Maurice Lock is eerstejaars student social work. In zijn vrije tijd is hij lifeguard op het strand bij ’s Gravenzande. ‘Onze taak is de boel in de gaten houden en in actie komen als dat nodig is, daar zijn we voor getraind.’

‘Ik ben niet zo van de economische vakken dus ik kwam al snel bij de sociale kant uit. Ik wil graag mensen helpen. Dat zit echt in me en het heeft me altijd al getrokken; ik doe het al sinds mijn twaalfde. Ik ben vrijwilliger bij de reddingsbrigade in ‘s Gravenzande. Aan zee dus, in het strandseizoen. Dat begint op Hemelvaartsdag met een groot festival en loopt tot in september. We trainen twee keer per week.

‘Toen ik in dat water stond te zoeken, was het enige wat ik dacht: als ik dat kindje maar niet hier levenloos onder water vind.’

‘We zijn getraind om de boel in de gaten te houden en in actie te komen als dat nodig is. Erg leuk om te doen en heel fijn om iemand te kunnen helpen. Ik heb een keer een vermissing meegemaakt van een klein kindje. We kregen de melding binnen dat het kindje zoek was en zijn het water ingegaan waar het voor het laatst gezien was en daar gericht gaan zoeken. Toen ik in dat water stond te zoeken, was het enige wat ik dacht: als ik dat kindje maar niet hier levenloos onder water vind. Uiteindelijk bleek het kindje gelukkig niet in het water te zijn maar door het prikkeldraad heen de duinen in gelopen te zijn. De ouders waren superblij en dankbaar. Best heftig zoiets. Natuurlijk zijn we erop getraind en op alles voorbereid, maar het blijft spannend.

‘Ik ben niet alleen actief op het strand maar ook bij de kerk. Ik ben christelijk opgevoed en sinds een paar jaar ben ik actief bij de Evangelische kerk in ’s Gravenzande. Daar werk ik met kinderen. Tijdens de dienst is er een aparte kinderdienst die wij voor onze rekening nemen. Ik geef samen met mijn nichtje en nog een ander meisje aan twintig tot dertig kinderen uit groep 3 en 4 les over de bijbel. Dus over de verhalen, de moraal en wat ze daarvan kunnen leren. Dat vind ik heel leuk om te doen.

‘Al met al heb ik het dus best druk, want hiernaast heb ik nog twee banen.’

‘Al met al heb ik het dus best druk, want hiernaast heb ik nog twee banen. Ik werk in de plantenkas van de familie en selecteer vetplantjes voor de bestellingen, en ik werk ook nog in een restaurantje.

En dan doe ik natuurlijk social work. De opleiding bevalt me heel goed. Ik kon ook naar Den Haag maar Rotterdam is makkelijker bereikbaar en op de open dag kreeg ik een betere indruk van de Hogeschool Rotterdam, wat kleinschaliger en gemoedelijker dan in Den Haag. Dat gemoedelijke past meer bij me en alles op één locatie hebben is ook heel fijn.

‘Ik heb dus heel bewust voor de stad gekozen en ook voor de opleiding. Social work is echt iets voor mij en ik heb het heel erg naar mijn zin. Het is een brede opleiding, je kunt er alle kanten mee op. Ik hoef niet meteen een richting te kiezen maar kan eerst rondkijken wat bij past.

‘Zelf heb ik gelukkig een heel fijne jeugd gehad waarin het aan niets ontbrak.’

‘Ik heb al wel een idee welke kant ik straks op wil gaan. Ik heb wel echt iets met kinderen, daar ben ik tijdens mijn werk voor de kerk ook achtergekomen. Ik denk daarom dat ik in mijn derde jaar voor jeugd ga kiezen. Dat gaat natuurlijk ook over heftige gevallen, want er is best veel ellende. Moeilijk maar ook mooi om daar iets te kunnen betekenen. Zelf heb ik gelukkig een heel fijne jeugd gehad waarin het aan niets ontbrak. We zijn thuis met drie broers en zussen en ook had altijd mijn neefjes en nichtjes om me heen. Geen zorgen. Dat gun je ieder kind.’

Tekst en foto: Sanne van der Most

Volg ons op Instagram