Rens Rietveld is onderwijscoördinator van de opleiding officemanagement. De uren die hij van de hogeschool krijgt voor persoonlijke ontwikkeling zet hij in om vluchtelingen te helpen in Griekenland.

‘Op 31 januari vlieg ik samen met mijn vader en een voetbalmaatje naar Lesbos om vluchtelingen te helpen. Een andere vriend uit ons voetbalteam is daar al. Hij heeft zijn baan opgezegd en werkt nu als coördinator voor Movement On The Ground, een stichting die helpt om het leven in de vluchtelingenkampen wat draaglijker te maken.

‘Ik dacht er al langer over om die vriend op te zoeken, maar het kwam er nooit van. Nu dacht ik: dit is hét moment om hem te helpen. Van de hogeschool krijg ik veertig uur die ik mag inzetten voor mijn persoonlijke ontwikkeling, dat noemen ze duurzame inzetbaarheid. Ik vind het belangrijk dat ik daarmee iets doe voor anderen en heb daarom gekozen voor Lesbos. Het is ook een statement naar mezelf om in actie komen en niet veilig achter mijn bureautje te blijven zitten en toe te kijken.

‘We zouden eerst met zijn tweeën gaan, maar toen mijn pa het plan hoorde had hij ook wel interesse. Hij is met pensioen en kan niet stilzitten, is alleen maar aan het klussen de hele tijd. Echt een handige Harry. Dus ik zei tegen hem: “Pa, dat kan je ook op Lesbos doen.” Het was eigenlijk gekscherend bedoeld, maar hij vond het wel een goed idee.

‘Mijn vader kan dingen repareren, ik ben misschien meer geschikt voor het zware ‘beulwerk’ zoals greppels graven en zware dingen sjouwen. Ik heb eigenlijk nog geen idee wat ik precies ga doen. Dat maakt me ook niet uit, alles wat ik kan doen om te helpen vind ik prima. Ik denk dat het al belangrijk is dat we er gewoon zijn voor die mensen. Dat we laten zien dat we naar ze omkijken en hen het gevoel geven dat hun leven belangrijk is.

‘Dat gevoel zullen ze misschien niet altijd meer hebben. Er is minder aandacht voor hun situatie dan drie jaar geleden toen Aylan aanspoelde en zijn foto op alle voorpagina’s stond. De golf van bootjes die de oversteek waagt, is ook niet meer zo groot als toen. Maar de situatie in Lesbos is er niet beter op geworden. Het leven is nog steeds hartstikke slecht daar, zeker tijdens de koude winter.

‘De mensen in de kampen zitten te wachten op toestemming om naar Athene te gaan. Daar kunnen ze asiel aanvragen, maar die procedure duurt gewoon ellendig lang. Ondertussen groeit het aantal vluchtelingen en de uitzichtloosheid ook. Ze wachten, maar weten niet precies waarop. Ze hebben geen idee of, wanneer en waar ze in Europa opgevangen zullen worden en dat levert frustraties op. Ook omdat ze dicht op elkaar zitten met allerlei verschillende culturen en geloofsovertuigingen door elkaar. Er zijn mensen bij met trauma’s en door de uitzichtloosheid ontstaan er ook mentale problemen waar geen aandacht voor is. Alle hulp is dus welkom.

‘Omdat we straks niet met lege handen willen aankomen, zijn we een crowdfundactie gestart. Hoe we het geld precies gaan gebruiken weten we nog niet, we zullen in overleg met Movement On the Ground beslissen wat het beste is. Vorig jaar is er veel geïnvesteerd in elektriciteit en verwarming in de tenten. Als die behoefte er nog steeds is, gaan we het geld daaraan spenderen, maar misschien zijn er nu andere dingen die urgenter zijn. Het geld moet in ieder geval direct ten goede komen aan de vluchtelingen en we zullen alle investeringen ter plekke doen, zodat de lokale economie ervan profiteert.

Wil je de actie van Rens steunen? Dat kan hier.

Tekst & beeld: Wietse Pottjewijd