Blog Sterre: De finish is in zicht maar voelt onbereikbaar
Blog van SterreGepubliceerd: 1 week ago
| 
|
Als student erger ik me vaak aan veel dingen. Maar nu ik bijna vier jaar rondloop op de HR, ben ik in staat om mijn grootste ergernis en het meest nutteloze vak ooit met jullie te delen: Professionele Identiteit.
Laat me je vertellen waarom.
Iemand heeft ooit bedacht dat studenten als onderdeel van hun voorbereiding op het werkveld moeten leren hoe ze zich professioneel moeten gedragen. Briljant idee! Het is niet meer dan logisch dat studenten weten wat er van ze verwacht kan worden in termen van communiceren, presenteren, vergaderen, et cetera. En daar was dan de geboorte van Professionele Identiteit als vak. ‘Maar Shruti, als je het zo briljant vindt, wat zeur je dan?’, hoor ik je vragen. Goede vraag. Mijn klacht gaat dan ook puur over de invulling.
Het vak bestaat voornamelijk uit zelfreflecties. Leren we daardoor echt op onszelf reflecteren? Tuurlijk, enigszins. Maar krijgen we meer reflecterend vermogen door aan de lopende band STARR-verslagen te schrijven? Absoluut niet. Uiteraard is dat niet alles wat we doen. Maar door één interview in het Engels, ben je niet meteen Eva Jinek.
Natuurlijk snap ik dat je niet meteen in alles een pro kunt worden en dat het gaat om kennismaken met de technieken. Maar zelfs die paar technieken zijn nietszeggend en oppervlakkig. En daarmee verre van voldoende om een start te maken met een professionele identiteit.
Van de briljante insteek die ooit ten grondslag lag aan het vak is niets meer over als men van vierdejaarsstudenten vraagt om in ruil voor twee studiepunten een cv, een motivatiebrief en een samenvatting van een willekeurig boek te schrijven en die te vergelijken met die van medestudenten. Nou hebben een cv en een motivatiebrief nog iets te maken met je professionele ontwikkeling. Maar een samenvatting? Niets. Helemaal niets.
Echte professionele identiteit wordt gevormd door échte zelfreflectie. Het afgelopen jaar heb ik onderwijs gevolgd bij de Rotterdam International Case Academy (RICA). In dat jaar ben ik meer een professional geworden dan wanneer dan ook. Afgelopen week nog had ik een intensief gesprek van een uur, waarin ik tot nadenken werd aangezet over wie ik ben en hoe ik mezelf kan verbeteren. Hoe bereiken ze dat? Tijd investeren, observeren, blootstellen en graven. Take notes, docenten Professionele Identiteit.
Ik wil een vraag neerleggen bij degenen die verantwoordelijk zijn voor het invullen van dit soort vakken. Zien jullie echt waarde in de manier waarop Professionele Identiteit wordt gegeven? Merken jullie ook dat het vak toe is aan verandering? Moet het vak Professionele Identiteit niet een nieuwe identiteit krijgen?
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Herkenbaar Shruti, en jammer eigenlijk! Ik onderschrijf het belang van diepgaande reflectie op hoe je jezelf ontwikkelt, gegeven de professionele kaders van het beroep (zoals beroepscode), en met het oog op de maatschappelijke vraagstukken waar jouw expertise bij uitstek een bijdrage te leveren heeft.
Hogeschool Rotterdam geeft overigens wel adviezen over professionele identiteit in het onderwijs. Zie bijv. deze publicatie van collega Annemiek Grootendorst:
https://hint.hr.nl/contentassets/ddc4f74ca758465eb667c2c21a737a7d/loopbaangericht_leren_bijlage.pdf
Ik denk graag mee!
Groet, Leonie le Sage
Lector Professionele identiteit van de sociaal werker
“Meneer, ik heb zoveel aan die STARR-methode gehad”. Met deze woorden stormde een net afgestuurde mentorstudent van mij de docentenkamer binnen. Hij, de student die 4/5 jaar lang mij het leven als coach/mentor moeilijk had gemaakt, vooral door niet voor SLC te doen wat hij moest doen tijdens zijn jaar studie en stage in Japan. Hoe vaak had ik niet meer naar de geest van de opdrachten moeten beoordelen in plaats van naar de letter. Hij vertelde dat hij net terug was van een lange en intensieve sollicitatieprocedure in Japan. Bij die gesprekken had hij dankbaar gebruik kunnen maken van wat hij (toch nog) opgedaan had bij SLC-opdrachten. Vooral de STARR-opdrachten die hij eerder vervloekte bleken hem in de vele gesprekken uitermate goed te kunnen helpen als er weer eens naar voorbeelden werd gevraagd. Hij had de baan binnen en zou binnenkort naar Japan verhuizen. Daarvoor had hij de opleiding TMA gedaan.
Mans van de Vendel
Oud-docent TMA
Misschien aardig om te melden: elke opleiding kiest zijn eigen invulling (en vaak ook een eigen naam) voor de professionaliseringsvakken. Ik herken de voorbeelden die in deze blog gegeven worden, dan ook niet.
Als je klachten hebt over de invulling van een cursus bij jouw eigen opleiding, schrijf er dan geen blog in Profielen over, maar ga in gesprek met je docenten en/of de opleidingscommissie.
Jammer dat jij deze ervaring hebt opgedaan maar elke opleiding kiest de invulling voor deze lijn.
Ik herken dit helemaal niet en ook onze studenten en alumni niet. Ze pleiten juist om meer aandacht voor de ontwikkeling als professional en zijn juist enorm blij dat de opleiding er aandacht besteed.