Ik ga het hebben over waarom verzamelkaarten soms zo ontzettend duur zijn. Je hebt wellicht berichten gelezen over verzamelkaarten die in het laatste jaar voor honderdduizenden euro’s verkocht zijn, of misschien over de Belg die nog eventjes wacht tot zijn Charizard een miljoen waard is. Je zal in ieder geval ergens in het nieuws een foto hebben gezien van een twintiger met een stuk karton in zijn handen dat meer waard is dan de meeste BMW’s en jezelf voor je kop geslagen hebben. Je zal gedacht hebben aan je jeugd, aan die dag dat je een schoenendoos vol kaarten hebt weggegooid omdat ze voor baby’s en kleine kinderen waren. Denk aan die studieschuld die gewoon compleet voorkomen had kunnen worden als je twintig jaar geleden had geweten dat je die doos moest bewaren! Al die miljoenen euro’s, gewoon weggegooid!

Het spijt me, maar ook als je die doos had bewaard was je verzameling niet genoeg waard geweest om de staatsschuld van Liechtenstein af te lossen. Veel van de verzamelkaarten in het nieuws komen uit pakjes die soms wel twintig jaar dicht hebben gezeten. Ze hadden bij wijze van spreken net van de drukker kunnen komen. Als je ooit met je vriendjes buiten op straat je kaarten hebt neergelegd, ze vervolgens slepend over de tegels hebt opgepakt en ze daarna in een plastic zakje hebt gestopt nadat je er een elastiekje om hebt gedaan, dan waren ze beschadigd. De straat heeft je niet alleen beroofd van je onschuld, maar dus ook van je pensioenplan.

Prima, maar waarom zijn sommige kaarten dan überhaupt duizenden euro’s waard als ze er nog goed uitzien? Het blijven toch gewoon maar stukken karton met plaatjes erop? Zeker, maar die kartonnen plaatjes zijn duur om dezelfde reden dat de huizenmarkt in Amsterdam ontploft is; kapitalistische zwijnen investeerders die hun geld gebruiken om goederen op te kopen die bijna gegarandeerd meer geld waard worden over enige tijd zodat ze er op een later punt alleen maar meer aan kunnen verdienen.

Dat gezegd hebbende: dat je oude kaarten geen miljoenen waard zijn, wil niet zeggen dat ze niets waard zijn. Als het karton nog grotendeels intact is en je hebt een goede of iconische kaart liggen heb je nog steeds kans dat de marktwaarde een paar tientjes of misschien een paar honderd euro is.

Dus als je nog ergens een doos vol heel oude kaarten hebt liggen, zou ik zeker aanraden om die even goed door te spitten. Zelfs als je geen goudklompjes hebt liggen, vind je misschien iets wat geen geld zou kunnen kopen: herinneringen aan een simpelere tijd in je leven.

Volg ons op Instagram