De sgmr ziet het recent opgestelde document, dat over veel meer gaat dan een HR-trui, als leidraad voor de besluiten en initiatieven die de sgmr moet en wil nemen. Voorzitter Lester Verhoef: ‘Er staat eigenlijk in hoe wij de hogeschool van de toekomst zien.’

‘Opleiding voorop’
Begin deze week werd het document besproken met collegevoorzitter Ron Bormans, die complimenten uitdeelde en ook wat op- en aanmerkingen had. Een HR-trui? Nee, dat ziet Bormans nog niet helemaal voor zich. ‘Ik vind dat niet de Hogeschool Rotterdam maar de opleiding voorop moet staan, en de verbinding tussen studenten en medewerkers met hun opleiding. Het is een compliment als studenten de HR als merk willen zien (en een HR-trui gaan dragen, red.), maar de trots zal altijd zijn geworteld in de opleiding. Ik geloof dus heel erg in lokale identiteit.’

Dat vindt de sgmr ook, maar de studenten richten zich in hun visiedocument meer op de onderwijsinstituten dan op de opleidingen. Het instituut moet een thuis zijn waar de studenten hun spullen ergens kunnen neerleggen en zich zonder jas en tas kunnen bewegen. Er moeten stilteruimtes zijn om te studeren, hangplekken en een plek om ergens samen wat te drinken. Daarbij passen ook de studieverenigingen, waar de sgmr zich al eerder sterk voor maakte.

Kleine, gezellige opleiding
Sgmr-lid Teun Mout ervaart dat ‘zijn’ lerarenopleiding aardrijkskunde het wat dat betreft goed doet. ‘Het is een kleine opleiding, het is er gezellig en dat blijkt ook uit de hoge cijfers in de Nationale Studentenenquête.’ Bormans: ‘Dat is dus een gemeenschap binnen de hogeschool. En die sferen moet je creëren. Er zijn overigens ook een paar grote opleidingen die dat voor elkaar krijgen.’

De studenten vinden het ook belangrijk dat studeren meer is dan alleen het halen van je vakken. In hun ideaalplaatje is de student initiatiefrijk, kritisch en betrokken bij medestudenten. Actief zijn in het verenigingsleven of als student-assistent moet worden gepromoot. Dat stelt de sgmr en vindt Bormans ook. Het gaat immers niet alleen om kennis. ‘Het is beter als die kennis is ingebed in het aanleren van allerlei vaardigheden. Dat is de toekomst van de kenniseconomie’, vindt Bormans.

Individuele opdrachten
Over de studie op zich, het halen van vakken dus, hebben de sgmr’ers ook nog wel wat wensen. Zo moet coaching beter worden afgestemd op wat een individuele student op een bepaald moment in zijn studie nodig heeft en moeten de extra vakken die volgens de sgmr worden gegeven om het curriculum te vullen, worden vervangen door individuele opdrachten. Bovenal moet het curriculum helder zijn over het doel van de studie en de te behalen competenties. ‘Daar ben ik het erg mee eens’, aldus Bormans over dat laatste.

Onder het kopje ‘prijsvragen’ beschrijft de sgmr zijn streven om studenten tijdens hun studie meer werkervaring op te laten doen dan nu het geval is. Wat bij architectuuropdrachten al gebruikelijk is, prijsvragen waarvoor je je kunt inschrijven, zou ook bij andere vakgebieden mogelijk moeten zijn. Het moet dus gestimuleerd worden dat bedrijven opdrachten bij de hogeschool neerleggen waar studenten zich voor in kunnen schrijven.

Het idee spreekt Bormans aan. ‘Vooral dat je meer in de aanbieding gooit voor studenten die meer willen. Heel goed! Ons honoursprogramma zit daar al dicht tegenaan, maar het is de moeite waard om het daarmee te combineren. Ik zal dat eens laten doordenken.’

Jos van Nierop