Lilly Sovilj is kerndocent en praktijkcoördinator bij de Associate degree (ad) opleidingen sociaal werk & sociaal financiële dienstverlening. Ze noemt zichzelf een docent ‘met attributen’. Als studenten stress hebben, haalt ze haar toverstaf erbij.

‘Studenten die uit andere landen komen, begrijp ik als geen ander.’

‘Ik kom oorspronkelijk uit voormalig Joegoslavië en ik woon vanaf mijn vijftiende in Nederland. Het volwassen leven betreden onder moeilijke omstandigheden, daar heb ik dus veel ervaring mee. Daar ligt ook mijn kracht. Studenten die uit andere landen komen, die begrijp ik als geen ander. Ik weet wat ze doormaken. Met mijn verhaal hoop ik ze te inspireren.

‘Inmiddels woon ik 31 jaar in Nederland en ben ik aardig vernederlandst. Toch ben ik in hart en ziel nog steeds een Balkanvrouw en dat neem ik altijd met me mee. Gastvrijheid is voor mij heel belangrijk. Zorgen dat mensen zich goed voelen. Mijn collega’s én mijn studenten.

‘In Nederland heb ik eerst het mbo afgerond en daarna ben ik sociaal pedagogische hulpverlening gaan studeren. Zo’n 25 jaar werkte ik binnen het sociaal domein, in veel verschillende banen. Op maatschappelijk vlak, zoals de Raad voor de Kinderbescherming, de Jeugdreclassering en ook als voogd voor minderjarige asielzoekers.

‘Toch merkte ik dat ik daar mijn creativiteit niet in kwijt kon en dat het me geen werkgeluk bracht. Alles is vastgelegd in protocollen en formuleren, dat past niet bij mij. Dus ik ging verder kijken: ergens moet er toch een baan zijn die mij op het lijf geschreven is, dacht ik.

‘En die baan vond ik. Ongeveer vijftien jaar geleden maakte ik de overstap naar welzijnswerk. Daar kwam ik erachter hoe leuk het is om zelf iets te creëren wat er daarvoor nog niet was. Ik heb gewerkt met ouderen, met jongeren en de laatste jaren als praktijkopleider en stagecoördinator. Daar kreeg ik zoveel positieve feedback van de studenten: “Jammer dat u niet onze docent bent, u kunt het zo goed uitleggen en u ziet ons echt.”

‘Toen ik de vacature bij Rotterdam Academy zag, dacht ik: ‘dát is het’. Dáár kan ik het verschil maken.’

‘Toen ik klein was, speelde ik altijd heel graag schooltje en juf, haha! Dus waarom niet? Mijn zoon was inmiddels ook al groter dus het paste wel in het gezinsleven. Toen ik de vacature bij Rotterdam Academy zag, dacht ik: dát is het. Daar zitten ook de studenten die net wat meer moeite hebben met zelfstandig studeren. Dáár kan ik het verschil maken. Ik ben er altijd voor de studenten. Op de Hogeschool heb ik mijn droombaan zeker gevonden.

‘Ik ben een docent met attributen. Ik heb allerlei spulletjes en gadgets bij me en die zet ik ook in tijdens de lessen. Kennis overbrengen is het moeilijkste wat er is. Zeker aan studenten die moeite hebben zich lang te focussen. Daarom probeer ik mijn lessen altijd kleur te geven door spelvormen en attributen te gebruiken. Dat waarderen de studenten enorm. Sommigen vinden het in eerste instantie kinderachtig. Maar uiteindelijk vinden ze het allemaal toch leuk. En het helpt ze om de stof beter te onthouden.

‘Ik heb een mega yogabal en studenten die moeite hebben om lang stil te zitten, mogen die gebruiken. Maar ik heb ook een toverstaf. Als ik merk dat de studenten zenuwachtig zijn, pak ik die erbij en zeg ik “hocus, pocus, pilates, pas, ik wil dat de zenuwen weggaan”. Dan moet iedereen lachen en wordt de situatie weer wat lichter.

‘Mijn ringen zijn ook bijzonder. Vorig jaar heb ik het jaar afgesloten met mijn coachklas. Dan laat ik de studenten een belofte aan zich zelf doen, namelijk dat ze een leven lang zullen leren. Vervolgens mogen ze een nep gouden of zilveren ring uitkiezen met steentjes of diamantjes. Dat blijft ze voor altijd bij.

‘Onderwijs is tweerichtingsverkeer. Met alleen maar zenden maken de studenten zich de theorie niet eigen. Je moet het wel mét elkaar doen.’

‘Alle facetten van onderwijs vind ik waanzinnig mooi. Het daagt mij intellectueel uit. Dat heb ik echt nodig, anders verveel ik me in een baan. Door de attributen merk ik dat ik mijn eigen draai aan een les kan geven en mijn creativiteit kwijt kan. Sámen met de studenten. Dat contact vind ik erg belangrijk en het werkt voor de studenten heel goed. We geven elkaar ook feedback. En dat moet ook, vind ik, want onderwijs is tweerichtingsverkeer. Met alleen maar zenden maken de studenten zich de theorie niet eigen. Je moet het wel mét elkaar doen.’

Tekst en foto: Sanne van der Most

Volg ons op Instagram