Wat zijn we allemaal een potje aan het lijden. Er zijn zo veel crises momenteel, dat er altijd minimaal eentje bij jou past. De meest recente: de leescrisis. We lezen allemaal te weinig. Ik dan niet – ik zit erop – maar kennelijk groeit er een bijna analfabete generatie op. Of strooien we te kwistig met het woord ‘crisis’?

Zoek je naar een definitie van dat woord, kom je uit op: ‘een zware noodsituatie waarbij het functioneren van een stelsel (van welke aard dan ook) ernstig verstoord raakt.’ Direct aan het begin zit hem de angel: ‘een zware noodsituatie’. Wie bepaalt of het een noodsituatie is en wanneer ‘zwaar’ ook echt zwaar is? En een stapje verder: is een crisis per se slecht nieuws?

Oké, op het gladde ijs dan maar. Crises – groot en kleine, zwaar of licht, kort of lang – zijn onvermijdelijk. Je zou naïef zijn te denken en verwachten dat ze jou bespaard blijven in je leven. We zijn inmiddels echter verhoudingsgewijs lang welvarend en zodoende gewend aan een bepaald comfort, gemak en verkrijgbaarheid van wat we dan ook maar verlangen. Sterker: soms zijn we daaraan inmiddels verslaafd geraakt. Comfortjunkies. Ja, jij ook.

Verslaafden die afkicken – en ja, dat is een proces van ongemak – gaan daar doorgaans sterk op vooruit. Zowel mentaal als fysiek. Dus neem de stikstofcrisis, energiecrisis of de woningcrisis: welke silver lining is daaraan op te merken? Allereerst dat er geen vanzelfsprekendheid is. Dat een gezonde wereld of een gezond leven moeite en inspanning kost. Dat het soms ook offers vraagt.

Ik heb menig boer in een reactie over de kabinetsplannen horen zeggen: ‘Maar ik wil gewoon boer blijven, ik doe dit al jaren en mijn voorouders ook.’ Erkenning van de situatie die we zelf moedwillig hebben gecreëerd (een stikstofprobleem) hoorde ik zelden. Oplossingen evenmin. Gelukkig is er ook een – weliswaar kleine – groep boeren die deze crisis als kans ziet en kwam met een degelijk plan dat voorziet in verduurzaming en zogenaamde ‘circulaire landbouw’.  Van crisis naar oplossing dus.

Een crisis biedt altijd kansen voor een uitkomst die beter is dan de oude situatie. Dat gaat niet zonder slag of stoot, een beetje pijn en wrijving. Maar juist dat – het proces dat je doorloopt – maakt ons creatiever, veerkrachtig en innovatief. Als je jezelf er voor open stelt en dat aangaat, bereid bent om dat (tijdelijke) ongemak te dragen, transformeer je lijden in leiden.

Volg ons op Instagram