Manan Gadhia is geboren in India en groeide op in Oeganda. Hij kwam naar Rotterdam om te studeren aan de Willem de Kooning Academie. Illustratie is zijn richting, maar hij ziet zichzelf vooral als ‘maker’. ‘Ik ben geen standaard illustrator.’

‘Het is wel apart, ik studeer illustratie maar ik ben geen standaard illustrator. Ik ben veel meer een fine artist, een beeldhouwer en een autonoom kunstenaar. Ik doe van alles en ik maak graag dingen: meubels, gebruiksvoorwerpen. Zo heb ik een bureau ontworpen met een heleboel verschillende vakjes en secties bovenop. Daar kan van alles op en in liggen, zonder dat het er rommelig of chaotisch uitziet. Alles heeft z’n plekje.

‘Ik doe van alles en ik maak graag dingen’

‘Mijn keuze voor Rotterdam was vooral een keuze voor de Willem de Kooning en alle mogelijkheden en richtingen die ze hier hebben. En ook het feit dat ze in Nederland heel goed Engels spreken was belangrijk voor mij, dat maakte de stap wat minder groot.

‘Op de middelbare school deed ik ook vakken in illustratie. Tekenen vond ik altijd al heel erg leuk; karakters bedenken en ze tot leven brengen en echt zelf iets creëren. Dus was het voor mij logisch dat ik daar in verder wilde. Maar eenmaal op de Willem de Kooning ontdekte ik het houtstation, en dat vond ik stiekem nog veel leuker. Nu kon ik echt zelf maken wat ik had bedacht.

‘In het begin had ik ook geen idee hoe Rotterdam zou zijn, maar al snel werd ik verliefd op de stad.’

‘Ik kom uit India en ik kende Europa helemaal niet. In het begin had ik ook geen idee hoe Rotterdam zou zijn, maar al snel werd ik verliefd op de stad. De gebouwen, de sfeer, de cultuur en ook weer de afwezigheid ervan; want hier in Rotterdam kan écht alles en iedereen is anders. Fietsen in Rotterdam vind ik ook echt geweldig, daar is het echt de stad voor. Ik heb zo veel gefietst, ik ben inmiddels wel zo’n beetje overal geweest.

‘In Rotterdam heb ik mezelf veel beter leren kennen, ook mijn “queerness”. Die kant heb ik omarmd. Daar is hier gewoon veel meer ruimte voor dan in India, waar ik woonde voor ik hierheen kwam. In Rotterdam kan iedereen zichzelf zijn en kun je makkelijk “in blenden”, om het maar zo te zeggen. De afgelopen jaren heb ik ontdekt wie ik wil zijn en wat ik wil uitdragen in mijn werk. Welke impact ik wil hebben. En dat is een positieve vibe. Ik wil iets kunnen betekenen voor mensen en iets maken waar mensen wat aan hebben. Op een leuke en vrolijke manier.

‘De afgelopen jaren heb ik ontdekt wie ik wil zijn en wat ik wil uitdragen in mijn werk.’

‘Dat ontdekken van je eigen passie, daar krijg je bij de Willem de Kooning zeker de ruimte voor. Meteen in het eerste jaar al moesten we een kleine expositie houden. Mijn werk bestond uit draaiende radertjes; afhankelijk van hoe je draaide, kwam er steeds iets anders tevoorschijn. Een beetje cartoonesk, met veel kleur en verschillende materialen maar vooral veel hout. Mijn werk is geïnspireerd door cartoons, ik ben gek op Spongebob. Cartoons zullen mij altijd blijven inspireren, ze zijn de rode draad in mijn werk. Toch dacht ik een tijdje lang dat ik misschien wel van richting moest switchen. graphic of product design bijvoorbeeld, meer toegepast en gericht op ontwerpen en maken. Maar tegelijkertijd vind ik het tekenen en daarmee bezig blijven ook wel echt heel erg leuk.

‘Mijn werk is geïnspireerd door cartoons, ik ben gek op Spongebob.’

‘Ik zit nu in mijn derde jaar. Op dit moment loop ik stage bij een autonoom kunstenaar. Dat is erg interessant. Zo leer ik hoe dat vak eruitziet en wat je ermee kunt doen. Volgend jaar ga ik afstuderen. En daarna? Ik weet het echt nog niet. Sowieso wil ik graag een tijdje in Rotterdam blijven. Ik heb het hier geweldig naar mijn zin en mijn hele leven en mijn vriendenkring zijn nu hier. In Rotterdam heb ik als kunstenaar ook veel mogelijkheden. Welke richting ik op wil, dat ga ik het komende jaar ontdekken.’

Tekst en foto: Sanne van der Most

Volg ons op Instagram