Blog Okke: Morele ambitie
Blog van OkkeGepubliceerd: 1 day ago
| 
|
Daisy Hofman (34) is kerndocent bij de opleiding technische informatica. Ze schrijft over wat haar als docent aan het hart gaat en bezighoudt.
De afgelopen week heb ik de wereld om mij heen niet alleen zien vertragen maar ook zien verzachten. Zonder een ieder die getroffen wordt door deze situatie tekort te willen doen, deel ik graag een positieve kijk op de huidige crisis.
COVID-19 doet op abrupte wijze een beroep op onze flexibiliteit, creativiteit en regelcapaciteit. En dat lijkt goed uit te pakken. Groothandels die hun deuren openstellen voor particulieren om zo de druk op supermarkten te verlichten. Overbodige spullen die weggegeven worden aan mensen die ze wel kunnen gebruiken. Online activiteiten die worden bedacht om elkaars kinderen op nuttige wijze bezig te houden en zo om beurten thuis aan werken toe te komen.
Meer en meer wordt gehandeld vanuit verbinding, wat maakt dat we andere keuzes maken dan voorheen.
Ik heb de afgelopen week een explosie aan creativiteit en handelsgeest van lokale ondernemers gezien. Met diverse, vaak hartverwarmende en humoristische initiatieven zijn zij de boel anders gaan organiseren. Support your locals lijkt nieuw leven ingeblazen te worden. Er wordt om beurten boodschappen gedaan voor kwetsbare ouderen en vanmorgen riep de buurman mij op de galerij toe: ‘Nou die rijst uit de Russische minimarkt om de hoek is zo slecht nog niet.’
En wat een kippenvelmomentje was dat afgelopen dinsdag om 20.00 uur. Met een brok in mijn keel stond ik mijn handen rood te klappen op het balkon tussen het gejoel, het vuurwerk en de scheepshoorns die klonken, voor de mensen in de zorg en andere beroepen die het land draaiende houden in tijdens als deze. Terecht dat zij waardering ontvangen voor het belangrijke werk dat zij verrichten. Tegelijkertijd zijn dit de beroepsgroepen die stelselmatig onderbetaald worden …
Binnen ons onderwijs wordt digitalisering die al langer voorhanden was, met topsnelheid doorgevoerd. De flexibiliteit van collega’s en ook studenten is aanstekelijk. Ook hier zie ik verzachting. Een student die onderweg naar het werk vanuit de metro videobelt om de projectvergadering bij te kunnen wonen, wordt niet gevraagd ‘waarom ben je onderweg naar je werk onder lestijd?’ maar ‘doe je alsjeblieft voorzichtig?’
Tot slot. Moeder aarde komt tot rust. In Venetië keren de vissen terug en is het water kraakhelder. In een aantal Chinese steden is de lucht voor het eerst sinds jaren smogvrij.
Genoeg stof tot nadenken.
Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief. De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
We worden thuis opgesloten, WHO verdraait de cijfers compleet, ons sociale leven ligt plat, onze vrijheid is weg en de mensen zijn doods -en doodsbang.
Maar hé, gelukkig minder fijnstof :DDDDDD
@De Grote Kloek Voor zover ik weet zitten we in Nederland niet thuis opgesloten, er wordt ons gevraagd zoveel mogelijk thuis te blijven. Ook ons sociale leven hoeft niet plat te liggen, het moet alleen voorlopig een andere vorm krijgen. Als je zegt dat onze vrijheid “weg” is, zou je eens met mensen moeten praten die hun vrijheid echt kwijt zijn geweest! We hebben veel vrijheden nog wel, bijvoorbeeld de vrijheid van meningsuiting 😉
Het ligt er altijd aan vanuit welk oogpunt je de dingen bekijkt. Welke “bril” je opzet is een keuze. Als je ervoor kiest om de dingen negatief te bekijken, zul je je ook slechter voelen. “Where the attention goes, the energy flows.”
Daisy Hofman kiest ervoor om aandacht te geven aan de positieve zaken die er gelukkig óók zijn. Als je je op die zaken focust, wordt je gemoed vanzelf lichter. Het verandert niets aan de omstandigheden, wel aan hoe je die omstandigheden ervaart.
@Daisy Hofman Dankjewel voor het delen van je positieve gevoel. Emoties zijn besmettelijk, dus als we met elkaar positiever gestemd zijn, profiteren we daar allemaal van. Nu jij het hebt over initiatieven, ik sprak vanmorgen met een docente (in opleiding) Engels aan een vmbo en zij vertelde me dat veel van haar (minder kansrijke) leerlingen niet van thuisonderwijs gebruik kunnen maken omdat ze de digitale middelen niet hebben. Kunnen wij als HR (Informatica) daarin niets betekenen?
@docent Dankjewel! Wellicht kan de IT Campus hierin iets betekenen. Mail me anders even dan kan ik de gegevens van mijn contactpersoon bij de campus aan je doorspelen. d.hofman@hr.nl
Wat een mooie manier om naar te kijken! Dankjewel voor dit mooie oogpunt! Ik merk zelf dat ik het wel vaak lastig vind, omdat je heel erg moet schakelen in je dagelijkse leven en in de patronen die je hebt. Maar langzaamaan gaat iedereen zijn draai vinden. Ik vind dit wel een mooi voorbeeld van hoeveel mensen zich aan kunnen passen aan een plotselinge situatie en dat we er echt voor mekaar zijn in de tijden dat we elkaar nodig hebben.
Dankjewel Daisy!
Dankjewel Mitch! 🙂