| 
|
Vivian van Leeuwen is haar lerarenopleiding Nederlands aan het afronden. Ze heeft lichamelijke beperkingen. Lees haar eerder verschenen blogs.
‘We denken echt dat je in maart klaar zou moeten kunnen zijn’, hoorde ik in september van mijn slc. Mijn eerste reactie was verbazing: in máárt al? Zo snel?!
Aan het eind van het gesprek volgde tevredenheid. Ja, ik denk ook wel dat dat moet lukken. Gevolgd door een heel nieuw gevoel: jeetje, straks ben ik gewoon klaar. Echt klaar. Twintig jaar studeren en dan is dat hoofdstuk afgesloten. Wat raar eigenlijk.
Inmiddels is het perspectief weer een beetje veranderd. Het is maart, maar afstuderen deze maand gaat ‘m nog niet worden. Daarvoor bleek de queeste die scriptie heet nog wat te veel voeten in de aarde te hebben. En er was ook een beetje buiten mijn gezondheid gerekend.
Toch heb ik niet stilgezeten. Het laatste keuzevak, de laatste minoropdrachten; nog even en alle losse eindjes zijn aan elkaar geknoopt en dan gaat mijn volle aandacht naar het afronden van mijn scriptie. Het allermooiste zou zijn als dat in mei zou lukken.
Maar helemaal zeker weten doe ik het niet. Want ik weet inmiddels dat het best een wissel trekt op mijn gezondheid en dat er ook dagen tussen zitten dat het allemaal net wat minder lekker wil. Bovendien zijn er op de scriptieroute ook nog best wat honken die aangetikt moeten worden. Altijd leuk, zo’n ietwat onorthodoxe en dus ook ietwat onzekere studieroute.
Misschien mag ik in mei, juni of juli mijn handtekening zetten onder mijn diploma. Misschien wordt het september. Ik vind dat het uiteindelijk maar heel weinig uitmaakt. Als ik over vijf of tien jaar volop bezig ben met de carrière waar mijn hart sneller van gaat kloppen – misschien wel met een master of een universitaire studie – doet het er dan nog toe dat mijn hbo-studie zeven jaar duurde? Nee.
Sterker nog: vanaf het moment dat ik die handtekening zet, doet het er al niet meer toe. Dus wat geeft het dat vertraging en verlenging aan de orde van de dag zijn voor mij? Geen sikkepit.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Als allereerst, wat een fijne artikel. Ik heb een aantal tegenslagen gehad onderweg en ben nu ook bezig met afstuderen. Wel ben ik van plan om iets anders te gaan doen wat mijn hart sneller van doet kloppen. Vooral je laatste twee alinea’s spreken mij erg aan. Je hebt gewoon gelijk. Wat doet het er aan toe wanneer je over 5 of 10 jaar je diploma hebt, zolang je plezier beleeft in wat je doet. Daar gaat het om. Ik had dit even nodig. Mooi, ik wacht af op je toekomstige artikelen. Wellicht een artikel over motivatie of over de tegenslagen die hebt overwonnen?
Mooi Vivian! Aandacht voor plezier in de studie en ook op dit moment genieten van alles dat het leve (nog meer) te bieden heeft, wordt wat mij betreft veel te weinig belicht in alle discussies rond ‘langstuderen’. Het is bijvoorbeeld feit dat een HBO student gemiddeld 4 jaar en 9 maanden over zijn studie doet. We kunnen dus wel kunstmatig blijven roepen dat 4 jaar nominaal is, maar het is een wassen neus. Trots op je Vivian!
Mooi dat je dit schrijft. De nadruk ligt vaak veel te veel op tempo en “op tijd” afstuderen. De “norm” halen. Maar die norm zegt niks over jou. En het is jouw leven en wat je daarmee doet en hoe je dat inricht is wat bij jou past. Tijdens dat pad leer je van alles en dat is niet alleen terug te zien in studiepunten. Je laat zien wat je kan, en daar hoort voor iedereen een ander tempo bij. En zo draagt ieder op zijn eigen wijze iets bij. Succes met de laatste honken. En geniet van elke honk die je hebt overwonnen.
Door dit soort mensen, is de prestatiebeurs afgeschaft en moet ik dalijk mijn studielening terugbetalen, terwijl zij gratis afzwaait.
Zeggen dat het geen sikkepit uitmaakt is een luxe die alleen is toebedeeld aan de mensen die nog onder de prestatiebeurs vallen.
Termijnen binnen het hbo zijn niet zomaar verzinsels. Het zou toch raar zijn als je begint met de scriptie en docenten zeggen: ” Kijk maar wanneer je het inlevert, doe het op jouw manier”. Later in het werkveld worden er ook bepaalde dingen van je verwacht en deadlines gesteld. Naar mijn mening blijft het hbo ook leuk als je deze deadlines behaald en niet eindeloos vertragingen oploopt, waardoor het studeren mijn inziens niet leuker wordt. Mensen die moeite hebben met het niveau of problemen hebben door individuele situaties natuurlijk uitgezonderd. Maar dat iemand 10 maanden over een scriptie doet terwijl diegene over de capaciteiten beschikt om het in de gestelde termijn te behalen, lijkt mij gewoon erg zonde.
@BlijePaarseAlien – ‘Dit soort mensen’? Misschien is het handig om even de eerdere blogs van Vivian te lezen voordat je een oordeel velt over haar situatie. Grts Tosca, Hoofdredacteur Profielen
@Tosca: Hiermee refereert hij naar het type mensen dat onverschillig is over de lengte van hun studietijd, wat volgens hem Vivian dus is. Niet gelijk denken dat hij refereert naar haar fysieke beperkingen want dat staat er niet. Lezen is ook een kunst, hoofdredacteur.
Ontopic: naar mijn mening maakt het wel degelijk iets uit of iemand een eeuwigheid over de studie doet. Het brengt een scala aan problemen met zich mee, waaronder maatwerk door de opleiding en extra financiën, zowel door de opleiding als de student. Als dit de instelling is van HBO-studenten anno 2019 dan is het niet verwonderlijk dat het HBO niveau elk jaar daalt.
@DoeEensffMoeite
1. Hoe weet jij waarnaar BlijePaarseAlien refereert met “dit soort mensen”? Dat staat er namelijk niet.
2. Hoe weet jij dat Tosca denkt dat BlijePaarseAlien refereert naar Vivians beperkingen? Dat staat er namelijk niet.
Lezen is inderdaad een kunst. Gedachten lezen is echter onmogelijk.
Het is wel een rijkdom dat we in Nederland mogen studeren met een lening, de recht hebt om te bepalen hoe lang we erover doen en ook klagen erover het werkt en studie druk. Ik vraag me af hoe zit dat bij de minderheid en de migranten, zijn ze ook zo optimistisch over onze Rijk en welvarende land, mogen hun ook zo erover denken en doen over hun studie carrière in Nederland. Zou er in anders nagekeken worden in onze toegevende maatschappij van tegenwoordig.
Het maar een vraag om bij stil te staan en nadeken
@Dolly, grote onzin. Migranten krijgen gratis onderwijs, ongeacht hun studieduur. Wij daar in tegen moeten gewoon alles zelf betalen. Geen gratis woning, geen gratis school en geen gratis ziektekosten.
@Nick de Munnik Krijgen ze gratis ziektekosten haha:)?? Ik denk dat je gratis zorg bedoelt.
Ik hoop oprecht voor je dat je het gaat halen! Mij is het helaas niet gelukt uiteindelijk. Vanaf het 5e jaar riep ik “Misschien mag ik volgend blok eindelijk beginnen met mijn scriptie!”, maar nadat ik in het 9e jaar nog steeds niet mocht beginnen omdat ik een van mijn hoofdvakken continu niet haalde (Financiering jaar 2, bedrijfseconomie) heb ik het uiteindelijk opgegeven. Ik was 27, wilde stappen maken, mijn werkleven starten. Maar die verdomde studievertraging en onzekerheid die daaraan verbonden zat, en de teleurstelling van het continu wéér niet halen van dat vak…de struggle!
Nu wel een torenhoge studieschuld, maar mijn roeping gevonden in een compleet andere sector. Vast contract in de pocket, veel doorgroeimogelijkheden en voel me beter dan ik me al die 9 jaren studeren heb gevoeld. 🙂 Gek hoe zoiets kan lopen. Mensen die me niet kennen roepen hoe zonde het is, mensen die me wel kennen zijn trots op me dat ik eindelijk die knoop had doorgehakt. Heb zeker die 9 jaar niet weggegooid, alleen dat papiertje niet!