Huilen is een van de beste dingen die je voor jezelf kunt doen. Je ontlaadt en opgekropte spanning komt los. Het lucht op en reduceert stress. Maar wist je dat het bijvoorbeeld ook bacteriën doodt, toxines afvoert, de bloeddruk verlaagt en pijnstillende hormonen vrijmaakt? Huilen is dus alvast hartstikke heilzaam en gezond. En als je dan weet dat dezelfde reacties optreden als we lachen, geeft het al te meer reden om je verdriet vooral wel een podium te geven.

Maar de realiteit is dat verdriet vandaag de dag nog steeds in het verdomhoekje zit. Het mag er niet zijn, willen het niet voelen en al helemaal niet laten zien aan anderen. Sterker nog: we moeten vooral 24/7 happy as hell zijn en dat liefst uitgebreid etaleren op social media. En zo wordt het taboe enkel herbevestigd en versterkt.

Precies dat gevecht ertegen of de vlucht ervandaan maken dat het langer blijft en intenser wordt. Met alle gevolgen van dien. Slaap- en stemmingsproblemen, overspanning en burn-out, fysieke klachten.

Tranen hebben dus niet alleen een helende, zelfgenezende werking, ze zijn soms ook een vorm van dankbaarheid en blijdschap. Wanneer je bijvoorbeeld veel verdriet hebt om iemand die er niet meer is, zijn die tranen ook een blijk van hoezeer je die persoon waardeerde. Je tranen als eer, ode en dank. En onomstotelijk gegeven: verlies, pijn, frustratie en tegenslag. Je krijgt ze er ongevraagd, op de slechtste momenten en volledig random nu eenmaal bij. Ervaar het, draag het. En als dat lastig is, train dan je draaglast. Meditatie en mindfulness kunnen daar bijvoorbeeld goed bij helpen.

Verdriet voelt kwetsbaar. Je tranen laten zien, maakt dus ook dat je jezelf kwetsbaar opstelt. Dat is per definitie MOEDIG. Ja, met hoofdletters. In een wereld die meer en meer verhardt, is iedereen die zich (nog) kwetsbaar opstelt een HELD. Allereerst zorg je namelijk even goed voor jezelf (zie tweede alinea), je nodigt anderen ook uit hetzelfde te doen. Dat olievlekprincipe dus.

Dus ben welkom. Kom mijn tissues er maar doorheen jagen. Of zoals een van mijn overleden helden zong: ‘Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder!’

Volg ons op Instagram