‘Communicatie kies je alleen als je echt niks beters weet’, is een veelgehoorde uitspraak in mijn omgeving. Vroeger dacht ik er eigenlijk precies hetzelfde over. Ik had geen flauw benul wat communicatie inhield en vond het allemaal nogal vaag. Wat kan je er nou eigenlijk mee? Nee ik wist heel duidelijk wat ik wilde worden. Logopediste. Zonder enige twijfel.
Sinds een paar jaar is er de studiekeuzecheck. Zodra je je inschrijft voor een opleiding maak je hem en aan de hand van een enorme waslijst aan vragen zou je erachter moeten komen welke opleiding echt bij je past. Zo kunnen mensen al van tevoren van studieplan wisselen om later leed te voorkomen. Hoewel ik erg geschikt leek voor logopedie, was de docente in kwestie toch niet al te positief over me. Ze wilde me aan een andere opleiding te helpen, maar dat was wel het laatste wat ik wilde. Vanaf m’n twaalfde wist ik dat ik logopediste wilde worden. Ik wilde dát en niks anders.
Ik volgde vakken als natuurkunde, scheikunde en biologie. Dat eerste vak raad ik trouwens iedereen af. Het kostte me een jaar extra op de middelbare school en doordat ik het niet haalde, moest ik een jaar later opnieuw de studiekeuzetest afleggen. Deze keer was het nog erger dan de eerste keer. Ik zou een slikprobleem hebben – wat ik niet wist en ook nooit had gemerkt – mijn stem was niet goed en ik zou niet op de opleiding passen. Als ik besloot toch te beginnen, zou ik veel problemen krijgen, zo werd me voorspeld. Kortom, niet het beste gesprek dat ik in jaren heb gehad.
Halverwege maart begon de stress toe te nemen omdat ik wist dat ik me binnen twee weken moest inschrijven. Dus ging ik op zoek naar de opleiding die wél bij me paste.
Meerdere keren kwam ik op de website van de hogeschool langs de opleiding crossmediale communicatie. Uiteindelijk besloot ik toch maar eens een kijkje te nemen bij deze associate degree. Een praktische tweejarige opleiding die me zou opleiden tot communicatiespecialist. Ik verdiepte me erin, schreef me in en nu ben ik blij dat ik ooit ben ‘afgekeurd’ voor logopedie. Ik voel me helemaal op mijn plek.
Achteraf gezien niet zo handig dat ik me altijd op een ding heb gefocust. Toen docenten op de middelbare school al aangaven dat ik me ook op andere opleidingen moest oriënteren, liet ik ze altijd maar een beetje praten, terwijl hun advies me had kunnen helpen bij het kiezen van de juiste studie. Nu heb ik onnodig een jaar langer op de middelbare school gezeten, terwijl ik toch niks meer doe met mijn natuurkundekennis. Zonde!
Laat een reactie achter
Spelregels
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Back to Top