Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 3 days ago
| 
|
Rajiv is hogeschooldocent, afstudeercoordinator op de Rotterdam Academy, opleiding Ad ondernemen én CMR-lid. Lees zijn eerdere blogs.
‘We gaan voor kwaliteit, niet voor diversiteit. We kunnen ze niet vinden’. Kreten die ik vaak voorbij hoor komen als het om diversiteit gaat. Ik merk gelukkig dat het op de HR steeds beter lukt, bijvoorbeeld bij RAC.
‘Diversiteit zoals we dat graag willen, kan gewoon niet, omdat er een tekort is aan kwaliteit binnen de groep van diverse mensen’, hoor je vaak van HR-afdelingen. Dat kan natuurlijk, maar laten we eens kijken naar mijn commerciële opdrachtgevers zoals Google. Daar is diversiteit vanzelfsprekend. Begrip en respect voor elkaar en elkaars verschillen worden daar niet geaccepteerd, nee, die worden gevierd. Vlaggen van alle landen hangen in de werkruimtes, in de kantine is er eten van verschillende continenten en de groep medewerkers kent meer dan 150 culturen.
Google is in alle lagen een afspiegeling van de samenleving. Ze hebben er vrouwen op topposities en er zijn alle faciliteiten voor mensen met een fysieke beperking. En met succes. Ik heb wat onderzoek voorbij zien komen rondom Google, LinkedIn, Facebook en diversiteit, en uit de conclusies haal ik dat diversiteit leidt tot meer succes binnen het team én leidt betere bedrijfsresultaten.
Als ik kijk naar de RAC (Rotterdam Academy), en dan in het bijzonder mijn team van de opleiding AD Ondernemen, dan zie ik een divers docententeam. Het is een afspiegeling van de studentenpopulatie. En ik mag zeggen, het is een feest om met deze collega’s te mogen werken. Iedereen heeft de ruimte om zichzelf te zijn en ook hier wordt diversiteit gevierd.
Regelmatig feesten we na zes uur verder elders in de stad; bij een karaokebar of bij één van de vele wereldkeukens die we in Rotterdam hebben. Extreem? Er heerst een gevoel van acceptatie en inclusiviteit en hierdoor is mijn ervaring dat we meer bereid zijn om elkaar oprecht (!!) te helpen, te steunen en interesse te tonen in elkaar. Een gezonde cultuur lijkt mij. Iets wat gevierd mag worden, want het is misschien makkelijker om te zeuren en negatief te zijn.
Ik heb het gevoel dat we binnen de HR nog veel stappen moeten maken. Met mijn voormalige opleidingsmanager (een aanjager van diversiteit binnen de HR) stonden we ooit te praten met de onderwijsmanager van een andere opleiding bij een ander instituut. Het gesprek ging over diversiteit. De onderwijsmanager gaf aan dat dit thema totaal niet speelt binnen het team en dat er niemand rondloopt binnen het team met een kleurrijke achtergrond.
Jammer, want meer dan de helft van Rotterdam is gekleurd. En de studentenpopulatie van de HR kent enorm veel culturen. Is het dan niet aan ons de taak om de teams herkenbaar te maken voor onze studenten? Think about it!
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Jammer genoeg kijkt men onvoldoende waarin een docent expert in is (vaak geworden door jarenlang in een bepaald vak les te geven en zich erin te specialiseren door interesse en extra opleiding) Ik werd bij de HBO Marof ingezet voor de diverse navigatie vakken en zeemansschapvakken (tegenwoordig cargo of iets dergelijks genoemd). In 16 jaar tijd gespecialiseerd in kompastheorie en het afstellen ervan, GPS en de nauwkeurigheden ervan, astronavigatie en de nauwkeurigheid ervan hydrostatische gegevens van een schip en het zelf berekenen ervan middels nummerieke integratiemethoden. Jammer genoeg wordt er van de expertise van een vakdocent alleen bij een opleiding gebruik gemaakt terwijl als bijvoorbeeld hydrostatica ook bij de scheepsbouwopleiding gedaan moet worden. Met een betere inzet van de bestaande docenten krijg je vanzelf ook een betere mix.
Dag Rajiv,
Wat jij beschrijft was mij eerder nog helemaal niet opgevallen, maar nu je het zegt…
groet Ron
Iedereen is welkom bij Google, behalve als je nette, onderbouwde kritiek hebt op het diversiteitsbeleid, dan wordt je eruit gegooid. (Context: James Damore, https://en.wikipedia.org/wiki/Google%27s_Ideological_Echo_Chamber)
Zoals ik dit stuk lees krijg ik de indruk dat je diversiteit onder de docenten als doel op zich hebt, maar is diversiteit wel het einddoel? En waarom is dat het einddoel? Een eind aan discriminatie zou een beter einddoel zijn mijns inziens, maar daarvan is diversiteit onder de docenten slechts een symptoom. En dus zou de docentenpopulatie diverser maken slechts symptoombestrijding zijn en niet de kern van het probleem, namelijk discriminatie, aanpakken.
Dat jij in een gezellig, divers docententeam zit is natuurlijk hartstikke leuk voor je, maar wat heeft dat ermee te maken? Insinueer je dat er een causaal verband is tussen diversiteit en gezelligheid? Kan een ‘eentonig’ docententeam niet gezellig zijn? Zijn er geen diverse docententeams waar het niet gezellig is?
En over dat Rotterdam voor de helft gekleurd is, dat is appels met peren vergelijken, net als de studentenpopulaties. De juist vergelijking zou zijn om de populatie van de personen die in aanmerking zou komen voor de baan van docent per vakgebied, vergelijken met de daadwerkelijke docenten per vakgebied. Want als je studentenpopulatie vergelijkt met docenten, is het dan ok om bij opleidingen waar het grootste deel van de studenten man en wit is voor het grootste deel witte mannen als docent te hebben? En wat nou als er in een nieuw leerjaar bij deze opleiding veel gekleurde vrouwen zitten, moeten dan alle witte mannelijke docenten worden vervangen?
@K. Anker
Vind je de naam die je gebruikt niet een klein beetje triest?
@Anoniem Nee, zelfs niet een klein beetje. Dit is het pseudoniem waaronder ik strijd tegen alles wat in mijn ogen onrecht, ongefundeerd of bekrompen is. Een van deze dingen is de trend die ik zie in deze tijd waarin alles wat alleen maar de schijn heeft van “niet netjes” of “beledigend” te zijn uit de publieke ruimte dient te worden geweerd. Scheldwoorden zijn niet ok, vrouwen/mannen/homo/hetero/zwarten/blanken/belgen-grapjes zijn niet ok, bepaalde politieke voorkeuren zijn niet ok, zorgen over de gevolgen van massa-immigratie zijn niet ok, niet nader te benoemen feestdagen en tradities zijn niet ok, etc. En de manier waarop ik dit doe op profielen, naast natuurlijk de inhoud van mijn literaire hoogstandjes in de comments, is met mijn pseudoniem. Gelukkig voel ik me door de redactie van profielen met open armen onthaalt. Hoewel het preventieve selectiebeleid van comments mij eerst een beetje schrik aanjoeg, heeft de tijd geleerd dat profielen een daadwerkelijk open plek is om meningen te delen. Zelfs comments die duidelijk niet aan de spelregels voldoen (de jouwe bijvoorbeeld, niet bepaald “on topic”) worden toegestaan.
Daarnaast zijn er ook een aantal mensen die in Nederland daadwerkelijk K. Anker heten, dus zo’n verschrikkelijke naam is het nou ook weer niet. En zelf vond ik het nog redelijk subtiel door Karel voluit te schrijven.