| 
|
Evi is 24 en studeert illustratie aan de Willem de Kooning Academie. Ze schrijft over ongemakkelijke of verwarrende situaties die ze tijdens haar studie herhaaldelijk tegenkomt. Lees hier haar eerdere blogs.
Het collegejaar is nog maar net begonnen. Toch ligt de zomervakantie voor mij bijna om de hoek, want begin maart kom ik al in vakantiesferen.
Ik begrijp dat je officieel gezien pas vier maanden later vakantie hebt, maar toch voelt het anders. Je ontvangt in het voorjaar een pretpakket aan vrije dagen. Eerst twee weken meivakantie, gevolgd door feestdagen zoals Hemelvaart en Pinksteren. Deze laatste twee vind ik altijd erg fijn en handig. Dan kunnen mijn vrienden en ik eindelijk weer eens naar een kerkdienst of naar de kroeg, het is maar net wat beter uitkomt. Meestal komt de kroeg beter uit.
Daarnaast hebben we dankzij het grote succes van onze opwarmende aarde het genoegen om al vanaf maart van zomerdagen te genieten. Terrassen gevuld met mensen die hun zonnebril weer tevoorschijn hebben gehaald, zorgen bij mij in ieder geval voor een vroegtijdig vakantiegevoel, ook al heb ik nog genoeg te doen.
Wat ook uitmaakt, is dat de laatste twee maanden van het schooljaar vaak niet heel intensief zijn vergeleken met de rest. Er zijn veel bijeenkomsten om elkaar een afscheidsknuffel te geven en wat laatste beoordelingen te ontvangen. Tenzij al die beoordelingen heel erg slecht zijn, is de vrijheid om hier en daar wat extra vrije dagen te pakken mogelijk. Zodoende kom je in rap tempo uit bij de zomervakantie.
Ik durf er eerlijk voor uit te komen dat de zomervakantie mij altijd te lang duurt. Ondankbare ik. Een gebrek aan ritme en doelen resulteert in overmatig veel tijd om na te denken over mijn toekomst en andere levensvragen. Dat zorgt vaak meer voor verwarring dan duidelijkheid.
Om toch iets van ritme te hebben, kan je een zomerbaantje nemen. In die baantjes voelde ik me helaas een totale idioot. Ik zie mezelf alweer lopen op het terras: ‘Oh ja, sorry vergeten’, ‘Het komt er echt zo aan’ en ‘Nee, ik heb geen idee wat er op het menu staat, meneer’. Als illustrator heb ik dat gevoel een stuk minder. Ik kan echt genieten van het werk en op bepaalde momenten zelfs trots zijn als iets goed is gelukt. Het voordeel van de zomervakantie is voor mij dus vooral dat ik weer weet waarom ik studeer.
Het collegejaar is pas net begonnen, maar ik weet zeker dat ik binnenkort de eerste student weer hoor verzuchten dat het tijd is voor vakantie. Aan alle medestudenten met het eeuwige vakantieverlangen: Wees gerust, een jaar duurt maar zes maanden en studeren is zo verkeerd nog niet.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Kijk eens op het jaarrooster, we hebben maar één week meivakantie, al zo lang als ik mij kan heugen. Was het maar waar!
Leuk dat voor jou de laatste twee maanden niet intensief zijn, zou ik ook willen. Die zijn just de ergste.
Mijn ervaring is juist dat studenten het aan het einde van het jaar juist erg druk hebben, zeker de eerstejaars die willen voorkomen een bindend studieadvies te krijgen.
Misschien dat dit op de WKDA zo voelt, maar ik herken mij niet in dit statement.
Eind van het jaar is vaak aanpoten voor vele, in jaar 1 voor je BSA, in jaar 2 vaak voor je stage sollicitaties.
Ja, toen ik studeerde (ooit nog met basisbeurs) begon mijn studieweek ergens op dinsdagmiddag en mijn weekend op donderdag(middag). Nu doe ik mijn best studenten te motiveren naar de lessen te komen … vooral in die laatste maanden.