Molly Whitehead komt uit New York. Ze is derdejaars student product design aan de Willem de Kooning Academie. Het liefst bedenkt en ontwerpt ze iets waar je echt wat aan hebt. Kunstmatige koraalriffen bijvoorbeeld.

‘Dat ik naar Europa wilde komen om te studeren, dat wist ik al. Het collegegeld in de Verenigde Staten is onbetaalbaar. De stad, daar was ik nog niet helemaal uit, maar daar zou ik tijdens mijn bezoek aan Europa wel achter komen. En dat is gelukt: Rotterdam sprak me meteen aan.

‘Het collegegeld in de Verenigde Staten is onbetaalbaar.’

‘Iedereen spreekt hier Engels. Een groot voordeel en lekker makkelijk, want ik ben te dom om een andere taal te leren. Nee hoor, grapje. Ik vond de stad ook meteen heel erg leuk toen ik hier voor het eerst was. Rotterdam heeft een fijne studentenvibe en het is hier net groot genoeg. Het is een stad maar het voelt ook persoonlijk. Ik ken al veel mensen maar ik leer ook steeds weer nieuwe mensen kennen en er is altijd wat te doen.

‘Net als New York is Rotterdam een wereld op zich.’

‘Ik heb wel eens gehoord dat ze Rotterdam het “New York van Europa” vinden. Het is natuurlijk niet te vergelijken maar ergens snap ik het ook weer wel. Net als New York is Rotterdam een wereld op zich. Rotterdam is ook modern en heel creatief, overal om je heen is cultuur. En er leven ook veel culturen door elkaar heen. Dus ja, eigenlijk is het wel een goede vergelijking. Die skyline, dat weet ik zo net nog niet. Maar het is een begin.

‘De eerste periode in Rotterdam woonde ik in het Student Hotel. Daar ben ik wel echt failliet gegaan, het is daar veel te duur. Maar het was een goed startpunt. Nu heb ik mijn eigen plek, samen met een paar heel goede vriendinnen.

‘Ik moet het vooral hebben van mijn eigen vrienden hier. Zij “maken” voor mij de stad.’

‘Hier wennen viel wel mee gelukkig, al vind ik de Nederlanders best gesloten. Ze zijn toch niet zo snel vrienden met internationals, dat is wel een beetje jammer. Misschien ook wel logisch, zij wonen hier al hun hele leven en ze hebben hun eigen netwerk. Dan hoef je misschien ook niet zo nodig. De internationals zelf daarentegen zijn geweldig. Ik ontmoet hier zo veel mensen uit verschillende landen en ik leer alles over hun achtergrond. Ik moet het dus vooral hebben van mijn eigen vrienden hier. Zij “maken” voor mij de stad. Zij zijn mijn leven hier.

‘Product design was een goede zet, dit past beter bij mij. Het is veel praktischer, veel meer doen en maken.’

‘Ik zit nu in het derde jaar van product design. Ik ben begonnen met transformation design maar ik ben geswitcht omdat ik iets zocht dat wat meer hands on was. Product design was een goede zet, dit past beter bij mij. Het is veel praktischer, veel meer doen en maken. Dat hebben we ook al uitgebreid gedaan, bijvoorbeeld het bedenken en ontwerpen van producten die echt praktisch en bruikbaar zijn voor mensen. Daar houd ik van. Iets zelf maken dat je ook nog echt gebruikt in je eigen huis. Iets waar je wat aan hebt. Een stoel, een tafel, een bank.

‘Ik ben ook veel met keramiek bezig geweest. Daar kun je zo veel mee. Als ik bedenk dat ik een schelp wil hebben dan maak ik die gewoon, super vind ik dat. Dat past ook wel bij waar ik na mijn studie in verder wil, namelijk kunstmatige riffen. Dus echte onderwaterwerelden voor in de oceaan die een oplossing kunnen bieden voor de verwoeste koraalriffen. Plekken waar opnieuw van alles kan gaan groeien en waar vissen en schelpdieren en andere organismen weer naartoe trekken om er te leven. Om te beginnen zou ik daar heel graag stage in willen lopen. Dat kan in Colombia maar ook hier in Europa. Dus ik ben benieuwd.’

Tekst en foto: Sanne van der Most