een combi).
Ik snap de wens (en soms nut) voor labels, ik heb ze zelf ook soms nodig (gehad) om mijn persoonlijke situatie te verbeteren. Het gaat soms alleen wel erg gemakkelijk of draait uit op misbruik van. Verder ben ik het geheel met je eens.
@Ragnar Dienske
Klopt, het is een balans ertussen, denk ik. Daarom snap ik ook dat er vraag en behoefte is voor beide, en dat een mens altijd (zo goed als mogelijk) rekening te houden met andermans gevoeligheid. Mijn probleem ligt vooral bij mensen die hun kwetsbaarheden als wapen gebruiken om hun wil/zin op te dringen, wat naar mijn idee nogal hip is. Dit heeft mij nogal .. gevoelloos (kan geen betere term verzinnen op dit moment) gemaakt.
Wat betreft het cancelen en dat dat niet gebeurt als je iets verkeerd zegt. Ik heb juist het gevoel dat dat wel zo is. Ook omdat ik een witte, heteroseksuele man ben.. Root of all evil (sarcasme.. Alhoewel, als in ons inclusiviteits-platform INCLUDED mag geloven, is dit geen sarcasme).
@Ragnar, daarnaast laat je zelf zien naar Yoeri toe hoe toxisch woke gedachten zijn, waarschijnlijk zonder het door te hebben. Vraag: bestaat racisme naar witte mensen??
Dag Okke, fijn dat je niemand wil uitsluiten en ik denk (hoop) dat dit geldt voor alle collega’s – die intentie is misschien wel het belangrijkste uitgangspunt om te komen tot inclusiever onderwijs. Ik hoop dat je ook open staat voor deze inhoudelijke reactie op jouw blog, want er valt veel over te zeggen – zelfs nog meer dan de vele woorden hieronder…
1. Allereerst ben ik benieuwd wat je verstaat onder ‘woke’. Een van de meest misbruikte termen (google is je vriend) dus handig om helder te hebben hoe jij dat woord definieert.
2. Ons onderwijssysteem heeft inderdaad een selecterende functie, waarbij het beoordelen van het werk van studenten een belangrijke rol heeft. Het doel daarvan is overigens niet uitsluiting, maar goed. Inclusief onderwijs stelt ook niet dat deze functies er niet meer zouden mogen of kunnen zijn (je kunt daar wel vraagtekens bij zetten, maar dat is een andere discussie). We weten echter ook dat studenten (en ook eerder in hun loopbaan) niet alleen worden beoordeeld om hun werk, prestaties, vaardigheden etc., maar dat allerlei andere criteria daarbij een rol kunnen spelen. Inclusief onderwijs heeft o.a. als doel om je bewust te maken hoe dergelijke processen bij jou een rol zouden kunnen spelen.
3. Je schrijft “Ooit vernam ik dat sommige studenten het niet leuk vonden als ik ‘lieverd’ tegen ze zei. Want: badinerend. Want: dat kan niet, in een hiërarchische verhouding. Want: te intiem. Ondanks mijn onschuldige, Amsterdamse gewoonte om jonge meiden met ‘lieverd’ aan te spreken.” Misschien is jouw ‘authentieke’ manier van mensen aanspreken niet zo onschuldig als je zelf denkt? In plaats van te spreken over de overgevoeligheid bij de ander, is het nog veel zinvoller om na te denken over wat de verschillende betekenissen kunnen zijn van ‘lieverd’ of ‘wijffie’ zeggen tegen een student. En diens inbreng echt serieus te nemen – door het hier zo te verwoorden als jij nu doet, laat je namelijk zien dat je hen niet serieus neemt en dat komt behoorlijk badinerend over.
4. De doorwerkingen van het slavernijverleden maakt dat het nog altijd leeft – en bestaat. Bovendien was slavernij in Nederland nooit toegestaan, in de overzeese gebieden was dat anders. En hoewel 1863 vaak wordt genoemd als formele datum, valt ook daar veel over te zeggen (nog tien jaar gedwongen arbeid, de vele vormen van contractarbeid die zeker vergelijkbaar zijn met slavernij die ook na deze datum en zelfs tot in de twintigste eeuw voortduurden, lees bijvoorbeeld de boeken van Reggie Baay en het ‘Wij slaven van Suriname’ van Anton de Kom). En tot slot: hoe erg is het om een ander woord te gebruiken? En waarom moet jij daar wat van vinden?
5. We bepalen met elkaar wat de betekenis is van woorden en hoe we daarmee omgaan. Juist in een superdiverse context is het belangrijk om na te denken over de betekenissen en effecten van bepaalde woorden. Als je inderdaad niemand wil uitsluiten dan is het belangrijk om te letten op je taalgebruik, om te leren van je studenten (en andere medemensen) en daarvoor open te staan. We weten inmiddels dat woorden en uitsluiting wel degelijk (aantoonbaar) pijn kunnen doen (vergelijkbare hersenreactie als bij fysieke pijn).
6. Een belangrijk kenmerk van een democratie zoals wij die kennen is dat de meerderheid rekening houdt met de verschillende minderheden – en dat ook hun rechten worden gewaarborgd en hun stemmen worden gehoord.
7. Ik weet niet precies wat je concreet bedoelt met ‘keihard gecanceld’, maar ik zie wel vaak dat mensen die niet gewend zijn dat ze worden aangesproken op bepaald gedrag en/of woordgebruik daar heel heftig op kunnen reageren. Net zoals dat je de vrijheid hebt om (binnen de wet) ‘alles’ te kunnen zeggen, is er ook het recht van de ander om je daarop aan te spreken.
8. Als je – met goede bedoelingen – iemand kwetst of uitsluit, dan zijn die goede bedoelingen even niet relevant: het gaat dan namelijk niet over jou. “Sorry maar ik bedoelde het niet zo” is iets anders dan “Sorry en ik zal mijn gedrag aanpassen”.
9. Hoe ver we moeten meebuigen met een student die recht heeft op speciale voorzieningen? Zo ver als die speciale voorzieningen aangeven is het formele antwoord. Daarnaast is het goed om kennis te hebben over o.a. mensen met adhd – zo kun je jouw studenten helpen om wel die afspraken na te komen en meer “weerbaar” te worden. En schakel vooral de hulp in van het decanaat – die zullen je overigens ook kunnen vertellen dat onze studenten al veel weerbaarder (moeten) zijn dan wij ons kunnen voorstellen.
10. “Als docent in een stad met zoveel nationaliteiten is het vrijwel onmogelijk te discrimineren”. Waarom is dit een (causaal) verband? Helaas zijn er te veel voorbeelden te noemen waaruit blijkt dat docenten in superdiverse studenten wel degelijk discrimineren.
11. Ah! De bekende “of je nou paars bent”-redenering. Mensen worden niet structureel uitgesloten (op allerlei manieren, van micro-agressie tot juridische discriminatie) op basis van hun liefde voor hamsters, maar transpersonen en mensen van kleur hebben wel degelijk hiermee te maken. De ‘of je nu paars bent’-redenering impliceert een kleurenblind-ideologie en doet af aan die ongelijkheid die er (helaas) is. Zie bijvoorbeeld https://www.kis.nl/artikel/een-ogenschijnlijke-tegenstelling-om-racisme-aan-te-pakken-moet-je-niet-kleurenblind-zijn en https://www.nieuwwij.nl/interview/kleurenblindheid-is-niet-verstandig-bij-opvoeden/
12. Het eisen van een vooropleiding en de andere voorbeelden uit jouw laatste alinea is ‘niet waar inclusie en inclusief onderwijs over gaan. Ik weet zeker dat de persoon/personen die de workshop over diversiteit en inclusie hebben gegeven je kunnen helpen aan leesvoer over de betekenis van inclusie(f onderwijs).
Beste Yoeri, in een inclusieve setting is er juist ook aandacht voor mensen die ‘neurodivergent’ zijn – o.a. mensen met adhd. Hierbij past bijvoorbeeld de verschuiving van het medische model (“neem maar een pilletje”), naar een sociaal model (welke aanpassingen kunnen we doen en hoe kunnen we jou helpen op een manier die bij jou past). En ook voor jou geldt: woke doet niet echt iets. Woke gaat in essentie over het bewust worden van structurele vormen van onderdrukking en uitsluiting – dus jouw opmerking over hoe jij de wereld / de school ervaart als persoon met adhd / adhd’er is eigenlijk heel erg ‘woke’.
Beste Jasper, er wordt vaak onderscheid gemaakt tussen neurodiversiteit en neurodivergentie. Dit wordt hier heel goed uitgelegd: https://neuroelfje.nl/neurodiversiteit/neurodiversiteit-de-belangrijkste-termen/ Het is juist niet bedoeld om individuele ervaringen te miskennen of bagatelliseren. Maar tegelijkertijd is het goed dat je aangeeft dat jij dat een vervelende term vindt: op die manier kunnen de mensen om jou heen daarmee rekening houden!
En als laatste, Jasper in antwoord op jouw vraag of racisme naar witte mensen bestaat verwijs ik graag naar de heldere uitleg van jolly_good_ginger (TikTok) via deze link https://www.youtube.com/watch?v=ydTmbm4r4Zw
[quote]Tegelijk ben ik blij dat we een vooropleiding eisen, wat strikt genomen niet inclusief is.[/quote]
Een vooropleiding vereisen heeft niets te maken met niet inclusief zijn als opleiding – dat zou betekenen dat er ondanks een vooropleiding onderscheid gemaakt zou worden bij de toelating vanwege bijvoorbeeld leeftijd, geslacht of geaardheid.
Woke zijn heeft volgens mij in de basis ook helemaal niets te maken met LGBTQ+ of cancel-culture. Woke zijn betekend wakker zijn – niet slapen – oftewel, in het moment zijn, en daarmee dat je zelf een mening vormt over de wereld en je niet laat leiden door de menigte of ‘omdat het nu eenmaal zo is’ en dus niet ‘op de autopiloot’ door het leven gaat.
Dat sommige mensen die zich woke noemen zichzelf wellicht onterecht dat label toekennen valt uiteraard te betreuren maar het valt wat mij betreft ook te betreuren dat politiek-rechts woke als een blanket-statement gebruikt voor alles dat ze als absurd of overgevoelig willen wegzetten. Want woke zijn, in de oorspronkelijke zin, past wat mij betreft prima in het liberale gedachtegoed.
Ai.. ik heb in mijn vorige comment de term inclusief verward met de term divers, inclusiviteit heeft natuurlijk betrekking tot toegankelijkheid voor mensen met een beperking zoals inderdaad in het geval van mensen met een lichamelijke beperking of neurodivergentie – niet met geslacht, leeftijd of afkomst, etc. die vallen onder de vlag diversiteit.
De geest van mijn commentaar blijf ik wel bij.
@Nina,
Bedankt voor jouw zeer heldere en terechte betoog. Ik had het ook precies zo kunnen opschrijven (al ben ik denk ik minder eloquent) maar ik was er te lui voor.
Bedankt dat jij die moeite nog wel nam :).
Nina heeft praktisch alles wat ik zou willen zeggen al geweldig verwoord, maar als blanke heteroseksuele man moet ik wel erkennen dat ik ook regelmatig verneem dat je als blanke heteroseksuele man niets te zeggen hebt.
Het bizarre is dat dit continu gedaan wordt door blanke heteroseksuele mannen. Je zou haast denken dat het veel meer te maken heeft met wat je zegt, en veel minder met wie het zegt, maar hey, dat zal een te simpele verklaring zijn.
Het moet tenslotte wel waar zijn, je hoort het continu. Soms lijkt het alsof er geen dag voorbij kan gaan zonder dat een blanke heteroseksuele man verkondigt via het Internet, een krant, nationale televisie, radiozender, op een bijeenkomst of simpelweg in de wandelgangen, dat hem het zwijgen is opgelegd.
@Nina Adriaanse.
Ik dacht al dat je met die uitleg zou komen, wat gewoon racisme op zichzelf is. De hele theorie slaat ook nergens op.. Daarnaast wil ik je doorverwijzen naar de definitie van de dikke Van Dale.
De nieuwe ‘progressieve’ definitie verzonnen door een raciste, ga ik niet in mee.
Deze reactie is in strijd met onze spelregels en daarom door de redactie verwijderd.
@S.Heikamp.
Ach, het is alleen serieus te nemen als iemand een kleurtje heeft, toch?
Het maakt verder niet uit dat er weldegelijk institutioneel racisme bestaat naar (witte) Nederlanders.
Als je hetzelfde zou zeggen over moslims is het Islamofobie,.. zeg je hetzelfde over transpersonen dan is het Transfobie, zeg je hetzelfde over Marokkanen (zie criminaliteitscijfers) dan is het opeens racisme..
Bij witte mannen/mensen is het natuurlijk niet erg, dit zijn toch de mensen boven in de (niet bestaande) Totumpaal.
@Jasper,
“Het maakt verder niet uit dat er weldegelijk institutioneel racisme bestaat naar (witte) Nederlanders.”
Heb je daar concrete voorbeelden van?
De vragen in deze column ‘Waarom moeten we meeleven met een soms zeer kleine minderheid, in een democratie? Waarom past die minderheid zich niet aan?’ laten zien dat de schrijver democratie gelijk stelt aan een dictatuur van de meerderheid. Democratie is echter op mensenrechten gebaseerd, waarbij rechten van minderheden en kwetsbaren worden beschermd in bijv een grondwet. Jammer dat een hogeschooldocent zo kort door de bocht redeneert en ogenschijnlijk bewust zich weinig respectvol naar minderheden uitlaat. Discriminatie door docenten kan dus toch in een diverse stad als Rotterdam (wat we natuurlijk al lang wisten).
Ik wil, als oud docent bij de opleiding Social work toch wel even op alle berichten reageren. Wat ik vooral zie bij alle woke is dat er vooral wordt gevraagd om open te staan voor allerlei “nieuwerwetse”zaken. Maar er wordt daarbij niet stil gestaan bij het feit dat veel mensen (zowel oud als jong) vanuit hun principes niet hierin mee willen gaan. Denk aan religieus afwijzen van andere dan heteroseksuele geaardheid. Zo zijn er natuurlijk veel meer dingen te noemen. Behoudende standpunten dus.
Wel vragen dat de ander zich aanpast, maar niet zelf willen aanpassen naar die ander. In de huidige politieke discussie (links vs. rechts) is dit goed zichtbaar. Vraag jezelf eens af wat ik voor die ander kan aanpassen, in plaats van dat alleen van die ander te vragen. Ook al zijn mijn ideeën niet de zijne.
@Marco
– ‘positieve’ discriminatie beleid
– Voorrang woningmarkt voor statushouders.
– Instituties die beweren dat racisme tegen witte Nederlanders niet mogelijk is, en daarop handelen
Zijn maar een paar voorbeelden
Zo ook op arbeidsmarkt:
– Witte Nederlanders worden niet/nauwelijks aangenomen door (kleine) bedrijven met werknemers van kleur, bijv, als maaltijd-bezorger of gewoon achter de toonbank bij bijv. snackbar.
– positieve discriminatie, al is er geen argument meer voor diversiteit. Namelijk afwijzen van witte werknemer op etnische achtergrond, terwijl er geen witte Nederlander in het team werkt (aangezien diversiteit alleen op basis van onveranderlijke eigenschappen plaatsvindt, niet op diversiteit van opvattingen e.d. waar juist wel kracht uit voortkomt.
Leestip voor wie het nu ook allemaal niet meer weet: ‘Dat mag je óók (al niet meer) zeggen’ van Waszink.
Het is te leen bij de Mediatheek: https://hogeschoolrotterdam.on.worldcat.org/oclc/1330746327
Omschrijving: “Onze taal wordt inclusiever, maar het zorgt er ook voor dat veel mensen het idee krijgen dat al hun woorden door de taalpolitie op een goudschaaltje worden gewogen. “Dat mag je óók al niet meer zeggen”, hoor je dan vaak. Maar klopt dat wel? Is het niet zo dat er juist steeds meer woorden zijn die je juist wel kan gebruiken? In Dat mag je óók (al niet meer) zeggen vertelt taalkundige Vivien Waszink wat er allemaal gebeurt op het gebied van schurende taal, genderinclusief woordgebruik en het weergeven van diversiteit.”
@Jasper, en daar ga je weer, woorden in de mond leggen. Wanneer stop je eens met je stropoppen?
Mijn reactie gaat over de ironie van mensen die heel vaak, heel luid, en op heel veel plaatsen roepen dat ze niets mogen zeggen. Okke heeft de neiging te chargeren in zijn blogs maar ik mag hopen dat het hem en zijn publiek niet over het hoofd is gevlogen dat een persoon die een vaste blogger is voor een online magazine van de HR, beweert dat hij weinig recht van spreken heeft.
Nee, het is niet alleen serieus te nemen “als iemand een kleurtje” heeft, maar ik heb je eerder gevraagd om voorbeelden aan te dragen van hoe witte mensen gediscrimineerd worden en dan schotel je gewoon onzin voor, waarbij je de systematische problematiek van “iemand met een kleurtje” om toegang te krijgen tot (delen van) de arbeidsmarkt vergelijkt met een anecdote het niet aangenomen worden als witte jongen bij een Marokkaanse snackbar.
Ter vergelijking: jij probeert te betuigen dat terwijl we het allemaal er mee eens zijn dat mensen niet natgemaakt horen te worden, we het niet mogen hebben over mensen die emmers water over zich heen krijgen omdat jij ook wel eens natgespettert bent. Ja, je was ook even nat, maar sommige mensen zijn continu nat maar daar mogen we het dan volgens jou niet over hebben want “maar ik dan”.
Sorry, het hoeft niet altijd over jou te gaan. Als iemand een probleem heeft hoeven daarbij niet ook de jouwe nog even besproken te worden. Dit is des te wranger omdat iedere keer als mensen die jouw redenering er op aanhouden praten over hun problemen ze het nooit, maar dan ook echt nooit, over de problemen van anderen hebben.
Ga eens eerlijk bij jezelf na: hoe vaak, wanneer jij het over jouw uitdagingen in je leven hebt, neem je daarbij alle andere mensen in acht met die problematiek? Hoe vaak zet jij dezelfde voetnoten neer bij al je uitingen die je in dit soort gesprekken continu van anderen eist? En te pas en te onpas noem je andere mensen hypocriet, het is ironie ten top.
Ik wilde dit eigenlijk niet doen maar laten we alsnog even teruggrijpen op de eerste reacties onder dit stuk. Yoeri stelt als een van zijn redenen dat hij ‘anti-woke’ is: “Als ADHD’er voel ik mij niet gesteund door de woke-beweging.” Met andere woorden: Yoeri is anti-woke want het gaat niet over hem. Ze proberen iemand anders te helpen en dat is verwerpelijk. Een conclusie die jij vervolgens ondersteunt.
Vervolgens verwijt je de woke bewering als “uber-gevoeligheid” en een “hang naar aandacht”, waarna je zonder enig besef van de ironie je beklaagt over hoe reducerend je een algemeen label ervaart welke op jou van toepassing is. Heb je enig idee hoe woke dat beklag is, hoe zeer je meegaat in datgene waar je continu beweert tegen te zijn? Als het over jou gaat is het helemaal OK.
Zoals Ragnar het treffend verwoorde, “Ik word echt een beetje moe van mensen die roepen niet woke te zijn om vervolgens te zeggen wat ze allemaal wel of niet kunnen.”
En laten we ook even eerlijk zijn: Yoeri is neurodivergent, en m.i. als jij chronische depressies hebt, jij ook. Ik vind de oorzaak hier minder belangrijk dan het effect, waarin jij uitdagingen ervaart omdat jij je in een samenleving bevindt die georganiseerd is voor en door “normale” mensen; daarmee bedoel ik in grote lijnen neurotypische mensen die geen onoverkoombare uitdagingen ervaren binnen de structuur van onze maatschappij.
Het feit is echter wel dat voor deze groep mensen een hoop hulpmiddelen bestaan. En let wel, ook deze problematiek gaat puur over jouw persoonlijke ervaring. Die hulpmiddelen bestonden niet altijd, maar omdat (sommige) mensen gaandeweg de problematiek van neurodivergentie begonnen te onderkennen, en daarmee moesten concluderen dat deze maatschappij niet zo goed voor hen werkt als voor anderen, zijn die hulpmiddelen gecreëerd.
Waarom zou je dat andere mensen in hun problematiek niet gunnen?
Deze comment is in strijd met onze spelregels en daarom door de redactie verwijderd.