De eerste paar weken hier waren even wennen, sommige momenten buitengewoon zwaar en ik moet bekennen dat ik op een bepaald punt zelfs heb gedacht: Waar ben ik aan begonnen?

Gelukkig was dit van korte duur en ben ik steeds meer gewend aan het leven hier. Gisteren had ik zelfs even een paniekmomentje toen ik me realiseerde dat ik ‘nog maar’ drie maanden in Kaapstad ben. De zomer heeft z’n intrede gedaan en m’n winterdip is in geen velden of wegen te bekennen: heerlijk! Naast stage lopen en soms wat stressen over m’n schoolopdrachten, cocktails drinken en sushi eten vond ik het ook tijd om mezelf onder te dompelen in de rijke cultuur, de geschiedenis van deze metropool en wilde ik ook wat outdoor-fun aan mijn lijstje toevoegen.

District six
Ik woon in voormalig District Six, een wijk die bekendstaat om de gedwongen verhuizing van meer dan 60.000 inwoners in de jaren ’70, de hoogtijdagen van de apartheid. Dat is nog steeds te zien en te merken en ondanks dat de regeringen vanaf 2004 beloofden dat veel oorspronkelijke bewoners terug mochten keren, is dit bij lange na nog niet het geval. In deze wijk staan (interessant voor de toeristen) ook nog steeds de ‘White Only-’ en ‘Non-White Only’-bankjes.

Tafelberg
Ook zijn mijn hoogtevrees en ik (na wat wijntjes) dan eindelijk de bekende Tafelberg op geweest (met kabelbaan natuurlijk!). En wat was dat cool, aan de top heb je een adembenemend uitzicht van de City Bowl tot de Tafelbaai.

Sportief doen
Ik ben gaan surfen! Degenen die mij kennen, beginnen nu te lachen. Maar echt, ik heb het gedaan. Als je in Kaapstad bent, moét je bijna wel en gelukkig is het ook nog eens hartstikke leuk. Ik bakte er aanvankelijk niks van, maar dat was des te meer reden om toch steeds dat board op te klimmen tot ik wél wat langer dan vijf seconden kon blijven staan.

Khayelitsha
Via onze agency werd er een tour aangeboden waarmee je een nachtje in de township Khayelitsha kon slapen. En uiteraard wilde ik mee. Zoals veel anderen dacht ik bij een township aan mensen die in krotten gepropt zijn, veel armoede, mensen zonder werk en duidelijk doel in het leven. Daarnaast veel geweld en criminaliteit. Dit blijkt hier en daar een beetje waar te zijn maar het is slechts één kant van het verhaal.

Er is ook een hartverwarmend gedeelte: Iedereen in de townships kent elkaar, zorgt voor elkaar en helpt elkaar. Ons gastgezin had geen last van enorme armoede en zowel papa als ‘Mama Noks’ hebben een goede baan. Na een gezellige avond (en de volgende ochtend een koude douche, dat dan weer wel) was het tijd voor Mzoli’s, een braairestaurant midden in de townships. Het is een mix tussen een slager, restaurant en openluchtfeestje. Een absolute must als je op vakantie bent in Kaapstad.

Verder heb ik nog niet zo heel veel gedaan, maar staat er wel veel op de planning. Over een aantal weken gaan we een weekendje naar Johannesburg, maken we een trip naar Robbeneiland, zal ik de hoogste bungeejump van de wereld wagen en zwem ik met haaien. Genoeg te doen nog, tussen het stage lopen door.
Ik hou jullie op de hoogte! Tot de volgende keer.

Faye