Lieve Tosca: Moet ik m’n ouders leefgeld betalen?
M’n ouders hebben me vorige week meegedeeld dat ik vanaf komend schooljaar – mijn tweede studiejaar – leefgeld moet betalen. Ik woon thuis en heb een bijbaantje. Het geld dat ik verdien, geef ik uit aan kleding, stappen en ik spaar een beetje. Zij vinden 200 euro per maand een redelijke bijdrage in het huishouden. Ik vind het veel geld. Mijn vrienden die ook thuis wonen hoeven niets te betalen. Wat vind jij?
Groet,
Anoniempje
Lief anoniempje,
Ik kan me eigenlijk wel voorstellen dat je ouders je om leefgeld vragen. Tweehonderd euro per maand lijkt misschien veel geld omdat het een groot gedeelte van jouw maandelijkse inkomsten is, maar voor woonruimte is het eigenlijk vrij spotgoedkoop.
Heb je weleens uitgezocht wat het kost om op kamers te gaan? Een gemiddelde Rotterdamse studentenkamer kost 450 euro per maand voor een kleine dertig vierkante meter. En dan heb je dus alleen je woonruimte en nog geen boodschappen in de ijskast of moeder die (af en toe) voor je kookt, wast en opruimt.
Wanneer jij niet bij hen woont, krijgen je ouders lagere gas-, water en lichtrekeningen en hoeven ze minder boodschappen te doen. En misschien zouden ze kleiner en dus goedkoper gaan wonen als jij geen kamer meer bezet houdt.
Vraag je ouders eens hoe ze aan dit bedrag komen. Als ze willen dat je lapt, is het misschien ook wel goed om te weten wat je betaalt. Is het geld alleen voor kost en inwoning, is het ook een tegemoetkoming in jouw studiekosten of betalen ze bijvoorbeeld ook je ziektekosten-, wettelijke aansprakelijkheids-, en overlijdensrisicoverzekering? Die kosten bij elkaar ook al snel 150 euro per maand.
Als ik jou was zou ik het leefgeld betalen of lekker op mezelf gaan wonen. Het laatste gaat je minstens 600 euro per maand kosten, maar dan heb je ook wat: vrijheid! Op die uren na die je extra moet gaan werken om je nieuwe leven te betalen, natuurlijk.
Lfs Tosca
Mail dan naar lieve@toscasel.nl
Tosca Sel schrijft maandelijks de column ‘Daten met Tosca’. En speciaal voor onze lezers is ze nu ook ‘Lieve Tosca’. Je kunt haar om raad vragen over liefde, leven, daten, uitgaan en seks. Want daar weet ze alles van. Nou, bijna alles.
Een stukje opvoeding noemen we dat. Ook is het de verantwoording van de ouders om kinderen te leren dat niet alles gratis is in de wereld. Misschien was het vroeger normaler om kostgeld te betalen aan je ouders zodra je een baan kreeg en nog thuis woonde. Ik zie dat ook als iets heel normaals.
“Het laatste gaat je minstens 600 euro per maand kosten”
“Op die uren na die je extra moet gaan werken om je nieuwe leven te betalen, natuurlijk.”
Leuk verhaal hoor, maar je vergeet wat te vertellen over de uitwonenden beurs. Dat nuanceert de boel wel een beetje natuurlijk
Nee, dit noemen wij gewoon Nederlands opvoeden. Jij hebt besloten om kinderen te maken, dus het is jouw verantwoordelijkheid om voor hun te zorgen totdat zij het huis uit gaan. Je kan je kinderen niet forceren om ‘huur’ te betalen, wat voor ouders jullie?! Als je niet voor je kinderen kan zorgen en dat extra 200 euro nodig hebt, maak dan geen kinderen.
Tosca, mijn ouders zouden mij moeten betalen. Écht! Ik geef gratis advies wat er gekookt kan (moet) worden en ben een geweldig leuk persoon; echt waar. Stel dat ik 30 jaar ouder was en ik kon mij in m’n huis nemen? Ik zou er royaal geld voor over hebben.
Laatst ook! Mijn vader had een nieuwe auto nodig en ik heb de complete verantwoordelijk op me genomen om een nieuwe auto uit te zoeken, proefritje te maken en hem voor de eerste 20.000 kilometer in te rijden. Wie neemt die tijd nou voor iemand anders? Zo belangeloos ben ik. Ik zorg er zelfs voor dat zijn pinpas niet verloopt, want ik tank regelmatig voor hem.
Nu ik dit zo aan het typen ben voel ik me echt een goed persoon ineens. Dankjewel Tosca voor dit verhelderende verhaal. Nu is mijn kamer thuis niet heel erg groot, maar ik kan letterlijk alles kopen wat ik wil en ik hoef er nooit over na te denken. Dat is ook iets waard, toch?
En ik ben ook heel volwassen / onafhankelijk. Laatst waren mijn ouders er niet en toen heb ik volledig zelfstandig een pizza besteld via Thuisbezorgd en betaald met diezelfde pinpas.
Wat gênant om dit te vragen aan je kind. Geen enkele gêne.
Je eigen kinderen exploiteren VOC stijl.
Dat is niet van deze tijd hoor!
Hart van steen.
Bill Gates geeft z’n kinderen geen cent. Is dat omdat hij een ‘hart van steen’ heeft, of juist het beste met ze voor heeft door ze hun eigen (financiële) boontjes te laten doppen (en zijn geld in ontwikkelingsprojecten te stoppen)?
Ik denk dat het van de situatie afhangt wat goed is. Wat is het doel van deze ouders?
‘Exploiteren’ is een groot woord voor €200,- per maand. ‘Maak dan geen kinderen’: ehm, kan jij 20 jaar in de toekomst kijken? Leen mij die glazen bol!? En het is jouw goed recht het met jouw kinderen anders aan te pakken.
Het ‘anderen hoeven ook niet’ argument vind ik wat zeikerig. Het leven van anderen is niet het jouwe. Iedereen heeft zijn eigen uitdagingen waar jij niets van weet.
Mij lijkt de overgang van helemaal op je ouders’ zak teren naar alles zelf moeten betalen best groot. Misschien is zo’n tussenstap helemaal geen gek idee om langzaam de waarde van geld en de kosten van levensonderhoud te leren kennen. Net zoals de stage je voor het eerst een idee geeft van hoe het is om 40 uur te werken. Ook pittig. En leerzaam.
Op het eerste gezicht klinkt het me wel wat ouderwets in de oren, maar het ligt eraan hoe goed jij het hebt, hoe goed je ouders het hebben, hoe druk je het met je studie hebt en hoe lang je over die studie doet.
Dat je ouders nou net als Bill Gates je geen geld meer geven, daar kan ik me nog wel enigszins in vinden. Maar om dan opeens uit het niets 200 euro te gaan vragen??
Godzijdank is deze persoon bezig met een studie, heeft een baantje waarmee hij of zij zijn/haar eigen geld verdient. Dan ben je gewoon al goed bezig vind ik.
Laat deze persoon gewoon lekker zo doorgaan en moedig deze aan om zo snel mogelijk het diploma te halen ipv extra te laten werken voor die 200 die hij/zij zal gaan missen. Ga vooral niet dwarsliggen met papa mama belasting van 200 euro zeg.
Ik wil je mijn glazen bol best lenen. Wat wil je weten? Of kinderen in de toekomst ook veel geld gaan kosten? Ja.
Zeikerig is gewoon als je om 200 euro begint te vragen voor niks want als ze het echt nodig hadden, zouden ze niet wachten tot het volgende schooljaar.
Man Man Man. Ik heb gestudeerd, 2 jaar bij mn pa gewoond en 2 jaar op mezelf gewoond. Nee ik hoefde geen kostgeld te betalen, wel af en toe te koken. En ja mijn geld ging op aan stappen, kleren en dergelijken. Maar wie betaalde mijn schoolgeld? En wie betaalde mijn verzekeringen? Ik. Mijn pa had een kamertje over, en daar mocht ik gebruik van maken. Daarna wilde ik meer, een huisje met vrienden. Feestje geven wanneer ik maar wilde en laat opblijven en niet de afwas doen. Studentendingen. Opeens moest ik alles betalen. Helemaal zelf. En dat was best duur. Maar de overheid helpt een beetje. Ik kon bijlenen als ik wilde, vaak genoeg gedaan. Ja studieschuld nu, alleen door mijn studie, en dankzij de steun van de overheid, heb ik nu een baantje. En naar draagvlak betaal ik die schuld langzaam terug. Voel je niks van. Ik heb nu meer geld dan ooit en het gaat aan veel meer dingen op kan ik je vertellen. Als ik terugkijk, ben ik dan boos op iemand? Voel ik me in mijn zak gescheten? Nee, ik ben blij dat er mensen voor mij klaar hebben gestaan en ook dat ik op eigen benen heb leren staan. Ik ben volwassen geworden en krijg een eerlijke prijs voor het werk dat ik doe en daar betaal ik mijn leven mee. Zou je kostgeld MOETEN betalen? Geen idee. Mogen je ouders dat vragen? Ja. Is 200 euro veel? H*ll no. Wat kost een gemiddeld huurtje tegenwoordig? En is dat in of ex? Hoeveel kleren wil je kopen per maand, waar ga je welke boodschappen doen. Feesten, lunchen, reizen, leven. Kost allemaal klauwen vol geld. Je gaat je hele leven geld betalen om het naar je zin te hebben, en steeds meer. Vraag is waar ga je het geld vandaan halen? Tips daarbij : horeca. Makkelijk werk, leuke mensen en prima verdienen. Uitzend verdient meer dan vast bij de bar. Alleen vast bij de bar geeft vrienden voor het leven en altijd een toko waar je even binnen kan vallen. En ze vast een gratis biertje voor je hebben als het geld even op is. Het leven kost duur, maar het is wel superlachen. Succes ermee!
Klinkt allemaal zeer ouderwets, burgerlijk en niet helemaal jofel. Maar hé, ga erover met je ouders in gesprek. Kaart je problemen aan en maak het bespreekbaar. Niet in problemen denken, maar oplossingen heb ik altijd van mijn vader. (Die overigens geen leefgeld vraagt). Wat ook nog een aardige is: mocht je vader en/of moeder nou een beetje vermogend zijn: ga eens kijken of het een mogelijkheid is om een huis voor jou te kopen. Hiervan zal dan een deel verhuurd worden en de rest voor jou. Heeft de mijne bij mijn broer gedaan. En het loont!
Tot slot: mocht je nou wél die €200,– per maand moeten betalen: vraag gewoon waarvoor? Dat ene kamertje waar je al sinds je jeugd slaapt? Eten? Drinken? Schoonmaken?