Ik loop mijn kantoor binnen met een dikke stapel papieren. Het zijn de 120 werkbladen voor de doelgroepentraining die ik volgende week ga verzorgen over het mbo. Geen enkele deelnemer aan de training is mijn student; het zijn allemaal collega’s.

Ik sta sinds januari niet meer voor de klas. Ik werk sindsdien op de educatieve afdeling van de organisatie die de Stemwijzer maakt. Ik kijk geen huiswerk meer na, ik controleer geen verslagen meer op plagiaat en ik schrijf geen PTA’s. In plaats daarvan werk ik aan lesmateriaal voor docenten, vernieuw ik gastlessen en sleutel ik aan het schoolprogramma voor politiek Den Haag. De projecten waar ik aan meewerk bereiken op papier in een jaar meer studenten dan menig docent in diens loopbaan meemaakt. Ik geef ze alleen zelf geen les.

Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik daar nooit moeite mee heb. Ik heb vele leuke herinneringen aan mijn tijd in het klaslokaal. Ik heb mijn laatste lichting studenten voor de zomervakantie nog uitgezwaaid op hun diploma-uitreiking, en ik was nog steeds vreselijk trots op ze. Ze waren ook hartstikke blij dat ik nog gekomen was! Dan moet ik toch wel iets goed hebben gedaan?

Maar is dit niet gewoon de realiteit van de moderne, nieuwe docent? Een derde van de nieuwe docenten verlaat binnen vijf jaar het onderwijs weer. Ben ik niet gewoon onderdeel van die statistiek? Er was geen plek voor mij op mijn oude stageplek, en ik moet toch echt eten terwijl ik nog studeer. Trouwens, ik hoef toch niet voor altijd weg te blijven? Plus, ik ben echt trots op het werk dat ik in deze setting kan doen. Hoeveel docenten werken aan projecten met budgetten van tienduizenden euro’s? En hoeveel mogen zich heel de dag bezig houden met hun favoriete onderdeel van het vak? Hoeveel docenten doen zulk gevarieerd werk als ik?

Mijn bureau heeft uitzicht op het Binnenhof. Vanaf mijn bureau steekt de Ridderzaal net boven de daken uit van de fractiekamers. Toen ik begon op kantoor gaf een collega mij de wijze raad om, als het allemaal even te veel werd of een project hopeloos vast kwam te zitten, even naar buiten te kijken. We doen het allemaal voor het gebouw aan de overkant van de straat. Het was ontzettend goed advies.

Het is alleen zo verdomd stil op de vijfde verdieping.

Volg ons op Instagram