Dunja Anne van den Berg is eerstejaars social work. Daar leert ze veel over zichzelf. Eerst goed luisteren bijvoorbeeld in plaats van meteen met een oplossing te komen. ‘In het dagelijks leven pak ik dat nu anders aan.’

‘Hiervoor deed ik mediavormgeving op het Grafisch Lyceum. Heel creatief en dat ligt me ook zeker. Alleen merkte ik wel dat het voor mij te veel praktijk was. Te veel met je handen doen en te weinig met je hoofd. De uitdaging zat niet zo zeer in waarom doe ik dit en wat zit erachter, maar vooral in: dit moet je doen en ga het nu maar maken. Te weinig diepgang voor mij.

Ik ging op zoek naar iets anders en psychologie vond ik altijd al interessant. Niet per se om er een baan in te vinden maar gewoon omdat je er veel aan hebt in het dagelijks leven. Waarom doen mensen zoals ze doen en waarom denken ze zoals ze denken? Mijn broer studeert het en die is nu HR-medewerker. Mijn moeder heeft ook psychologie gestudeerd en mijn vader social work. Dus je kunt wel zeggen dat het in de familie zit. Mijn oude vriendje van drie jaar geleden studeerde het ook. Hij vertelde er altijd veel over. Dan zat hij zijn huiswerk te maken en vertelde hij wat hij aan het leren was. Ook dat vond ik altijd heel interessant.

‘Wie weet ga ik hierna nog psychologie doen, maar eerst maar eens verder met social work, want tot nu toe bevalt het me prima.’

‘Helaas was ik te laat met me inschrijven voor psychologie dus toen heb ik voor social work gekozen. Dat kon nog wel. Wie weet ga ik hierna nog psychologie doen, maar eerst maar eens verder met social work, want tot nu toe bevalt het me prima. Het is eigenlijk veel makkelijker dan ik dacht. Hbo is wel veel maar niet zo ingewikkeld.

Ik vind het heel interessant. Je leert heel veel over jezelf. Over dingen die goed gaan en dingen die misschien wat minder zijn. Dat is echt uitdagend. In het vorige blok hadden we ‘presentie en communicatie’. Dat ging over gespreksvoering. De docent was nogal confronterend en liet je echt je eigen gedrag zien. Kwetsbaar opstellen bijvoorbeeld, daar ben ik niet zo goed in. Maar in social work is dat wél belangrijk. Dus daar praat je dan over.

‘Luisteren kan ik op zich wel goed maar ik ben ook geneigd om daarna meteen mijn mening te geven.’

Ik merkte daarnaast dat ik heel oplossingsgericht ben. Ik ben heel nuchter en stel vaak meteen een oplossing voor. Op zich prima, maar een psycholoog moet vooral luisteren en niet meteen met een oplossing komen. Luisteren kan ik op zich wel goed maar ik ben ook geneigd om daarna meteen mijn mening te geven. Heel recht voor zijn raap. Tijdens die lessen heb ik geleerd dat het ook goed kan zijn om eerst even je mond te houden en pas te reageren als iemand vraagt: goh, wat vind jij er eigenlijk van? In het dagelijks leven pak ik dat nu anders aan. Vooral in vriendschappen met vrouwen merk ik dat ze het waarderen als je eerst luistert en niet meteen met oplossingen komt.

‘Verder date ik nu al een tijdje met dezelfde jongen. Dat gaat supergoed. Hij doet allemaal creatieve dingen dus daar word ik ook in meegetrokken. Na het Grafisch Lyceum had ik het creatieve even laten vallen omdat ik het helemaal zat was. Maar nu pak ik het weer op. Patroontekenen bijvoorbeeld. Vroeger maakte ik zelf kleding en dat wil ik weer gaan doen. Daarnaast ben ik veel aan het schrijven. Elke dag in mijn dagboek maar ook gedichten. Dat deed ik vroeger ook al, de muur van mijn oude kamer staat helemaal vol met gedichtjes. Die mocht ik daar van mijn moeder opschrijven.

‘Na het Grafisch Lyceum had ik het creatieve even laten vallen omdat ik het helemaal zat was. Maar nu pak ik het weer op.’

‘Na deze opleiding weet ik het eigenlijk nog niet. Ik wilde altijd de psychiatrie in, mijn moeder is dat ook gaan doen. Maar hoe langer ik hier op school zit hoe meer ik merk dat die constante zwaarte eigenlijk niet zo goed bij me past. Ik word daar niet blij van. Dus dat is veranderd.

‘Kinderen van de basisschoolleeftijd zijn echt nieuw voor mij.’

‘We lopen stage bij Mentoren op Zuid. Dat vind ik wel erg leuk. Die doelgroep ook, daar had ik geen ervaring mee. Mijn zusje is 20 dus dat is niet zo jong. Kinderen van de basisschoolleeftijd zijn echt nieuw voor mij. In het begin vond ik het best heel eng, maar inmiddels ben ik erachter dat je gewoon jezelf moet zijn. Je moet ze niet als kleine kinderen behandelen en bijvoorbeeld met een hogere stem gaan praten. Daar prikken ze zo doorheen. Verder vind ik het ook best confronterend. Die kinderen van Mentoren op Zuid hebben het niet makkelijk. Sommigen hebben nu al geldzorgen. Dat vind ik soms wel lastig om te zien.’

Tekst en foto: Sanne van der Most

Volg ons op Instagram