De studenten die de strijd verloren
Gepubliceerd: 21 January 2015 • Leestijd: 3 minuten en 9 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.Aan het begin van de dag hoopten ze nog op een klein wonder, maar rond middernacht is het dan echt gedaan: een meerderheid van de Eerste Kamer stemt in met afschaffing van de basisbeurs. Scholieren- en studentenorganisaties hebben het nakijken.
Annelotte Lutterman kan vlak na de uitslag van de stemming een vloek niet onderdrukken. ‘Ze maken een gigantische fout, daar komen ze nog wel achter’, reageert de voorzitter van het Landelijke Aktie Komitee Scholieren (LAKS) meteen daarna, beleefder. Voorzitter Tom Hoven van de Landelijke Studentenvakbond is teleurgesteld en vooral ‘heel erg moe. Er hebben hier de afgelopen maanden heel veel studenten en scholieren zó hard voor gestreden. Je merkt dat sommige mensen een beetje emotioneel zijn. Dat is ook wel logisch, we hebben hier allemaal zo veel energie in gestopt.’
Ondertussen wordt minister Jet Bussemaker van Onderwijs gefeliciteerd, er worden handen geschud, foto’s gemaakt, interviews gegeven. Meer dan twee jaar na presentatie van het regeerakkoord heeft ze het voor elkaar: de studiefinanciering verandert ingrijpend.
Goede moed
De tegenstanders van het leenstelsel beginnen de dag zo’n vijftien uur eerder vol goede moed. Om half negen staat LSVb-voorzitter Hoven al voor de deur van de Eerste Kamer. Deels omdat hij dan vanuit Nijmegen met korting buiten de spits kon reizen, maar ook om nog een laatste beroep te doen op de senatoren die om kwart over tien aan het debat beginnen met de minister. Het is moeilijk in te schatten wat ze gaan doen, zegt Hoven even later. ‘Ze zeggen allemaal dat het van het plenaire debat afhangt.’ Maar de minister is zenuwachtig, heeft hij gehoord. Hij eigenlijk ook een beetje.
De beslissing is uit zijn handen, er staan vandaag geen acties meer op stapel. Vanaf de publieke tribune geen rumoer. ‘Daarmee snijden we onszelf alleen maar in de vingers’, denkt Hoven. Een diepe zucht.
De beveiliging van de Eerste Kamer is daar niet helemaal zeker van. Bij binnenkomst moeten enkele bestuursleden van LSVb en FNV Jong laten zien dat ze écht geen teksten op hun buik hebben geschreven. Tijdens de wetsbehandeling in de Tweede Kamer trok een handjevol actievoerders hun T-shirts uit, waarna ze werden afgevoerd. Vanwege de veiligheid mogen telefoons en pennen vandaag niet mee de publieke tribune op.
Lutterman van het LAKS is er woedend over. ‘De enige reden dat onze telefoons niet mee mogen, is omdat ze het niet leuk vinden wat we twitteren. Echt, ze belemmeren ons in onze communicatie.’ Omdat Hoven zo vroeg was, heeft hij zijn telefoon nog wel weten mee te krijgen. Nu durft hij hem niet meer mee te nemen naar buiten. In de pauze moet hij snel terug naar de publieke tribune. ‘Alsof ik met een telefoon van zeshonderd euro zou gaan gooien’, moppert hij. ‘Dan is een schoen toch veel logischer.’
Hopen op uitstel
De LSVb heeft volgens Hoven nog nooit gestreden tegen zo’n grote wet. ‘Misschien stellen ze de invoering wel uit’, overweegt hij in een pauze. Het komt hem op een reprimande te staan van Lutterman. ‘Ik hoorde je al eerder zeggen dat ze het misschien een jaar moeten uitstellen’, roept ze door de McDonalds. ‘Toen dacht ik: nee Tom, niet nu al genade!’ Dan zijn er weer grappen over het haar van Hoven. Te lang, vond Lutterman, maar deze week ging hij naar de kapper.
Opeens is er het gerucht dat de fractie van 50Plus ook voor de wet gaat stemmen. Niet waar, reageert Hoven rustig. ‘Ik had Nagel vanochtend nog aan de lijn.’ PvdA-senator Ruud Koole, dat is de man op wie alle ogen op gericht zijn. Hij was eerder kritisch over het wetsvoorstel, maar de studenten en scholieren weten ook: één is niet genoeg. De hele dag regent het geruchten, berichten uit de wandelgangen. Maar naarmate de uren verstrijken wordt steeds duidelijker: dat leenstelsel komt er.
Als aan het eind van de avond de PvdA om een schorsing vraagt van tien minuutjes en senator Esther-Mirjam Sent een rondje maakt langs haar fractiegenoten, beseffen Hoven en Lutterman het spel gespeeld is. Hoven: ‘Toen was duidelijk: de PvdA-fractie zit op één lijn.’
Wat volgt zijn tien minuten wachten en uiteindelijk de hoofdelijke stemming. De wet wordt met 36 stemmen voor en 29 tegen door de Eerste Kamer aangenomen. Zelfs senator Koole stemt niet tegen, net als Thom de Graaf van D66 en al die andere Eerste Kamerleden die verbonden zijn met het hoger onderwijs. Juist zij zouden toch moeten snappen dat het een slecht idee is om de basisbeurs af te schaffen? Lutterman riep De Graaf ‘s ochtends nog na: ‘U bent mijn held.’
Uiteindelijk hielp het niet. Net als het lobbywerk, de protesten en de handtekeningen. De basisbeurs verdwijnt. En morgen? ‘Ik sta om vijf uur op voor mijn eerste interview’, smaalt Hoven. Lutterman: ‘Nou, ik moet mijn examen nog halen. Ik was even vergeten dat er nog leven is naast het leenstelsel.’
HOP, Petra Vissers
Ik kom uit een land waar de regering helemaal geen studiefinanciering regelt en dat nooit heeft gedaan ook. Toch is de ‘literacy’ op de Filippijnen zeer hoog — tweetalig (en soms zelfs drietalig) onderwijs vanaf de kleuterschool, alle middelbare scholen hoe dan ook minstens op VWO niveau, heel veel specialisten later en op zodanig niveau dat ze vaak werk in het buitenland vinden. Natuurlijk heb je ook heel veel schoolverlaters en studenten die niet op niveau presteren, zoals overal. Wat ik hiermee wil zeggen is dat studiefinanciering niet alles is en zeker niet bepalend is voor de succes van de individuele student. Misschien ben ik gewoon een dwarsligger maar soms presteert een student veel beter als hij, gesteund door zijn familie, zelf verantwoordelijk voelt en is voor zijn studiekosten. De woorden ‘uitkering’, ‘studiefinanciering’, ‘afhaken’ en ‘prestatiebeurs’ bestaan nog steeds voor mij niet. Ik heb geleerd om op mijn eigen kracht en vastberadenheid te vertrouwen, en niet op de regering. Het is niet studiefinanciering dat de ‘jeugd van tegenwoordig’ moet motiveren, maar de juiste waarden en normen m.b.t. het bereiken van de eigen doelstelling en het afmaken van de studie.
Hoe betaal je je studentenkamer en andere kosten want niet iedereen kan het aan om een bijbaan naast studie te hebben mits die baantjes er tegenwoordig al genoeg zijn Nog afgezien van dat je vaak zon wisselend rooster hebt dat het moeilijk is een bijbaan te vinden voor de uren dat je ook kunt werken. Het studiegeld is ook veel te veel als je dat vergelijkt met bijv. België. Dan hangt het dus af van het inkomen van je ouders. Dat zou niet moeten kunnen want voor iedereen arm of rijk moet onderwijs bereikbaar zijn en met het afschaffen van de beurs is dat dus niet meer zo.