Ahmed Said is kerndocent bij de Rotterdam Academy. Hij maakt zich hard tegen meisjesbesnijdenis en roept vrouwen op vooral hun verhaal te vertellen. ‘Hopelijk kunnen we met elkaar het tij keren.’

‘Ik kom uit een grote Egyptische familie. Ik heb drie zussen en die zijn alle drie besneden. Zelf woon ik al lang in Nederland en mijn eigen dochter is niet besneden. Ik ben daar tegen. Maar het gebeurt veel, nog steeds, ook in Nederland en dat is verkeerd. Dus ik zeg: stop VGV – kort voor vrouwelijke genitale verminking. Daar maak ik me hard voor.

‘Natuurlijk zijn er hersteloperaties mogelijk maar ook die gaan vaak niet goed en hebben heftige en pijnlijke gevolgen.’

‘Er zijn drie manieren van besnijden. De lichtste vorm is ook al pijnlijk, maar bij de meest zware vorm wordt gewoon alles dichtgenaaid. Dat is echt drama en het gebeurt nog steeds. Natuurlijk zijn er hersteloperaties mogelijk maar ook die gaan vaak niet goed en hebben heftige en pijnlijke gevolgen.

‘In veel Arabische landen denken ze ook nog steeds dat het vanuit religieus oogpunt voorgeschreven is. En dat als een meisje besneden is, dat beter is voor haar huwelijkskansen, de seksuele relatie met haar man en dus voor haar levensgeluk. Uit een heleboel onderzoek blijkt juist het tegendeel: het doet vaak heel veel pijn. Dat is natuurlijk niet goed voor je seksleven. Sterker nog, het leidt vaker tot echtscheidingen. Daarnaast kan het voor veel pijn en problemen tijdens een bevalling zorgen. De baby kan er niet meer normaal uitkomen, dus een keizersnee is vaker noodzakelijk.

‘Ik heb er veel over gelezen en zo heb ik ontdekt dat het niks met religie te maken heeft, zoals veel mensen dus denken. Het is gewoon traditie en daarom blijft het doorgaan. Maar niet alle tradities zijn goed, we kunnen ook breken met een traditie omdat die niet goed is voor ons. En dat is hier zeker het geval. Ik praat regelmatig met imams, onder meer over wat de Koran over besnijdenis zegt, namelijk: “het mag, als het moet”. Als het dus vanuit medisch oogpunt nodig is. En dan is het aan artsen te bepalen wanneer dat het geval is.

‘Soms zijn de ouders er zelf niet eens bij en blijkt dat het meisje na een bezoek aan opa en oma ineens besneden is.’

‘In Nederland is het bovendien ook strafbaar. Reden voor mensen om meisjes mee te nemen naar hun eigen land en het daar te doen. Soms zijn de ouders er zelf niet eens bij en blijkt dat het meisje na een bezoek aan opa en oma ineens besneden is. Ook dat is strafbaar.

‘We moeten het dus ook bespreekbaar maken, in alle culturen en in alle talen. Samen met de Somalische Stichting FSAN maak ik mij daar hard voor. Zij behartigen de belangen van vrouwen en ze strijden tegen onrecht.

‘Ik deed al langer van alles voor de maatschappij. In 2021 kreeg ik daar zelfs een lintje van de Koning voor. Iedere zaterdag houd ik met een aantal anderen een lezing in Amsterdam, waarin we over van alles praten. Zo kwam ik ook in de spotlight bij FSAN. Ze zochten mannen als “sleutelfiguur” om het onderwerp meisjesbesnijdenis bespreekbaar te maken en er voorlichting over te geven. Tot dan toe deden voornamelijk vrouwen dat. Maar hoe goed zou het zijn als ook mannen die rol gingen vervullen, dan zou het onderwerp eindelijk ook onder mannen bespreekbaar worden. Daar was ik het natuurlijk zeer mee eens, vandaar dat ik ja heb gezegd.

‘Ze zochten mannen als “sleutelfiguur” om het onderwerp meisjesbesnijdenis bespreekbaar te maken en er voorlichting over te geven.’

‘Tijdens de voorlichting die ik geef, blijkt vaak dat nog een heleboel onbekend is over het thema. Een vijfde van de meisjes die besneden zijn, ervaart pijn. Vaak weten ze niet eens dat het door die besnijdenis komt. Ze denken “ik ben een vrouw, dus dat hoort er bij”. Maar dat is onzin.

‘Ik ben ook verbonden aan de GGD in Amsterdam, waar ik ook in gesprek ga met jeugdartsen, herstelchirurgen en met het onderwijs. Ook daar willen we het onderwerp bespreekbaar maken en tips geven om het gesprek aan te gaan met ouders die de Nederlandse taal niet spreken en ze bewust te maken van de gevaren en de ellende.

‘Het zou ontzettend goed zijn om ook hier lezingen te geven en met studenten in gesprek te gaan.’

‘In Rotterdam doen we dat nog niet, maar dat zou ik ook heel graag willen. Hier gebeurt het uiteraard ook. Ook op de hogeschool. Er zijn hier zoveel verschillende culturen. Het zou ontzettend goed zijn om ook hier lezingen te geven en met studenten in gesprek te gaan. Zoiets zou ik graag organiseren. Aan studenten van de hogeschool wil ik daarom een oproep doen: ik wil graag jouw verhaal horen en weten hoe het met je gaat. Met elkaar kunnen we een bijdrage leveren om andere meisjes te helpen en om het tij te keren.’

Tekst en foto: Sanne van der Most

Volg ons op Instagram