Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 11 hours ago
Met genoegen las ik dat De boekenestafette met het initiatief ‘Heel HR Leest’ als een trein gaat. Zoals vroeger kettingbrieven continenten verbonden, dan kreeg je uit Nigeria de oproep ‘stuur deze dertig enveloppen naar je vrienden om de nieuwe emoji’s van Hyves te verspreiden.’ En ik dan hopeloos zoeken naar dertig vrienden, ja bij deze: ik was de zwakste schakel.
Dat lezen goed is voor je studiesucces – zoals de boekenestafette beweert – geloof ik graag. Zelf ken ik nog een ander voordeel van lezen: het is geneeskrachtig.
Op de basisschool stotterde ik over elke lettergreep. Ik wilde me kunnen uiten, mezelf een stem geven, droomde over een vloeiende Google Translate stem. Vooral als de juffrouw begeesterd voorlas uit de Bijbel, dan sprongen archaïsche woorden langs waar mijn tong het Spaans benauwd van kreeg. Vanzelf kwam ik ook in aanraking met kinderboeken. Op de Harry Potter-serie ben ik helemaal verliefd geraakt. Heel iets anders dan de Bijbel, alhoewel het allebei fantasy is. Ik las de serie hardop voor, en vanzelf leerde ik beter te ademen en te herstellen bij woorden als: reuzentarantula, chocoknikkers, Wingardium Leviosa.
Alvast een disclaimer: Lezen is een fantastisch medicijn, maar bijvoorbeeld niet als je ziek bent. Als je blindedarmontsteking hebt, dan raad ik antibiotica aan. Je kan natuurlijk zeggen: ‘Ik lees net zolang door totdat het over is’, maar ik zou het er niet op wagen.
Afgezien van de blindedarmontsteking werken boeken betoverend, ik noem de klassieker Alice in Wonderland. Het boek was in staat mijn gedachten te mobiliseren naar verre spelonken, de uiteindes van onze magische uitgestrektheid. Even weg uit de harde, verdrukkende realiteit. Vlak voor een groot examen waar ik superzenuwachtig voor was, bracht ik dan mijn geest tot bedaren door de wereld van Alice in te duiken. Een keer is dat finaal misgegaan, toen ging ik down the rabbit hole maar vond ik op het moment van het examen de terugweg niet meer. Toentertijd had ik Hans en Grietje nog niet gelezen … Inmiddels weet ik beter, en heb ik het konijnenhol zo uitgemolken dat het de grootte heeft van het zwarte gat in een universum.
Bij de eerstvolgende boekenestafette ga ik mezelf herkansen, compenseren, de titel ‘De zwakste schakel’ schrappen uit mijn cv en jou een rondleiding geven in de wondere werelden van Alice.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Leuk blog weer, Menno. Ik ben ook wel benieuwd wat jouw favoriete Nederlandse boek is!
Hoi Menno,
Mag ik jou een keer trakteren op een goede kop koffie / thee met iets (misschien een boek 😉 erbij? Ik ben vanuit het project “Heel HR leest” bezig met leesbevordering / leesplezier en ben benieuwd naar jouw ideeën hierover.
Dankje @Corstin Dieterich. Daar stel je wel de Vraag der Vragen. Andere boeken wil ik niet tekort doen, maar ‘De helaasheid der dingen’ van Dimitri Verhulst draag ik wel als een placenta met me mee. Een hilarische, poëtische en bij vlagen overweldigend weemoedige roman over de levens van vier volstrekt nutteloze mannen (Dimitri’s vader en nonkels) en een nutteloze man in wording (Dimitri zelf) in een godvergeten uithoek van Vlaanderen.
Hoi @Annemieke Van Dillen, dat lijkt me een goed idee. Er is een flinke inhaalslag te maken wat betreft leesbevordering en -plezier. Immers, als kinderen net zolang in de bibliotheek zaten als achter de televisie, dan was de bibliotheek nu een bioscoop. Om aan te geven dat er lange weg te gaan is. Mijn mail is: 0965084@hr.nl
Mooi! Helemaal met je eens; ik heb echt al veel levensgeluk beleefd aan het lezen van boeken. Boeken van Nederlandse schrijvers, bekende, minder bekende, thrillers, biografieën, humor, als het maar lekker leest zo op het strand of voor het slapen gaan. Eerlijk gezegd heeft het lezen er aan de podcasts een concurrent bij (naast de smartphone zelf) maar niets zo lekker om bladzijde voor bladzijde meer en meer in een boek weg te kruipen.