Ga direct naar inhoud
Profielen | Profielen translated
29 maart 2024

Zwart logo Profielen

Onafhankelijk nieuws van de Hogeschool Rotterdam

Blog Maureen: Beituna

Gepubliceerd: 21 March 2017 • Leestijd: 1 minuten en 55 seconden • Maureen Dit artikel is meer dan een jaar oud.

Beituna. Ons thuis binnen de drie generaties van mijn Palestijnse familie. Het thuis van mijn oma, mijn vader en mij. Thuiskomen.

Er zijn veel dingen die mij doen laten thuis voelen. Daar kwam ik achter nu ik in Antwerpen woon. Want als je in een nieuwe omgeving bent, merk je wat thuis eigenlijk is. Zo ging ik, toen ik hier net woonde, naar een dansvoorstelling van de Libanese choreograaf Omar Rajeh. Tijdens de voorstelling was luitmuziek te horen, waren er Arabische dansinvloeden te zien en bereidden de dansers Arabische gerechten op het podium die we op het eind met zijn allen gingen eten. Ik werd warm van binnen. Het was alsof ik thuiskwam in een nieuwe stad.

Thuis heeft voor mij niet zozeer te maken met plaats, maar vooral met mijn Arabische achtergrond, de cultuur. Zo voel ik mij al thuis als iemand mij met marhaba aanspreekt.

Het gaat ook om de spullen die ik meeneem wanneer ik verhuis. Het zijn dingen die ik van mijn oma kreeg en die ik zelf kocht. Ze doen me aan mijn achtergrond denken. Ze zijn een onderdeel van mij geworden. Zodra ik verhuis, zet ik ze neer en maak ik de nieuwe plek tot mijn thuis.

Thuis is voor mijn vader en oma Palestina.

Voor mijn oma en vader is thuis wel plaatsgebonden. Thuis is voor hen Palestina. Mijn oma werd in Jaffa geboren en mijn vader in Nablus. Deze plekken liggen hen dan ook na aan het hart. Het zijn de plekken waar hun wortels liggen, waar hun taal wordt gesproken en waar de wind naar jasmijn ruikt. Het is het warme buitenleven waar iedereen elkaar begroet en waar oude ambachten nog bestaan. Zo stonden er in mijn vaders straat zeepfabriekjes, was er een katoenklopper, werd er koffie gebrand en broden gebakken. Dat alles missen ze nu.

Mijn oma en vader zijn beiden hun thuis verloren. Mijn oma werd tijdens de Nakba, de verdrijving van de Palestijnen in 1948, met haar familie uit Jaffa verdreven. Ze moesten huis en haard verlaten en konden er nooit meer terugkeren. Ze belandde in een vluchtelingenkamp in een woestijn in Jordanië. Van de ene op de andere dag was ze haar huis kwijt en heeft ze er nooit meer naar kunnen terugkeren. Mijn oma en vader mogen slechts op een toeristenvisum hun geboorteland bezoeken. Dat doet pijn, het verliezen van je thuis.

Voor ons drieën is thuis dus anders, maar wat hetzelfde is, is dat het met onze Palestijnse achtergrond te maken heeft. Dat is waar de voorstelling die ik maak over zou gaan, dacht ik. Thuiskomen binnen de drie generaties van mijn Palestijnse familie. Ons thuis. Beituna.

Maureen Ghazal is derdejaars student autonoom beeldende kunst aan de Willem de Kooning Academie. Haar werk bestaat voornamelijk uit tekst en ze schrijft poëzie en proza. Ze studeert (sinds begin januari) een halfjaar op het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen waar ze de afstudeerrichting Woordkunst volgt. Je kunt meer van Maureen lezen en zien op maureenghazal.wordpress.com en maureenghazal.nl.
Dit artikel wordt je aangeboden door Profielen, het nieuwsmedium van de Hogeschool Rotterdam. Like what you see? Like ons dan op Facebook en blijf via je eigen tijdlijn op de hoogte van het laatste nieuws. Liever een nieuwsbrief? Meld je hier aan voor een wekelijkse update.

Recente artikelen

Reacties

Laat een reactie achter

Comments are closed.

Spelregels

De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.

  1. Comments worden door de redactie gemodereerd. 's Avonds en in het weekend gebeurt dat niet standaard, en kan het dus langer duren voor je opmerking online komt.
  2. Houd het netjes, beschaafd, vriendelijk en respectvol. Niet vloeken of schelden.
  3. Dwaal niet af van het onderwerp (blijf ‘on topic’).
  4. Wees kort, duidelijk en maak een punt.
  5. Gebruik argumenten, geen uitroepen.
  6. Geen commerciële boodschappen.
  7. Niet op de persoon spelen.
  8. Niet discrimineren, aanzetten tot haat of oproepen tot geweld (ook niet voor de grap).
  9. Van bezoekers die een reactie achterlaten op de site wordt automatisch het IP-adres opgeslagen.
  10. De redactie geeft reacties die dreigende taal bevatten door aan de veiligheidscoördinator van de Hogeschool Rotterdam.

Lees hier alle details over onze spelregels.

Aanbevolen door de redactie

Back to Top