Ga direct naar inhoud
Profielen | Profielen translated
29 maart 2024

Zwart logo Profielen

Onafhankelijk nieuws van de Hogeschool Rotterdam

Blog Vivian: De eenzame student

Gepubliceerd: 8 November 2016 • Leestijd: 1 minuten en 30 seconden • Vivian Dit artikel is meer dan een jaar oud.

Toen ik met mijn studie begon, wist ik twee dingen vrij zeker. Dat ik op sociaal en persoonlijk vlak heel veel zou kunnen leren en dat ik er waarschijnlijk langer dan vier jaar over zou gaan doen. Inmiddels zit ik in mijn vierde inschrijfjaar, bungel ik tussen jaar 2 en 4 in en zijn beide voorspellingen uitgekomen.

Vivian

Ergens bij horen

Ik ben niet zo heel erg sociaal: ik noem mezelf graag b-sociaal, iemand die gezelligheid fijn vindt maar het ook prima in haar eentje gezellig kan maken. Maar de afgelopen jaren ben ik wel veel socialer geworden en dat komt voor een deel door mijn studie. Door het studeren ben ik gaan inzien hoe tof het is om op te trekken met mensen die op dezelfde golflengte zitten en hoe fijn dat groepsgevoel eigenlijk is. Ook al zijn sommige mensen b-sociaal, iedereen vindt dat gevoel van ergens bij horen zo nu en dan fijn.

Ergens bij bungelen

You don’t realize what you’ve got untill it’s gone. Een cliché, maar wel waar. Ik realiseerde me onlangs, tijdens een reünie-etentje met mijn oorspronkelijke klas (the originals, noem ik ze), dat ik dat klasje best een beetje mis. De klas die mij meteen adopteerde, ook al was ik een beetje anders vanwege de rolstoel en het spraakversterkertje. De klas waar ik nog steeds bij hoor, maar ook niet meer écht. Want zij zijn al verder in de opleiding, zijn échte docenten aan het worden, terwijl ik nog een hoop te leren heb. Ik kan niet meer écht met hen meepraten. En datzelfde geldt voor de derdejaars met wie ik sommige colleges volg: ik bungel er een beetje bij, maak niet écht deel uit van de groep, maar sta er ook niet buiten.

Eigen route

Ik volg een beetje mijn eigen route. Ik vind het heel fijn dat dat kan en dat ik bij elke groep altijd wel aansluiting vind. Omdat ze allemaal docent willen worden, net als ik. Omdat ze (bijna) allemaal van lezen en taal en onderwijs houden, net als ik. Omdat het aardige mensen zijn (net als ik). Maar soms mis ik het. Dat échte groepsgevoel. Die binding. Met mensen kunnen praten die dezelfde stagestruggles doormaken, dezelfde docenten hebben, dezelfde opdrachten en tentamens moeten zien te overleven. En ik vind het jammer dat ik, als ik over een onbepaald aantal jaar afstudeer, dat niet echt met mijn klasgenoten zal kunnen delen. Maar ach, we komen er wel. Alleen niet allemaal tegelijk, en niet allemaal met elkaar.

Vivian van Leeuwen is derdejaars lerarenopleiding Nederlands. Ze heeft lichamelijke beperkingen.
Dit artikel wordt je aangeboden door Profielen, het nieuwsmedium van de Hogeschool Rotterdam. Like what you see? Like ons dan op Facebook en blijf via je eigen tijdlijn op de hoogte van het laatste nieuws. Liever een nieuwsbrief? Meld je hier aan voor een wekelijkse update.

Recente artikelen

Reacties

Laat een reactie achter

Comments are closed.

Spelregels

De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.

  1. Comments worden door de redactie gemodereerd. 's Avonds en in het weekend gebeurt dat niet standaard, en kan het dus langer duren voor je opmerking online komt.
  2. Houd het netjes, beschaafd, vriendelijk en respectvol. Niet vloeken of schelden.
  3. Dwaal niet af van het onderwerp (blijf ‘on topic’).
  4. Wees kort, duidelijk en maak een punt.
  5. Gebruik argumenten, geen uitroepen.
  6. Geen commerciële boodschappen.
  7. Niet op de persoon spelen.
  8. Niet discrimineren, aanzetten tot haat of oproepen tot geweld (ook niet voor de grap).
  9. Van bezoekers die een reactie achterlaten op de site wordt automatisch het IP-adres opgeslagen.
  10. De redactie geeft reacties die dreigende taal bevatten door aan de veiligheidscoördinator van de Hogeschool Rotterdam.

Lees hier alle details over onze spelregels.

Aanbevolen door de redactie

Back to Top