Wietske Willemse werkt bij het expertisecentrum maatschappelijke innovatie (EMI) als programmaleider van de projecten Mama’s Garden en Nieuw in 010 waarin ze onder andere studenten verloskunde en social work koppelt aan kwetsbare (aanstaande)moeders. Ook geeft ze yogales aan HR-collega’s.

Wietske: ‘Toen ik met mijn baan aan de hogeschool begon, ging het alleen maar over persoonlijke ontwikkeling en effectief werken. Allemaal dingen die je met je hoofd doet. Er was nog niet zo veel aandacht voor de fysieke gezondheid. Dus ik dacht: laat ik eens kijken of ik een keer een yogalesje kan geven.

‘Dat lesje is inmiddels een vaste cursus geworden van tien weken. Ik doe oefeningen waarbij je je meer bewust wordt van je lichaam: Is je hartslag hoog of laag? Hoe adem je? Een hoge adem heeft vaak met stress te maken en dit kun je controleren met bepaalde oefeningen. Het is bij yoga geen doel om je voeten in je nek te leggen.

‘Iedereen moet langer werken, maar veel docenten vallen uit of raken overbelast. Mensen zitten zo veel in hun hoofd dat ze helemaal niet meer bezig zijn met hun lichaam. Een burn-out kondigt zich vaak al aan door fysieke klachten, zoals een verhoogde hartslag. Maar als je dat niet opmerkt, ga je er ook niets aan doen. Het lichaam wordt een beetje vergeten en die bewustwording vind ik belangrijk.

‘Door de yogalessen merk je ook dat mensen op een andere manier met elkaar in contact komen. Docenten zitten bij beleidsmakers en vanuit alle geledingen binnen de school komen mensen bij elkaar. Dat verbindt.

‘Ik heb een soort droombeeld dat er binnen de hogeschool een minigezondheidscentrum komt waar je gedurende de hele dag lesjes kan volgen. Yoga of een sport. En dat mensen daar ook echt uren voor mogen vrijmaken. Je zou daar ook onze studenten fysiotherapie kunnen inzetten die dan meteen een soort leerwerkplek hebben. Het lijkt mij helemaal te gek als je dat binnen de hogeschool kan realiseren.’

Tekst en beeld: Wietse Pottjewijd