Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 3 days ago
| 
|
Rajiv is hogeschooldocent, afstudeercoordinator op de Rotterdam Academy, opleiding Ad ondernemen én CMR-lid. Lees zijn eerdere blogs.
Een reden waarom ik het onderwijs in ben gegaan is omdat ik een gat zag tussen het onderwijs en de praktijk. Het gesprek ging vaak over het wel of niet vinden van stagiaires en stageplekken. Een discussie die wat mij betreft überhaupt niet gevoerd hoeft te worden.
Hoe mooi zou het zijn als we een standaard kunnen ontwikkelen waarbij het onderwijs en de praktijk één partij vormen? Sterker nog; dat we alleen nog maar onderwijs geven en aftoetsen in de praktijk in plaats van in onze grote gebouwen die scholen heten?
In Den Haag is zeven jaar geleden een pilot gestart met ROC Mondriaan, de Haagse Hogeschool, gemeente, gemeentelijke instellingen en wat andere stakeholders. In een leegstaand pand van de gemeente zijn studenten van alle niveaus en opleidingen geplaatst en die zijn samen een project gestart: namelijk een lunchroom met vergaderfaciliteiten.
Onder begeleiding van docenten en een manager kwamen praktijk en onderwijs bij elkaar. De studenten kregen ook op locatie theorieles van hun docent. Het was een enorm succes. Een bijbaan voor de student was niet nodig, want op deze manier verdiende hij direct wat bij. Wat als je dit zou doortrekken naar alle opleidingen voor alle studenten?
Alle studenten worden opgeleid tot werknemer en/of werkgever; mensen die een plek hebben in de praktijk. Waarom zouden we ze dan pas aan het werk zetten als ze klaar zijn met hun studie? Een stageplek reken ik dan niet mee. Ik maak nog te vaak mee dat stagiaires het gevoel hebben dat ze geen volwaardig lid zijn van het team.
In mijn ambitie bestaat het woord stagiair dan ook niet meer, maar junior medewerker; junior marketeer, junior logistiek medewerker, junior accountant, junior manager in zorg, junior office manager, junior retail manager, etc. Voor de business gerelateerde opleidingen zijn start-ups weer interessant.
Terug naar onderwijs in de praktijk. Of je nou wordt opgeleid tot manager in een winkel of verpleegkundige, alles zou kunnen plaatsvinden in de praktijk. Ik ben van de lat lekker hoog leggen en dan kijken wat maximaal haalbaar is. Trek deze ambitie door naar uitvoering en ik zie besparing op gebouwen en toebehoren en meer ruimte voor personeel in de praktijk. Ik zie financiering vanuit het werkveld (profit en non-profit), meer persmomentjes voor studenten, docenten en het collegebestuur, baangaranties/bemiddeling, noem maar op.
Dat kan natuurlijk alleen als je een stevige verankering hebt in de praktijk. Je moet in staat zijn om alle studenten te kunnen plaatsen in de praktijk en je zou het werkveld hierin moeten faciliteren. Zouden we kunnen starten met één klas per opleiding met een apart curriculum, uiteraard met dezelfde leerdoelen en competenties? Think about it!
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Dit bestaat al onder de naam BBL.
Door zowel BBL als BOL opleidingen aan te bieden, krijgen studenten de kans om te leren op de manier die het beste bij hen past.
Tegelijkertijd moeten mensen in het werkveld dus ook de taken overnemen die nu door docenten in zo’n “schoolgebouw” uitgevoerd worden. Dus werk je bij een ICT bedrijf, mooi dan komt er iemand, net klaar met VWO, naast je zitten en die mag je dus leren programmeren. Zelf iets doen? Nope. Werk je als chirurg? Nou dan mag jij zelf even een tijdje Jan-Jaap begeleiden. Die “leek het wel leuk” om chirurg te worden, maar kan amper de alvleesklier van de darm onderscheiden.
Lijkt me dus ook heel leuk om te zien hoe er dan mensen voor de klas worden gezet op basis- en middelbare scholen die zelf nog nooit een didactische vak hebben gevolgd. Ik heb mensen met jaren ervaring huilend de klas uit zien rennen omdat de leerlingen een zwakte van de docent hebben uitgebuit. Hoe zouden die groentjes het meemaken??
Als je meemaakt dat stagiaires het gevoel hebben dat ze geen volwaardig lid zijn van het team. Ligt dat misschien aan de team, en niet aan het systeem waarin wij functioneren.
Prachtig initiatief shout out naar Rajiv
@Rajiv: Op welk soort onderwijs doel je precies? MBO, Associate Degree, HBO, Universitair? Ik ben het met je eens dat de echte praktijk een rijke leeromgeving kan bieden, maar het gaat naar mijn idee voor een HBO-er niet alleen om praktische skills, ook conceptuele kennis en cognitive vaardigheden zijn essentieel om tot een professional opgeleid te worden. En hoe zit het met de begeleiding van de student in de praktijk? Mensen opleiden is een vak: een goede expert in de praktijk, is niet persé een goede docent/begeleider.
Beste M. K. Dank voor jouw reactie. Ik denk dat je prima kennis en cognitieve vaardigheden kunt toetsen in de praktijk, conatief. Dan gaat kennis ook meer leven. Ik beperk me nu dan even tot het HBO onderwijs.
Eens, een expert hoeft nog geen goede begeleider te zijn, maar is wat mij betreft wel een voorwaarde om begeleider te worden.
Alhoewel ik het zeker eens ben dat je in de praktijk meer kan leren dan in de schoolbanken, ben ik ook zeker van mening dat je echt niet direct van de middelbare school ofzo meteen aan de bak kan of een soort opleiding direct in de praktijk kan volgen. Ten minste niet bij mijn opleiding. Als Marof kan je simpelweg gewoon niet direct aan de slag. Er zijn veel dingen die je moet leren en weten voordat je aan boord zou mogen van een schip, laat staan als volledig stuurman of machinist aan de slag…
Daarom vind ik de statement dat je maar van schoolgebouwen af moet een iets te overhaaste conclusie. Echter, er zullen vast een hele hoop beroepen en/of opleidingen zijn die zeker meer baat hebben bij een veel uitgebreidere stage of praktijk ervaringen.
Hear, hear!! Bij Mama’s Garden (EMI) zijn we helemaal voor!
Nee, we moeten schoolgebouwen zeker niet afschaffen.
Net zoals onderwijs geen bijproduct is van de praktijk, is de praktijk geen bijproduct van het onderwijs. In het hoger beroepsonderwijs hebben theorie en praktijk elkaar nodig en versterken ze elkaar. Echter, voldoende tijd en aandacht voor formeel leren om voldoende kennis te verwerven, om theorieën en concepten te doorgronden, om academische vaardigheden te verwerven en om te kunnen oefenen (in deeltaken) met complexe vaardigheden alvorens de praktijk in te gaan, is essentieel voor een goede transfer van theorie naar praktijk. Bepaalde kennis kan veel beter (of alleen maar) in de praktijk opgedaan worden (tacit knowledge), maar voor een kwalitatief hoogwaardige academische ontwikkeling van studenten moet er voldoende tijd en aandacht zijn om de (basis-)kennis, -vaardigheden en -houdingsaspecten (competenties) te verwerven onder begeleiding van pedagogisch en didactisch bekwame docenten. En dat doen we liefst in speciaal daarvoor ingerichte en toegeruste gebouwen.
Deze reactie is in strijd met onze spelregels – lees ze hier: https://profielen.hr.nl/spelregels-website-profielen/ – en daarom plaatsen we hem niet.
Eens Rajiv, learning by doing! Dit past bij beroepsonderwijs.