Blauwe muisjes…toch?
Na een hele dag spreekuur, kraamvisites en administratie werd ik gebeld voor een bevalling. Die ging vrij vlot, maar je bent dan toch altijd een paar uurtjes verder. Om de kersverse ouders een momentje alleen te laten met hun dochter, besloot ik beschuit en muisjes te halen. Het was een lange dag en met m’n gedachten overal behalve bij de beschuitjes, pakte ik het eerste het beste pakje muisjes. Zelf had ik niets door, tot de kersverse moeder niet meer bijkwam van het lachen en riep: ‘Wat dacht je, ik doe maar blauwe muisjes?’ Oeps!

Gefeliciteerd! Eh…
Vandaag rij ik kraamvisites met de verloskundige. De kraamvrouw waar we naartoe gaan is al enkele dagen geleden bevallen. Mijn stage hier is net begonnen en ik heb haar nog niet eerder ontmoet. Haar hele vriendinnengroep zit op de bank. Gezellig! Eén van de dames begroet mij enthousiaster dan de anderen, en snel trek ik de conclusie dat zij de kersverse mama is. Ik geef haar een hand, stel mij voor en feliciteer haar met de geboorte van haar dochter. Dan klinkt uit de keuken: ‘O hoi! Zullen we boven even snel de controles doen?’ Ai, de echte moeder stond gebak te snijden…

Doorbloede navelstreng
Het doorknippen van de navelstreng: altijd een bijzonder moment. Papa’s die met trillende handen de schaar aanpakken en ervaren dat de stevige en goed doorbloede navelstreng toch niet zomaar doorgeknipt is. ‘Ja, het is taai spul, hè?’ Als hij de navelstreng dan vervolgens doorgeknipt heeft, spuit het bloed in het rond. Oeps! Heel fijn dat die navelstreng zo goed doorbloed is, maar de volgende keer toch maar even goed uitstrijken. Nu kon iedereen genieten van het voedzame bloed van mama en ik een schone trui aantrekken…

(o)Pa
Op het spreekuur zag ik een jonge vrouw en een duidelijk oudere man. Omdat er een echo gemaakt werd en zwangeren dan vaker mensen meenemen, trok ik de conclusie dat ze haar vader mee had genomen om mee te spieken naar de kleine druif in haar buik. Bij de opmerking die ik daarover maakte, werd al snel duidelijk dat dit niet de vader van mevrouw was, maar de vader van de betreffende druif… FAIL!

Zwaartekracht
Het breken van de vliezen kan spontaan gebeuren, of door de verloskundige worden gedaan. De eerste keer is dat spannend. Heb ik de vliezenbreker wel goed gepositioneerd? Prik ik mijn eigen handschoenen niet kapot? Zoveel om over na te denken, dat je de basisdingen al snel vergeet… Bijvoorbeeld dat als je op een bed gaat zitten om de vliezen te breken, het bed dan een beetje indeukt. En dat (vrucht)water altijd naar het laagste punt stroomt. En dat spijkerstof (vrucht)water uitstekend opzuigt. Gelukkig hoefden we nog maar een hele dag visites…