Blog Darice: Niemand vindt zichzelf een racist
Gepubliceerd: 11 November 2016 • Leestijd: 1 minuten en 45 seconden • Darice Dit artikel is meer dan een jaar oud.Het is weer die tijd van het jaar, Sinterklaas komt op bezoek. Morgen komt ie aan in Maassluis. Zelf vierde ik als kind sinterklaas op Aruba en dat gaat er heel anders aan toe dan hier in Nederland.
Geen feestje thuis met cadeautjes en zelfgeschreven gedichten, op Aruba gaan we all out met verschillende feestjes en elke avond schoenzetten.
Zelf kon ik zwartepiet missen als kiespijn, want op Aruba doen ze heel erg hun best om kinderen bang te maken en dat lukte bij mij prima. Ik vond ‘m eng en helemaal niet leuk. Geef me een cadeau en snoepjes en hou je sinterklaas en zwartepiet maar, dacht ik altijd. Toen ik oud genoeg was om me te realiseren dat zwartepieten verklede mensen zijn vond ik het nog minder leuk.
Op Aruba viert de bevolking sinterklaas nog als vanouds en ze kijken raar aan tegen de Nederlandse commotie over zwartepiet. Daar zal het wel even duren om zwartepiet een ander uiterlijk te geven, als het er ooit van komt.
Nu ik veel ouder ben en al zestien jaar in Nederland woon, verschillende mensen en culturen heb leren kennen en geleerd heb over tolerantie en opstaan voor gelijke rechten, ben ik toch altijd verbaasd over hoeveel mensen discriminatie afwimpelen of bagatelliseren.
Een racistische uiting als zwartepiet wordt verdedigd door te verwijzen naar ‘een Nederlandse traditie’. Stel je voor dat de Amerikanen honderd jaar geleden hadden gezegd: Slaven houden is traditie, het is onze cultuur!
Een zwartepiet met kroeshaar en dikke rode lippen wil ik helemaal geen Nederlands cultureel erfgoed noemen. Nederland heeft ook geen kolonies meer en handelt ook niet meer in slaven. Ook het argument dat maar een kleine groep zwartepiet als discriminerend ervaart en dat het dus geen discriminatie is, gaat niet op. Niemand vindt zichzelf een racist, maar discriminatie is toch echt het onderscheid maken tussen bepaalde groepen mensen of individuen. Deze mensen zijn vaak in de minderheid of in een positie van onmacht en het is de plicht van de meerderheid om zich dat aan te trekken.
Geloof me, zolang kleine Jan of Sanne snoep en cadeautjes krijgen, kan het ze niks schelen hoe zwart zwartepiet is. Het zijn de ouders zoals Halbe Zijlstra die over hun toeren gaan als zwartepiet schoorsteenpiet wordt. En dan wel moreel superieur doen over hoe tolerant we zijn in Nederland en dat iedereen onze normen en waarden moet respecteren en anders beter kan ‘oppleuren’.
Helaas zal de discussie voorlopig nog wel aanhouden. Het oplaaien van geweld in Amerika tussen zwarte mensen en de politie en de aanzwellende xenofobie in Engeland sinds de Brexit duiden erop dat discriminatie altijd aanwezig is en aanwezig zal blijven.
Ik denk dat het bij een hoop ouders een stukje nostalgie en het fijne van het oude vertrouwde. Daarnaast hebben mensen het nu eenmaal moeilijk met veranderingen. Ik denk ook dat het voor mijn dochters niet uitmaakt of het zwarte piet of schoorsteenpiet is, het plezier en hun herinneringen zullen net zo bijzonder zijn als de mijne. Behalve dat ze met schoorsteenpiet leren dat het niet uit maakt hoe je eruit ziet. Een piet kan alle ‘kleuren’ hebben, net als hun eigen vriendjes en vriendinnetjes. Dat vind ik dan toch wel een meerwaarde voor mijn kinderen.
Mijn eerste kennis met Sinterklaas was in Amerika met een oude generatie Nederlandse emigranten (dus uit Nederland rond of net na de oorlog). Sint was lang. Hij liep langzaam met zware larzen. Hij kwam binnen onze kamer (op school, wij waren studenten): klomp. klomp. klomp. Hij had een grote boek, waarin al onze fouten en kwade gedragen geschreven was. Achter hem was Piet. Één Piet. Zwarte Piet. Zoals de duivel Krampus keek hij naar onz als een wolf. Hij had een roe, en rapt die roe tegen de palm van zn gehandschoende hand. Sint zat op een indrukwekkende troon en keek naar zijn boek, roept 1 na de andere naam van ons om te zeggen of wij Goed of Slecht waren afgelopen jaar. Piet wapperde zn zak; wij waren verteld dat als wij slecht waren, gingen wij in de zak op weg naar buitenland als slaven.
Ja, Sint en Piet zijn nu al heel anders dan 1 of 2 generaties geleden, nu zijn er meerdere (blije) “pieten” en de Sint is altijd blij en geeft cadeautjes zoals Santa Claus. Dus Nederlanders die zeggen dat de huidige Golliwog-pieten niet mag veranderen wegens “traditie” kijken niet hard naar wat dat traditie eigenlijk is.
Zelfs de hele stoomboat, paard, en mandarijnen zijn op een tijd toegevoegd naar de traditie. Sint moet, ik denk, nog helpers hebben zoals Santa, maar golliwogs hoeft hij niet. Schoorsteen pieten en rainbow-pieten kan makkelijk ook.
Het stomste aan dit hele gedoe is het feit dat mensen bij een kinderfeest het podium op gaan en iedereen neo-nazi’s noemt. Geen wonder dat ze niet veel supporters krijgen.
“Niemand vindt zichzelf een racist, maar (…)” Wat ik hierin lees is dat hoewel mensen zich geen racist vinden, ze dat wel zijn.
” (…) duiden erop dat discriminatie altijd aanwezig is en aanwezig zal blijven.” Oftewel, wat de ‘witte’ mensen ook proberen, ze zullen altijd smerige racisten blijven.
Bovenstaande zijn exact de redenen waarom er zoveel weerstand is tegen veranderingen rond het sinterklaasfeest. Door mensen te beledigen, kleineren, voor racisten/seksisten/xenofoben uit te maken, ze dom te noemen, etc. zal je mensen nooit overtuigen. Probeer eens met mensen te praten, ze te overtuigen van je standpunt. En niet alleen door te zeggen dat je je beledigd voelt, want dat is geen argument. Niet alleen door te zeggen dat de ander een racist is, want dat is geen argument.
Bovenstaande zijn exact de redenen waarom Trump in de VS won. Echt niet omdat de helft van hun bevolking domme, blanke ‘redneck’ racisten zijn. Sommigen wel, de meesten niet. Dat zijn gewoon mensen die zorgen hebben over dat immigranten hun banen innemen, die zich zorgen maken over terrorisme, die zich zorgen maken over de waarden van hun geloof. Maar dat kunnen ze niet zeggen, omdat ze dan worden uitgemaakt voor racist (zie het artikel hierboven). Daarom zeggen ze het niet meer, totdat ze in het stemhokje staan. Want dan is er niemand die ze beoordeeld, kleineert, voor racist uitmaakt. Dan kunnen ze hun mening laten horen. Of die angsten nou gerechtvaardigd zijn of niet.
Wat je zou moeten doen is praten en hun angsten serieus nemen. Overtuig ze ervan dat het op sommige punten niet zo erg is als ze denken en probeer samen oplossingen te verzinnen om de angsten weg te nemen. Het artikel hierboven werkt niet, en zorgt alleen maar voor meer tweestrijd.
Tja Karel Anker, precies mijn gedachte: de ‘discussie’ (moddergooien) is vanaf het begin vijandig geweest, waarbij alle Nederlanders racisten zijn genoemd. Ook kinderen tijdens de intocht vorig jaar. Niet verwonderlijk dat mensen dan extreem reageren.
Van de week was ik weer eens verwikkeld in een zinloze discussie hierover, waarbij iemand zei dat alleen blanken racistisch kunnen zijn. Dat er geen zwart naar blank racisme bestaat (?!). En diezelfde tendens bespeur ik hier ook. Zwarte Piet vergelijken met slavenhouden is nogal wat – en typisch weer, alsof alle slaven in het verleden van Afrikaanse afkomst waren. Compleet negeren dat het clubje (en dat is het nog steeds) meteen keihard ten strijde trok. Nu gekleed als Black Panthers gaat demonstreren. Vervolgens verbaasd zijn dat mensen je weghonen.
Misschien moeten we ons gaan richten op engere ontwikkelingen in de wereld? Ipv door de media tegen elkaar op gezet worden.
Voor mij is de oplossing heel simpel: Zwarte Piet compleet weg in 2017 en KRAMPUS NAAR NEDERLAND. Op 3 december is er weer een Krampuslauf in Rotterdam. Geschikt voor alle kleuren/genders/geslachten/leeftijden, gezellig! 🙂