Ik heb het over de eerste lijn in het ontwerpen van een stedenbouwkundig plan. Die lijn zal uiteindelijk jouw leefomgeving bepalen. Kijk maar eens goed om je heen, naar de gebouwen, de parken, de wegen. Alles is ooit begonnen toen de ontwerper die ene lijn tekende.

Maar wat als je die lijn in een ander perspectief zet? De lijn van de ontwerper is niet in een keer goed. Wij mensen maken fouten, en er gaan jaren overheen om een plan aan te passen totdat alles klopt, alles op de juiste schaal en op de juiste plaats staat. Want zodra het vastligt in het bestemmingsplan kun je niks meer veranderen.

In de rest van het leven werkt het precies hetzelfde. Je zet een lijn door een actie te ondernemen. Die pakt misschien niet altijd uit zoals je had gewild, maar je kunt het op dat moment niet meer veranderen. En uiteindelijk leer je er weer van en verbeter je jezelf. Je zou het leven dus kunnen zien als de lijn in het stedenbouwkundige plan.

En je kunt jaren vasthouden aan die ene fout die je toen hebt gemaakt, of je kunt het simpelweg accepteren. Je zult merken dat het accepteren je uiteindelijk meer rust geeft, ook al is het misschien moeilijker. Het levert niks op om stil te blijven staan bij een fout. Als ontwerper doen we dat ook niet. We zien onze fout in, proberen ervan te leren en gaan door. Uiteindelijk zal het nieuwe plan weer beter zijn dan het vorige en zul jij een betere vorm van jezelf worden.

Beschouw elke fout in jouw leven dan ook niet als het einde. Van fouten kan je alleen maar leren, want zeg nou zelf: wat is er zo leuk aan alles in één keer goed doen?

Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

Volg ons op Instagram