Brexit: Britse universiteiten gaan er het beste van maken
Gepubliceerd: 24 June 2016 • Leestijd: 0 minuten en 41 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.De Britse universiteiten zijn niet blij met het vertrek uit de Europese Unie. Zaak is nu te kijken hoe studenten uit de EU toch in het Verenigd Koninkrijk kunnen blijven werken en studeren, schrijven ze in een verklaring.
‘De uitkomst is niet wat we wilden’, schrijft de Britse vereniging van universiteiten op haar website, ‘maar we respecteren de beslissing van het electoraat. We moeten onthouden dat een vertrek uit de Europese Unie een langzaam proces is waarin het toekomstige politieke beleid nog beïnvloed kan worden.’
Welkome bestemming
De eerste prioriteit is om de Britse overheid ervan te overtuigen dat Europese studenten nog steeds welkom zijn bij de universiteiten. Het Verenigd Koninkrijk moet worden gepromoot als een welkome bestemming voor de knapste koppen, zeggen de universiteiten.
Ze hopen daarnaast, ondanks het vertrek, aanspraak te kunnen blijven maken op Europese programma’s. Maar vorige maand noemde een woordvoerder van Neth-ER, de Nederlandse vertegenwoordiging van het hoger onderwijs in Brussel, het niet onwaarschijnlijk dat programma’s als de Erasmusbeurs vanuit de EU in de ijskast worden gezet.
Gelijke behandeling
Ook is het onduidelijk of Britse en EU-studenten nog wel gelijk behandeld zullen worden. Nu betalen Britse studenten in Nederland nog hetzelfde collegegeld als wij en omgekeerd.
HOP, Irene Schoenmacker
Prachting om te zien hoe het hele ondemocratische stelsel genaamd de EU langzamerhand uit erlkaar zal vallen 😀
Hopelijk komt er wel een oplossing voor deze studenten, maar is het in het algemeen belang beter zo!
Nu nog een Nexit!
@Bromsnor. In plaats van het stoppen van een project wat velen voordelen met zich meebrengt, zoals economische groei, geen oorlog, consumenten wetgeving en werknemerswetgeving, kan je ook kijken naar de problemen en die proberen op te lossen. Ik zie dat we met de EU veel zijn gegroeid. Een orgaan hoort echter democratisch te zijn. Ik zie Nederland graag in de EU, met een democratischer stelsel. Daarnaast moeten er tussen landen open grenzen blijven, maar aan de buiten grenzen zullen er meer controles moeten komen. De EU hoort alleen bevoegdheden te hebben op het gebied van interstatelijke relaties. Alles wat nationaal geregeld wordt, horen zij niks over te zeggen. Als er een conflict is tussen landen of het is een probleem dat heel de unie aangaat (zoals de vluchtelingen crisis) hoort de RU bevoegdheden te hebben. Dat is het meest efficiënt en werkt het beste.
Het is jammer dat jij maar naar een klein stukje kijkt van deze unie. In het algemeen belang is het uit elkaar vallen van de unie het slechtste wat kan gebeuren.
@Hans Durf je nou met droge ogen te beweren dat vrede in Europa het gevolg is van de EU? Ik had het idee dat het ‘t gevolg was van wederzijdse handelsbelangen en een beetje ‘common sense’. Daarnaast hebben Hans van Balen en Guy Verhofstadt op het Maidanplein nou niet echt bijgedragen aan stabiliteit. Bij de andere punten die je noemt kan je je ook afvragen in hoeverre die dankzij of ondanks de EU zijn.
Daarnaast spreek je over samenwerking tussen de Europese landen, maar is hier de EU voor nodig? Kan dit niet op een andere manier? De EU is een ondemocratisch monster geworden dat niet te veranderen is. Hoelang wordt er al niet gesproken over verandering door de bureaucraten daar? En toch veranderd er niets. Als er 1 ding vraagt om een gezamenlijke Europese aanpak dan is het wel de vluchtelingen crisis. Dit was het enige moment dat zelfs eurosceptici naar de EU keken voor een oplossing. En de EU faalde hier gigantisch in. Ze kregen helemaal niets voor elkaar.
De EU is in mijn ogen een gefaald experiment. Samenwerking is natuurlijk belangrijk en goed, daar zal niemand je in tegenspreken, maar de EU is niet de manier. Kijk naar landen als IJsland, Noorwegen en Zwitserland. Allen geen lid van de EU (tevens wel in de top 5 gelukkigste landen volgens de Telegraaf (Denemarken ook, en zit ook niet in de Euro), maar die doen het toch behoorlijk goed. Zitten wel in een vrijhandelszone en behalve Zwitserland is er ook vrij verkeer van goederen, personen, diensten en kapitaal mee mogelijk. Dus ook buiten de EU is het mogelijk om te floreren.
@Karel Uiteraard helpen handelsbetrekkingen enorm. Het is echter een illusie te denken dat ‘common sense’ alles tegenhoudt. In de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog, was de gevestigde orde in Europa ook enorm verwoven. Ook toen wisten ze dat een volgende oorlog in Europa, het hele stelsel op zijn kop zette. (bron: Sleepwalkers: How Europe went to war in 1914)
Daarnaast is er in het Interbellum nog een poging gedaan intergouvernmenteel samen te werken in de vorm van de League of Nations. Deze had enkele successen, maar staat toch vooral bekend om zijn mislukkingen m.b.t. het beteugelen van nazi-Duitsland en Italië.
Je kan vinden over het optreden van Guy Verhofstad en Hans van Balen wat je wil, maar feit is wel dat zij pas in de nadagen van de revolutie ten tonele kwamen. Toen de eerste protesten in november 2013 uitbraken, was er geen aandacht voor in Europa. Pas toen in februari 2014 bleek dat het sentiment breed gedragen was onder de bevolking, zijn er enkele parlementariërs naar Kiev afgereist om te spreken op het Maidan-plein.
Kortom; Oekraïne was op dat punt al enorm instabiel. Om te zeggen dat hun optreden daar significant aan bij zou hebben gedragen is onzin.
Nu je punten over de EU;
Democratisch tekort – Zou je mij kunnen uitleggen wat je hiermee exact bedoelt? Tot het verdrag van Lissabon in 2009 zou ik het met je eens zijn geweest dat de EU niet heel democratisch is, maar er zijn toch flinke veranderingen bij gekomen sinds dit verdrag. Ook heeft er bij de laatste Europese Verkiezingen een kleine revolutie van democratie plaatsgevonden.
Het Europese Parlement wordt direct gekozen door verkiezingen conform de verkiezingsregels van de lidstaten, en heeft de macht wetsvoorstellen aan te passen, de Europese Commissie goed te keuren en de Europese Commissie naar huis te sturen. Dat laatste is ook echt al gebeurd, in 1996 met de Santer Commissie.
De Europese Commissie wordt voorgedragen door de Europese Raad. De Commissie doet wetsvoorstellen die door het Europees Parlement en de Europese Raad goedgekeurt moeten worden.
In de laatste Europese Parlementsverkiezingen had het parlement afgesproken dat ze alleen de leider van de grootste fractie in het parlement zouden accepteren als hoofd van de commissie. Dit betekent in feite dat Europeanen nu direct de voorzitter van de Europese Commissie kiezen.
Dan komen we bij het minst democratische deel van de Europese Unie – de Europese Raad. Hierin zetelen alle staatshoofden binnen de EU. Zij hebben de macht om wetsvoorstellen aan te passen.
Ironisch genoeg is, wanneer je het uit gaat zoeken, dit vaak het orgaan waar voorstellen uit voortkomen die thuis het meest benijd worden.
Dat er teveel bureaucraten zijn is onzin. De EU heeft circa. 55.000 ambtenaren voor haar werken. (https://www.europa-nu.nl/id/vj1qij6plkny/salarissen_europese_ambtenaren) Ter vergelijking, de gemeenten hebben er in totaal samen 170.000 in dienst, het rijk 117.000 en de provincies 12.000 (http://www.slimmernetwerk.nl/2012/07/nederland-telt-steeds-minder-ambtenaren/). Tel daarbij op dat de EU 503 miljoen inwoners heeft (als je het VK nog meetelt), en Nederland 17 miljoen.
De aanpak van de vluchtelingencrisis kan beter, daar ben ik het mee eens. Maar door het decentrale gekissebis van de Europese Raad, kan er niet snel gehandeld worden. De fout ligt hier dan ook meer bij de staten die weigeren op te komen voor het gedeelde gemiddelde belang van Europa. Het wel willen opheffen van eigen grenzen, maar het niet willen bijdragen aan hulp bij de buitengrenzen. Het wel willen opheffen van interne grenzen, maar het niet willen herverdelen van vluchtelingen.
Kleine voetnoot hierbij trouwens; ongeveer de helft van de immigranten arriveert per vliegtuig. Dus onafhankelijk de grenzen bewaken zal de situatie niet bijster veel verbeteren.
Tot slot de situatie van IJsland, Noorwegen etc.
Denemarken – Heeft inderdaad niet de Euro. Heeft haar munt wel sinds 2002 gekoppeld aan de Euro, en volgt het beleid van de ECB. Het enige praktische verschil met Eurolanden is dus dat ze de Euro daar de ‘Deense Kroon’ noemen.
IJsland – IJsland was heel anti-Europa tot de kredietcrisis rond 2008. Toen wouden ze ineens wél de euro hebben omdat hun munt instabiel bleek en in vrije val raakte. Hun munt verloor zelfs meer dan 50% van zijn waarde in luttele maanden. (http://www.acting-man.com/blog/media/2013/10/ISK-USD.png) Ook is hun export vooral afhankelijk van grondstoffen en visserij.
Noorwegen – Noorwegen heeft gigantisch veel olie, en belegt het geld dat ze daarmee verdienen via fondsen. Slechts 30% van de export van Noorwegen is niet grondstoffen-gerelateerd. (https://en.wikipedia.org/wiki/File:Norwar_Exports_Tree_Map_(2009).pdf)
Ook zie je bij alle landen die je noemt dat ze bijdragen aan het budget van de EU en regels overnemen zonder dat ze invloed hebben op wát die regels zijn.
Wat landen buiten de EU gemeen hebben, is dat ze nooit lid zijn geweest. Daarnaast zijn het ook geen landen die heel erg afhankelijk zijn van de handel. Dit in tegenstelling tot de Nederlandse economie, die veel eindproducten en halffabrikaten produceert (https://en.wikipedia.org/wiki/Economy_of_the_Netherlands#/media/File:2012_Netherlands_Products_Export_Treemap.png). Tarieven zijn funest voor deze industrie, zelfs als ze laag zijn.
Als de EU onhervormbaar zou zijn, had het verdrag van Lissabon nooit zulke ingrijpende hervormingen door kunnen voeren. Hiermee duidt ik o.a. op het afschaffen van de unanimiteitsregel binnen de Europese Raad alsmede het verder uitbreiden van de macht van het Europees Parlement.
Compromissen zullen nooit alles brengen wat je wenst – maar dat hoort erbij als je samenwerkt.
@Ruben, bedankt dat je zo’n mooi boekwerk hebt getypt. Ik zal hieronder haarfijn uitleggen waarom je het op alle punten mis hebt.
Ik heb ook nooit gezegd dat ‘common sense’ alleen oorlogen voorkomt. Maar handelsbelangen ondersteunt door common sense, bijvoorbeeld: “Hé, naar dat land exporteren we een kwart van onze goederen, laten we geen oorlog met ze voeren.”
Guy en Hans stonden er aan het einde van de revolutie inderdaad, en dus aan het begin van de burgeroorlog. Hard te roepen over sancties tegen het (corrupte, maar democratisch(!!) gekozen) regime. Je noemt het een breedgedragen sentiment. Ik denk niet dat ze op de Krim en in Oost-Oekraïne dat sentiment deelden…
Dan, het democratisch te kort:
Je zegt dat het verdrag van Lissabon het democratisch gehalte heeft verhoogt. Je bedoelt het verdrag (toen nog Europese grondwet) dat zowel in Nederland als in Frankrijk in een referendum is weggestemd? Maar wat gebeurde er? Ander lettertype, nieuwe kaft en we sluipen het door de achterkamertjes naar binnen.
Het Europese parlement kan ik mee leven. Hoewel ik liever geen politieke unie zie, heb ik met het parlement zelf de minste moeite. Wellicht omdat dit de enige instelling is die direct wordt gekozen door burgers (dat zijn jij en ik). Inhoudelijk heb ik nog wel bezwaren, maar ze worden door ons gekozen, dus ok. (FYI, dat 20 jaar geleden een commissie zelf is opgestapt (dus niet is weggestuurd) zie ik niet als argumentatie van de macht van het parlement).
Je zegt dat we nu direct de voorzitter van de commissie kunnen kiezen. Mooi, ik zou graag op de fractieleider van “Europa van Vrijheid en Directe Democratie” stemmen. Helaas, pindakaas. Er is geen Nederlandse partij bij aangesloten dus daar kan ik niet op stemmen. Tot zo ver directe inspraak van de burger. Dus zowel de voorzitter van de commissie als de leden zijn niet door het volk gekozen. In mijn ogen niet democratisch genoeg.
Ten slotte benoem je, het in jouw ogen, minst democratische deel, de Europese raad. Je bedoeld de raad die bestaat uit de democratische verkozen staatshoofden van de deelnemende landen? De dames en heren die ieder in hun eigen land verkiezingen hebben gewonnen? Hoe is dit in hemelsnaam het minst democratisch?
Ik heb volgens mij nooit beweerd dat er teveel bureaucraten zijn…
Dat van Denemarken was meer een voetnoot van mij, slechts een opmerking en geen statement, vandaar de haakjes eromheen. Want de munt in IJsland deed interesseert me niet zo veel (misschien omdat ik hier niet zoveel verstand van heb) en daarom ben ik er ook niet over begonnen. Wel wil ik graag opmerken dat de Eurozone ook niet gigantisch stabiel is, kijkend naar Griekenland, Ierland, Portugal en Spanje. Mijn punt ging niet over de munt, maar dat ze niet bij de EU zitten.
Dat tarieven funest zijn voor de export, daar valt over te debatteren. Voor landen buiten de EU bestaan tarieven en ook daar wordt handel mee gedreven. Tuurlijk, geen tarieven zijn beter (tot op een zekere hoogte), maar dat is ook heel goed mogelijk buiten de EU is mijn punt. Op dit moment zitten we binnen de EU in een douane-unie, met geen tarieven onderling en gezamenlijke tarieven naar buiten toe. Je staat sterker, maar het wordt ook lastiger om deze tarieven af te spreken met 28 landen. Een handelsverdrag met land X kan worden gedwarsboomd omdat de schapenboeren in Estland niet op de concurrentie zitten te wachten bijvoorbeeld. Een alternatief is de vrijhandelszone (de EVA). Hierin zijn er onderling geen tarieven, maar ieder land heeft zijn individuele tarieven naar buiten toe. Maar deze douane-unie is niet het (grootste) probleem. Hier kan ik best mee leven, al zie ik de EVA als goed alternatief.
Ik zie het liefst een Europa van individuele, soevereine natiestaten die samenwerken op gebieden als handel, milieu en veiligheid, dan een Europa waarin Brussel dictaten afvaardigt.