Alweer een bericht over pretopleidingen. Dit keer gaat het om wat mbo-opleidingen. De minister wil minder kansloosheid in het mbo. Moe word je er van. Hulpeloos zelfs een beetje. De waarheid van het ontiegelijke overschot aan opleidingen komt nu naar boven. Er zit teveel rommel tussen. Er zijn teveel opleidingen en teveel mensen die gewoon willen doen wat ze leuk vinden. Gevolg? Jeugdwerkloosheid. Ik schreef er eerder een berichtje over.

Duitsland
Gister in Brandpunt een stukje over Duitsland. In Duitsland gaat het heel erg goed. De economie is daar, in tegenstelling tot de onze, flink aan het groeien. Zo’n 3 procent. Veel Nederlandse ondernemers hebben een bedrijf in Duitsland. ‘Omdat ze hier met de vuist op tafel durven te slaan’, zegt één van hen. ‘De mentaliteit hier is anders. Men snapt het belang van overwerken’, zegt een ander. Mensen zijn optimistisch en bereid om hard te werken.

In Duitsland gaat het dus goed en in Nederland niet. In Nederland hebben we onder andere een tekort aan bekwaam technisch personeel. Mensen die nog met de handen willen werken zijn zeldzaam vandaag de dag. Zelf maak ik me daar ook schuldig aan. Maar dat kwam ook door de kink in de kabel waarmee ik werd geconfronteerd.

Vmbo
In het tweede jaar van het vmbo moest ik al een profielkeuze maken. Ik kon kiezen uit zorg, economie, techniek en nog iets; ik weet niet eens meer wat. Ik vond het allemaal niets maar koos uiteindelijk voor economie. Liet ik wel even wiskunde vallen, want daar was ik niet zo goed in. Op dat moment voelde het als een juiste keuze.

In die tijd werd er gehamerd op iets kiezen waar je goed in bent. Ik was nergens goed in (nog steeds niet trouwens). Er waren hele legers van mensen zoals ik. Je moest op jonge leeftijd kiezen zonder dat je een flauw idee had waarvoor je koos. Het leek je leuk, meer was het niet. Er werd niet gekeken naar waar je misschien goed in zou kunnen worden. Kink. Kabel.

Kenniseconomie
Nederland is een kenniseconomie. Ons handelswaar bestaat uit kennis. Echte producten maken wij niet, althans geen complete auto’s zoals Duitsland. De dienstenwereld is ons terrein. Omdat iedereen het leuk vindt om iets met social media, dieren, sportmarketing of weet ik veel wat te doen. Niet poetsen maar lullen.

Het is enigszins scheef. In Duitsland zijn ze misschien wat conservatief en banger dan wij Nederlanders. In Brandpunt kwam ook naar voren dat de Duitsers nog geloven in het mechanische, harde werken en het blijven bij een vaste baas. Zeg maar de oude wereld. In Nederland roepen we maar al te graag hoe innovatief we (willen) zijn. Maar misschien is dat wel niet de beste weg.

Misschien is het mechanische productieproces, zoals in Duitsland, wel de nieuwe toekomst, en misschien moeten de jongeren van vandaag veel meer gestimuleerd worden om goed te worden in techniek. Het heet toch niet voor niets een opleiding? Ergens goed in worden met vallen en opstaan. Waar is die mentaliteit?

Kilian Drewel