Blog Corstin: De wereld beweegt
Blog van CorstinGepubliceerd: 4 hours ago
Hij is hooguit 1,70 cm, begin 60. Grijs haar, Brabants accent en volledig in het zwart gekleed. In zijn introductie vertelt hij hoe hij iedere ochtend anderhalf uur met zijn Turkse mastiff wandelt.
Ik zie ‘m in gedachten meteen lopen in de ochtendschemering, de andere baasjes tegemoet. Lange mannen, het hoofd beschaamd omlaag. Een riempje in hun hand met aan het einde de gillende chihuahua van vrouwlief en tussen duim en wijsvinger een roze poepzakje. Maar de man in het zwart ritst zijn jas open en haalt een Komo-zak tevoorschijn, vouwt hem om zijn handen en raapt zo de megadrol van Poekie de Turkse mastiff op.
Ik ben vorige maand gestart met mijn master management, cultuur en verandering. De kleine man in het zwart is mijn docent strategisch management en tevens mijn studieobject. Dat gaat automatisch, hij staat tenslotte op de plek waar ik normaal sta. Welke tools zet hij in, welke werkvormen en trucjes? Die zwart outfit en het verhaal over zijn hond, dat is spelen met het associatief geheugen.
Associatief denken is het schakelen tussen gedachten waar ogenschijnlijk geen logisch verband tussen zit. Van de hak op de tak. Het kan een handige truc zijn, een soort kapstok in het geheugen waardoor je dingen onthoudt. Ik heb een sterk associatief geheugen en weet nu al dat ik aan mijn docent terugdenk wanneer ik voor het schap met vuilniszakken sta.
Toen ik lesgaf op het mbo zette ik dit middel veel in. Daar was ik ‘die vrouw met die lauwe patta’s’. Het begon allemaal met een paar limited edition Air Jordans. Hoe ik, en vooral de Jordans, met een luid gejoel werden onthaald aan het begin van de les. Het werd een gewoonte, bij elk nieuw paar Nikes een applaus.
Die sneakers kwamen prima van pas als lijdend voorwerp en ik zette ze dan ook regelmatig in. Met succes. ‘Oké mevrouw, ik had laatst gewoon stress door u. Ik was patta’s aan ‘t passen, ga ik ineens nooduitgangen checken omdat ik moest denken aan crowdmanagement uit uw les. Staan er allemaal karren met lege dozen voor die nooduitgang, werd ik gewoon helemaal para!’
Twee weken later loop ik naar het leslokaal, voor mijn eigen les. Zou hij weer in het zwart zijn? Een collega-student is al binnen en vraagt aan onze docent of hij vanmorgen een goede wandeling heeft gehad met de hond. Een voldane grijns verschijnt rond de lippen van de man in het zwart.
Laat een reactie achter
Spelregels
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Back to Top