Zijn ouders vonden zijn muziek helemaal niet stoer. De 27-jarige studentent vertelt: ‘Ik ben Koerdisch en muziek is bij ons taboe. Mijn ouders zijn gevlucht zodat hun kinderen een goede toekomst konden opbouwen en dokter of advocaat zouden kunnen worden. Geen muzikant, want dat stond voor hen gelijk aan straatartiesten en aan drugs en alcohol.’

Afgeronde hbo-bachelor rechten

Op de middelbare school loog Hoger tegen zijn moeder dat hij een blokrooster had en daarom langer op school moest blijven: ‘Maar ik was al om twee uur klaar om daarna bij een vriend muziek te maken.’ Na de middelbare school sloten zijn ouders een deal met hem: Je gaat een diploma halen en daarnaast moet je zelf weten wat je doet. Resultaat: een afgeronde bachelor hbo-rechten.

En nu dus de tweejarige Ad ondernemen, een opleiding die hem weinig moeite kost. ‘Ik heb geen boeken gekocht, alleen samenvattingen gelezen en goed opgelet tijdens de les. Daarmee haalde ik in het eerste jaar alle 60 punten. Waar ik echt wat aan heb, zijn de lessen boekhouden. Daar wist ik niks van, terwijl je dat wel nodig hebt als je een eigen bedrijfje runt.’
Hoger verdient al geld met zijn muziek en hij wil zijn muziekbedrijf graag uitbouwen tot iets waar hij van kan leven.

Toch trots

Niet alleen zingt hij zelf, hij begeleidt ook zijn nog succesvollere zingende zus Naaz en schrijft muziek voor anderen, onder andere voor de Aziatische markt.
En de ouders van Hoger en Naaz? Die zijn niet meer alleen trots op hun broer die geneeskunde studeert, maar ook op hun twee kinderen die voor de muziek hebben gekozen.

Tekst: Jos van Nierop
Beeld: Frank Hanswijk