Zo, mijn derde kwartaal zit er ook weer op. Dit kwartaal had ik een cursus van 8 studiepunten bestaande uit 16 individuele opdrachten, 5 verplichte gastcolleges, 3 presentaties en een groepsopdracht. Maar eigenlijk heb ik er niet veel van opgestoken.
Het was een cursus op een manier die ik nog nooit heb gehad. Elke donderdag twee individuele opdrachten inleveren, en dat acht weken lang. In de klas werden ook elke week nog (niet verplichte) opdrachten meegegeven, en bijna elke week was er wel aanwezigheidsplicht. De werkdruk lag zo hoog dat een voldoende halen belangrijker was dan daadwerkelijk iets leren.
Ik merk steeds vaker dat het onderwijs is ingericht op prestaties, en niet op proces. Wegens de hoge werkdruk is dit kwartaal personal development geschrapt. Want waarom zouden we daar onze tijd aan besteden? Het gaat er namelijk om dat je je cursussen haalt. Als je er toevallig iets van leert is dat mooi meegenomen.
Ik ben een van de weinige studenten die slc en personal development serieus neemt, omdat ik weet wat je allemaal kan leren. Maar helaas wordt het er door de meeste opleidingen bij gedaan en wordt er nauwelijks aandacht aan besteed. Neem de slc-gesprekken bijvoorbeeld: ‘Sta je een 8? Dan is een gesprek toch niet nodig?’ Maar dat je goede cijfers haalt betekent niet dat het ook goed met je gaat. Ik merk het zelf ook. Studiesucces heeft ook een prijs die je vooral met gebrek aan nachtrust en vriendschappen moet betalen…
En dan heb ik het nog niet eens gehad over topsport of deelname aan de medezeggenschap. Dit gaat meestal gepaard met studievertraging omdat ook deze studenten door hetzelfde hoepeltje moeten springen. Dat terwijl topsport en medezeggenschap meestal leerzamer zijn dan telkens hetzelfde rapportje schrijven.
Leer je wat je moet leren, of leer je wat je wilt leren? ‘Non scholae sed vitae discimus‘ is Latijn voor ‘We leren niet voor school, maar voor het leven!’ En toch zijn we vooral bezig door de hoepel te springen die in de modulewijzer heel nauwkeurig zijn beschreven.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Wat een rake blog, Yoeri! Ik denk dat de intenties van degenen die de cursus maken niet zijn om je alleen door een hoepel te laten springen, maar dat is blijkbaar wel het effect.
Verwar een lesprogramma niet met leren. Dat kunnen 2 heel verschillende dingen zijn als je niet oplet.
Je maakt hier een goed punt, Yoeri, en het raakt aan het verschil dat wordt gemaakt door Kirschner, een onderwijspsycholoog, tussen presteren en leren. Het lijkt alsof het huidige onderwijssysteem vooral gericht is op presteren, wat erop gericht is om studenten zo snel mogelijk een diploma te laten behalen. Dit rendementsdenken lijkt steeds meer leidend te worden in hoe het onderwijs wordt ingericht. Het nieuwe boek van Kirschner, ‘De kunst en kunde van het lesgeven’, gaat in op hoe leren vorm dient te worden gegeven. Met de inzichten uit dit boek is het mogelijk om te toetsen in hoeverre een opleiding bezig is met presteren of met leren.