En daarmee creëerde de hogeschool een wereld waarin niemand zich bezwaard voelde te spreken in een taal die de meesten toch nog niet volledig beheersen, ook al was het maar voor een week. De International Week 2015 voor tweedejaarsstudenten communicatie was een groot succes.

Het was een van de meest inspirerende weken van het jaar tot nu toe. Sprekers van over de hele wereld deelden hun kennis en enthousiasme met ons. De week werd op maandag geopend door drie inspirerende gastsprekers. De twee dagen daarna volgden we ’s ochtends een workshop. Dinsdag spraken we via Facetime met een expat en woensdag was de kick-off van de 24 hour assignment, waarvoor de dag erna alweer de presentaties zouden zijn. Uiteraard in het Engels. ‘Do not expect to sleep much tonight’, werd ons gezegd.

Een Nederlandse student tegenover een Engelse of Amerikaanse gastspreker, dat kan twee kanten op: je spreekt ineens zo achterlijk slecht dat je jezelf niet herkent, of je spreekt ineens zoals je eigenlijk spreekt als je thuis voor de spiegel staat. Dat eerste gebeurde bij mij. Schaam schaam, maar gelukkig was ik niet de enige. Langzaam maar zeker merkte ik dat ik steeds meer op mijn gemak raakte met het spreken in het Engels, ik sprak het zelfs met medestudenten die Nederlands terugpraatten. ‘We moeten de opdracht toch in het Engels doen.’

Dat was niet het meest opzienbarende wat ik meemaakte. Door het schakelen tussen Nederlands en Engels lijk je creatiever te worden. Die stelling is geheel subjectief en mist de nodige onderbouwing, maar het is een interessante gedachte. Een interessante hypothese. Is er al onderzoek gedaan naar de invloed van tweetaligheid op creativiteit? Een kort onderzoekje via Google Scholar zegt dat dat niet het geval is. Onderzoeksresultaten of niet, je leert heel makkelijk en snel te schakelen tussen twee talen en dat dat gevolgen heeft, is aannemelijk. Het is alsof je je denkvermogen vergroot. Niet alleen vergroot je je woordenschat en leer je je op verschillende manieren uit te drukken, ik denk dat je er echt creatiever van wordt. Je hebt nu niet één box, maar twee en beide grenzen aan andere gebieden. Wat gebeurt er als je out of both boxes gaat denken?

Alex Hoogendoorn

Alex Hoogendoorn (1994) is tweedejaarsstudent communicatie aan de Hogeschool Rotterdam en literatuurrecensent voor de portals Literatuur & Romans en Mens & Wetenschap op lezerscommunity Hebban. En hij blogt maandelijks voor Profielen.