Het was er warm – erg warm. Van het headbangen? Van het met veel mensen in één ruimte bijeengekomen zijn? Of van de angst voor een aanslag?

Terwijl ik uit mijn dak stond te gaan bij het metalconcert van de internationale band met Nederlandse frontvrouw, zat een van mijn vrienden aan de televisie gekluisterd in angst dat ik opgeblazen zou worden. Ik lachte toen hij het me vertelde… totdat ik doorhad dat hij bloedserieus was. Het is natuurlijk vreselijk wat er gebeurd is tijdens het concert van Eagles of Death Metal in Parijs, maar de kans op een dergelijke gebeurtenis tijdens een van de vele metalconcerten in Nederland achtte ik klein.

Het verbaast me dat zo veel Nederlanders ineens zo op hun hoede zijn na de aanslag. Het is een natuurlijke reactie op een doodsbedreiging om angstig te zijn, maar de bedreiging was in Parijs en niet hier. Meteen werd overal de beveiliging aangescherpt (de reden dat we later waren) dus ik vertrouwde erop dat het goed zou komen. En op dat moment realiseerde ik me dat ik het belangrijker vind kansen te pakken om geweldige momenten te beleven dan angst te laten overheersen.

Nu mijn stageperiode bijna is afgelopen, is er één ding dat mij is opgevallen. Hoe vermoeider ik was door mijn stage, des te meer ik ondernam. ‘Gewoon relaxen’ kostte mij meer energie dan iets leuks doen, zoals een concert bezoeken, een party crashen, spontaan naar weet-ik-het-waar gaan. Het werkt juist ontspannend om iets te ondernemen wat helemaal niets met je stage te maken heeft. Ik noem het het beste middel tegen werkstress.

De afgelopen dagen trok ik als soort nomade Nederland door om boekhandelaren te bezoeken. Als stagiair bij een kleine uitgeverij maak ik van dichtbij mee hoe lastig het is om de titels uit het fonds de boekhandels in te krijgen. Een erg boeiend onderwerp waar ik veel interessante informatie over heb verzameld. Op Facebook deelde ik (al zeg ik het zelf) mooie foto’s die ik doorplaatste vanaf Instagram. Een van mijn Facebookvrienden vroeg of ik niet moe was van al het reizen, waarop ik antwoordde dat ik uitgeput was en het daarom juist zo belangrijk vond leuke dingen te ondernemen.

Het is zo makkelijk om toe te geven aan je vermoeidheid, maar daar help je jezelf niet mee. Integendeel. Daarom ben ik elke zondag totaal gesloopt maar voldaan en kijk ik terug op een geweldige week. Als ik dus één tip mag geven aan de tweedejaarsstudenten die volgend jaar voor het eerst gaan stage lopen: blijf leuke activiteiten ondernemen. (Thank me later.)

Alex Hoogendoorn