In het begin van mijn hbo-loopbaan vond ik mezelf een prima docent. Ingewikkelde zaken duidelijk uitleggen, dat was mijn specialiteit.
Op een dag werden wij als docenten bij elkaar geroepen en kregen we te horen dat we helemaal verkeerd bezig waren: wij hadden te veel aandacht voor ons vak en te weinig voor de leerbehoeften van studenten.
Het curriculum ging op de schop. Voortaan moesten studenten hun eigen leerdoelen ontdekken, onder leiding van een docent-coach, die in principe geen verstand hoefde te hebben van de inhoud. De methode maakte me diepongelukkig. Met gekromde tenen zag ik studenten urenlang tobben, terwijl ik ze snel had kunnen helpen met wat uitleg.
Ik wist toen nog niet dat didactische modes snel voorbijgaan en dat er iets nieuws zou komen: competentieonderwijs. Nu moesten studenten alles wat zij leren meteen kunnen toepassen. Kennisoverdracht was niet meer nodig; alles staat op internet. Een docent die voor het bord staat en iets uitlegt – zo ouderwets! Ik schikte me, al hielp ik stiekem weleens een student die iets niet begreep.
Toen, plotseling keerde het tij, mochten docenten weer uitleg gaan geven. Maar dan moesten zij die uitleg wel filmen en op internet zetten: blended learning. Ik ben niet zo handig met filmen. Bovendien bleken er een heleboel saaie maar duidelijke kennisclips over mijn vakgebied op YouTube te staan. Ik maakte voor mijn studenten een lijstje met links.
En nu? Het laatste nieuws is ‘binding’ en ‘inclusiviteit’. Wij, docenten blijken nog steeds niet goed bezig. Wij hebben te weinig aandacht voor studenten met een tweede cultuur die daardoor kampen met achterstanden en een hoge uitval. Onze schuld! We moeten inclusiever les gaan geven. De student is klaarblijkelijk niet langer een zelfstandig individu met eigen leerbehoeften, maar een onzeker type dat moeite heeft zich thuis te voelen op school.
Vorige week kwam student Mehmet naar me toe met een verzoek. Hij vroeg niet om inclusiviteit, maar wilde graag wat extra uitleg. Ik ging een halfuurtje met hem zitten en hij haalde een acht. Toch nog iets goed gedaan.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Uw vak is kennelijk zeer onderhevig aan hypes en trends.
Het is pijnlijk en zonde om te zien.
Docenten moeten gewoon met rust gelaten worden, laat ze gewoon hun vak uitvoeren en niet voor het karretje van een losgeslagen middle manager spannen, die zichzelf bestaansrecht geeft door nieuwe termen te verzinnen.
Beste Maartje, jouw conclusie dat “wij, docenten nog steeds niet goed bezig blijken te zijn” is niet het signaal dat je zou moeten oppakken uit onderwijsvernieuwing-initiatieven. Er zit altijd wel iets goed in nieuwe ideeën. De makke is nou juist dat nieuwe inzichten meteen opgepakt worden als het nieuwe evangelie. Vervolgens wordt ALLES omgegooid wat we opgebouwd hebben en gaan we het wiel opnieuw uitvinden. Nu ik meer dan 30 jaar onderwijs verzorg op deze hogeschool merk ik dat er hoop is; binnenkort sluipt iets “ouderwets” als modulair onderwijs onder een andere naam weer binnen. Jammer genoeg bestond er toen nog geen data-opslag met USB-stick of DVD. Dus ik kan niet meer de spullen van 1987 weer uit de doos halen….
Waarom moet er altijd iets ouds plaats maken voor iets nieuws. Combineer de stijlen gewoon. Neem wat van het nieuwe, wat van het oude en maak gebruik van het beste van de twee.
Maartje, misschien kun je af en toe mythbusters zoals Paul Kirschner (Urban Legends, do learners really know best) of Pedro Debruyckere blog: x,yofeinstein en boek: klaskit voor topleraren) lezen ter inspiratie en ter relativering van allerlei hypes en mythes. Al hebben ook zij weer hun stokpaardjes 🙂
Al deze nieuwe ideeën over hoe onderwijs nu écht moet. Eerlijk gezegd merk ik er als student niks van. Ik heb meer vakken over gedaan dan ik trots op ben, inclusief een jaar later en er lijkt niks aan veranderd te zijn.
Ja alles staat op het internet. Maar ik betaal geen schoolgeld voor 120 minuten les per week en 4 werkdagen zelf een beetje Googlen.
Saaie maar duidelijke clips hangt af van de keuze. Ik ken zat Kurzgesägt, Numberphile en CGPgrey videos die behoorlijk leuk zijn juist doordat ze wat te leren bieden. En niet in 420p zijn zoals die 10 jaar oude videos die docenten voorschotelen
Eigen leerbehoeften is mij nooit naar gevraagd. Wanneer je meer diepgang zoekt kijkt de klas je boos aan omdat het niet op het tentamen komt en je ervoor zorgt dat de rest later naar huis kan.
Op het gebied van bicultureel zijn is het belangrijk om alle leerlingen de kans te geven hun perspectief te delen maar gelijktijdig ook open te staan voor de opvattingen van anderen. Maar cultuurbotsingen zie ik in de klas eigenlijk nooit. Zo ja, dan een generatiegat.
Maar waar ik als student het meest mee zit als het gaat om verbetering van het onderwijs is dat alle input die mij gevraagd wordt is om in de laatste week van een vak net voor je naar huis mag even een Likert schaal in te vullen, de NSA en te stemmen op medezeggenschapsraad waarvan studenten niet weten wie erin zitten of wat ze doen.