Toen ik nog op het speciaal onderwijs zat werd ik met een taxibusje naar school gebracht door een chauffeur die altijd rookte. Maar hoe ga je daar nou als 7-jarige mee om?
Twee soorten mensen staan bekend om hun eerlijkheid: dronken mensen en kleine kinderen. En als je toevallig autisme hebt ben je zelfs nog iets eerlijker.
Mijn ouders vertelden mij vroeger altijd dat roken slecht voor je is, en dat rookverslaafden dom zijn. Mijn oom die rookte speelde dat spelletje altijd mee en vertelde mij dat hij heel erg dom was. Dus wat zeg je dan als je als 7-jarige door een rokende taxichauffeur naar school wordt gebracht? ‘Meneer de taxichauffeur, mijn ouders vinden je hartstikke dom!’
En daar zit je dan als taxichauffeur. Een oude volwassen man, met een mooi gekrulde grijze snor. Zojuist dom genoemd door een 7-jarige jongen met autisme. En daar bleef het niet bij.Want in diezelfde periode behaalde ik mijn zwemdiploma A. Iedereen kent het wel, het mooie diploma met daarop de kubus met de letters A, B en C. Het zwemdiploma was voor mij meteen aanleiding om een kubus in diepte te leren tekenen. Dus tekende ik mijn zwemdiploma na. Ik leerde dat je een diploma verdiende als je iets heel knaps hebt gedaan. Zou dat ook voor de taxichauffeur werken?
Maar natuurlijk! Want waar ik mijn zwemdiploma had nagetekend, tekende ik voor mijn taxichauffeur een rookdiploma. En ook hier had ik de kubus uit het zwemdiploma nagetekend met de letters A, B en C erop. Als de chauffeur twee weken lang niet zou roken in de auto kreeg hij rookdiploma A. Als hij het daarna nog twee weken zou volhouden kreeg hij rookdiploma B. En als hij na diploma B nog een maand niet zou roken kreeg hij rookdiploma C. En aangezien ik zelf nooit verder ben gekomen dan zwemdiploma B, vertelde ik mijn taxichauffeur dat rookdiploma C heel knap was.
Trots kan ik jullie vertellen dat de taxichauffeur alle drie de rookdiploma’s heeft verdiend. Ik dacht zelfs even dat ik de taxichauffeur helemaal met roken had laten stoppen. Maar goed ook, want mijn ouders vroegen mij een keer of de taxichauffeur in de auto rookte en toen zei ik ‘Nee!’ Ik wilde de brave man niet in problemen brengen.
Jaren later nam de zoon van de taxichauffeur de schoolritten over. Op een dag nam hij zijn vader mee, die opnieuw naast mij in de taxi zijn sigaret opstak. Ik schrok dat de beste man niet met roken was gestopt. Ik was wat ouder en mondiger, dus ik zei dat hij moest stoppen met roken naast mij. Tot mijn verbazing heeft zijn zoon mij toen thuisgebracht, en aangegeven mij nooit meer mee te willen nemen.
Mijn ouders waren heel boos, omdat ze dachten dat ik mij echt misdragen had. En weer had ik het idee dat ik het vertrouwen van mijn ouders verloren was. Maar ik heb ze ook nooit de waarheid verteld. Wat heb ik spijt dat ik tegen mijn ouders gelogen had over mijn rokende ‘domme’ taxichauffeur!
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Wat een aandoenlijk verhaal. Wat kun je als mondig kind (al dan niet met autisme) toch verraden worden door volwassenen.