Natuurlijk, we willen ons kunnen onderscheiden van anderen. Een eigen identiteit, mening, smaak, visie. En zie daar: ook dat delen we dus. En als je goed luistert en kijkt – en je blijft nieuwsgierig naar de drijfveren van je veronderstelde tegenhanger – kun je tot de ontdekking komen dat de ogenschijnlijke tegenstellingen hem vooral in de vorm zitten en minder in de inhoud dan je zou verwachten.

Mensen die heel hard roepen dat andere mensen of groepen niet welkom zijn bijvoorbeeld. Wat is hun dieper liggende drijfveer? Van waaruit komen zij tot dit gedrag? De kans is groot dat je uitkomt bij angst, frustratie en gevoelens van onveiligheid. Het vreemde en anders is van nature eng. Eng en onveilig is een onprettig gevoel, dus daar wil men van af. Precies die emoties spelen – als reactie op dit gedrag – bij degenen die worden uitgesloten. En waar willen ze dan beiden naar toe? Waarschijnlijkheid het positief tegenovergestelde van angst en onveiligheid. Vertrouwen en veiligheid.

Natuurlijk ben ik verre van perfect en trap ik zelf ook regelmatig in de val. De oordelen over het anders zijn van de ander die soms door mijn hoofd schieten zijn regelmatig niet mals. Maar ga vooral niet proberen een volledig oordeelloos mens te worden, het is – los van wat kleurloos (oordeel), week (oordeel) en onbestemd (oordeel) –  onmogelijk (feit). Het is ook niet nodig.

Het valt en staat uiteindelijk allemaal met de keuzes die je maakt. Je gedachten zijn er nu eenmaal razendsnel. Het grootste deel van je gedachten, zijn geen feiten. Hooguit een perceptie en dus  jouw waarheid. Je kunt dus al beginnen ze als zodanig te ontvangen en verwerken en er dus niet klakkeloos naar te handelen. Tegelijk kun je er een onomstotelijk gegeven naast zetten terwijl je die door jou veroordeelde ander bekijkt en benadert: ook die ander is net als jij op zoek naar geluk, gezondheid en veiligheid. Met deze bril op kunnen we weer verbinden en opbouwen wat we al die tijd hebben afgebroken.

Volg ons op Instagram