Blog Sterre: De finish is in zicht maar voelt onbereikbaar
Blog van SterreGepubliceerd: 1 day ago
| 
|
HR-studente Yousra Cherradi was in Griekenland om Syrische vluchtelingen op te vangen en op weg te helpen. Nu ze thuis is, wil ze maar een ding: vluchtelingen helpen en het liefst terug naar Griekenland.
Starend naar steeds ruiger wordende hemelsblauwe golven, wachten we op de bootjes vol ‘gelukzoekers’. De zee is leeg, maar ik voel me vol verdriet, angst, woede en pijn. Op dit moment besef ik me echt hoe levensgevaarlijk de tocht naar een beter bestaan is. De ijskoude golven zijn onrustig, alsof ze de gemoedstoestand van de ‘gelukzoekers’ aanvoelen.
In de verte zien we een rubberbootje dat steeds dichterbij komt. Verschillende gedachtes dwalen door mijn hoofd: ik hoop dat iedereen op het bootje leeft en niet ziek of gewond is. Wetend dat het onmogelijk is om een bootje te treffen zonder deze incidenten. Het bootje komt nog dichterbij en het valt me op hoeveel ‘gelukszoekers’ er in het bootje gepropt zitten. Ik zie blikken die boekdelen spreken. Blikken die allemaal een eigen verhaal hebben. Pijnlijke blikken.
Met ons team rennen we het water in en trekken het rubberen bootje naar de kust. De ‘gelukzoekers’ proberen met hun laatste krachten het bootje uit te komen. ‘Gelukzoekers’ vallen in het water van vermoeidheid. Kinderen huilen uit angst. Vrouwen zijn uitgeput. Ik pak voorzichtig een kindje uit het bootje en ren door het water naar de kust. Het jongetje bibbert van de kou en kijkt me verontrust aan. Mijn teamgenoot slaat snel een emergency blanket om het kleine lijfje. Ik hou hem stevig vast en wrijf voorzichtig om hem op te warmen.
De moeder van het kindje ligt op de grond, uitgeput en verslagen. Ze huilt en schreeuwt dat ze kapot is en dat ze bijna dood waren. Ze is moe van alle ellende waar ze in verkeren. En ondanks dat haar lotgenoten ook gebroken zijn, loopt er een groepje naar haar toe om haar te troosten.
Ben je een gelukzoeker als jij je leven op het spel zet, omdat de huidige situatie niet te verdragen is? Ben je een gelukszoeker als jij alles wat je lief hebt achterlaat, omwille van een beter bestaan voor jouw gezin? Ben je een gelukszoeker als jouw dochter is verkracht door IS en twijfelt tussen zelfmoord en een andere bestemming? En is het voor ons niet gemakkelijk praten? Wij die een dak boven ons hoofd hebben, een warm huis, recht hebben op zorg, en alsnog durven wij te zeggen ‘vol is vol’.
Ik vraag me af waar het is misgegaan met ons als mens zijnde. We leven in een wereld vol mensen, maar er is gebrek aan menselijkheid. Mensen zoals jij en ik, maar waar de empathie nergens te bekennen is. Liefde, saamhorigheid, harmonie, waar zijn jullie? Ik mis jullie op de wereld. Mensen vluchten, zetten hun leven op het spel, zij zoeken toevlucht bij de medemens en worden niet geaccepteerd. Wat betekent geluk eigenlijk? Als geluk een negatief begrip is dat continu wordt gekoppeld aan vluchtelingen, wil ik nooit meer gelukkig zijn.
Liefs,
Yousra
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Er is een groot verschil tussen gelukszoekers en vluchtelingen. Een groot deel van de mensen die aan komt is geen werkelijke vluchteling. Je kan de statistieken erop nakijken. Valt me op dat HRO profielen een enorm links bolwerk aan het worden is waar veel op emoties wordt ingepraat. Zonde dat er geen genuanceerd tegengeluid is.
Mooi verhaal Yousra.
Een blog is volgens mij per definitie een persoonlijk verslag A.J. , dit is anders dan een redactioneel stuk. Profielen is in dit geval het platform…
@A.J. Een gelukszoeker is net zo zeer een vluchteling, maar met een andere reden om ‘te vluchten’ van eigen bodem. Verder spreekt Yousra hier voornamelijk over de mensen die vluchten voor oorlog: daar waar bommen spreken en geweld het continue verschijnsel is geworden. Zoals nu gebeurt in Syrië én in genoeg andere landen gebeurt. Ik vind al die verhalen over de groep ‘gelukszoekers’ heel hypocriet om te moeten aanhoren. Praat men daar iets mee goed? Lost daar het probleem zich mee op? Wees daarom wat gelukkiger dat iemand als Yousra haar best doet om haar medemens te helpen, die wél echt in nood zitten en onze hulp nodig hebben.
Dat er een groep mensen is die hier als gelukszoeker komt, betekent niet dat wij onze ogen moeten sluiten voor de andere groep mensen die vluchten voor bommen en angst.
Even terug op je blog Yousra: wat een mooi, krachtig verhaal. Het is heel mooi om te zien dat er meerdere mensen zijn die anderen in nood helpen, keep going on like that! 🙂
Mooi geschreven Yousra. Recht uit het hart. Respect voor wat je hebt gedaan. Het wordt tijd dat we hier gaan inzien dat die mensen vluchten voor het vuur dat vanuit Het Westen is aangestoken.
Prachtig geschreven meid!
Suggestie voor profielen; zouden jullie een knop kunnen toevoegen:”Stem PvDA” zodat iedereen gelijk weet wie jullie geldschieter is…..
Beste Snikker of pizza@snikkel, Profielen wordt betaald door de Hogeschool Rotterdam.
Waar is de menselijkheid gebleven? Een vraag om eens goed te overdenken! Mooi geschreven Yousra!
Leuk verhaal yousra
@Donya, nee. Ook hier wordt iedereen over één kamp geschoren. Zeer aandoenlijk stuk inderdaad, maar niet op feiten gebaseerd. Vluchten van je eigen bodem om elders economisch gewin op te zoeken kan je vluchteling noemen, maar dat dekt niet de werkelijke reden om uit het land te vertrekken. Het aantal (gezonde) mannen wat de grens over trekt en hier zijn heil zoekt is schrikbarend hoog. Medeleven tonen voor de mensen die écht vluchten kan ook hand in hand gaan met het keihard weren van die economische “vluchtelingen”. Het een sluit het ander namelijk niet uit. En juist over de laatste groep heerst grote ontevredenheid in niet alleen Nederland, maar ook Europa. Van chantage van Turkije tot aan Merkel die van de daken schreeuwt dat iedereen welkom is, waarna men er toch maar achterkomt dat het een ongeorganiseerde rotzooi wordt.
Deze kwestie gaat natuurlijk nooit opgelost worden aangezien het gros van de maatschappij geen welvaart wil inleveren voor de verbetering van leefomstandigheden van een ander. Zolang iedereen een ik wil “meer-meer-meer” mentaliteit heeft zal de gelukzoeker altijd blijven bestaan.
Van vluchteling naar gelukszoeker, van gelukszoeker naar seksueel roofdier. Daar komt de aap uit de mouw en blijkt de zo hoog opgeleide vriendelijke Syrier toch iets te politiek correct geformuleerd.
interesant artikel!
– Deze reactie is in strijd met onze spelregels (http://profielen.hr.nl/spelregels-website-profielen/) en daarom door de redactie verwijderd. –