Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 4 days ago
Toen mijn vader me vanmorgen naar de trein bracht, zei hij: ‘Gek eigenlijk hè, dat we Nederland zo vastzetten door alles tussen negen en vijf te laten draaien.’ Even verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Verloskunde laat zich immers niet plannen en zeker niet tussen negen en vijf.
Het is iets bijzonders aan de verloskunde en tegelijkertijd aan de wereld. Want terwijl ik een aanstaande moeder help de steeds krachtiger wordende weeën weg te zuchten, zie ik hoe tientallen auto’s zich richting de snelweg bewegen. De wereld gaat door, ook als er binnen nu en een paar uur een nieuw mens geboren wordt.
In een ziekenhuis vind ik dat sowieso een gek idee. Kijkt er nu iemand twee verdiepingen onder mij door eenzelfde raam naar buiten, terwijl zijn patiënt aan het einde van het leven staat? Het zijn soms schrille contrasten waar we mee te maken hebben. In de verloskunde zien we gelukkig vaak de positieve kant van het (nieuwe) leven.
Als verloskundige (in opleiding) ben je altijd bezig met zwangerschap, geboorte en de eerste periode daarna. Waar veel mensen blij zijn als ze met hun kinderen ‘uit de luiers’ zijn, kan een verloskundige hier nooit van spreken. Soms lijkt het ook wel alsof er niet zoveel andere dingen bestaan. Mijn vriendinnen zouden liegen als ze zouden zeggen dat ze niet gek worden van mijn verhalen over zwangere vrouwen, hilarische partners en huilende baby’s. Men spreekt niet voor niets over ‘de verloskundige bubbel’.
Omdat de verloskunde zich niet laat plannen, vraagt dit veel van je als (studerend) hulpverlener. Als er een cliënte belt, moet je verloskundige brein direct geactiveerd zijn. Ook midden in de nacht, op kerstavond of terwijl je net een toost uitbrengt op je jarige partner. Soms vraag ik mij weleens af hoe het is om iets anders te studeren. Om niet altijd bezig te zijn met datgene wat je later wordt. Sterker nog, om niet zeker te weten wat je later wil worden.
Er is één ding dat voor mij als een paal boven water staat: ik word verloskundige. Waar een student bedrijfskunde nog honderd kanten op kan met zijn studie, word ik heel specifiek opgeleid. Ik word opgeleid om te functioneren in de verloskundige bubbel. De bubbel die zich niet laat plannen, die altijd maar door zweeft. Soms voelt het net alsof onze wereld boven de ‘normale’ wereld staat. En niet qua rangorde hoor, helemaal niet. Maar gewoon omdat de verloskunde altijd doorgaat. Ook als de wereld even stil lijkt te staan.
Laat een reactie achter
Spelregels
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Back to Top