Voor mijn laatste stage heb ik een portfolio ingeleverd van 89 A4’tjes, waarvan er maar 30 pagina’s door mij geschreven mogen zijn. De rest van het portfolio is gewijd aan controles, documenten geschreven door mijn begeleider vanuit de HR en verschillende aanvraagformulieren. Schieten we niet totaal ons doel voorbij? Is het proces bij andere opleidingen ook zo enorm bureaucratisch?

Voor diegenen die geen lerarenopleiding volgen zal ik uitleggen hoe het proces in zijn werk gaat voor de ‘startbekwaamstage’ bij de LERO: Je portfolio bevat een overzicht van alle andere plekken waar je stage hebt gelopen voordat je bent begonnen aan je startbekwaamstage, een complete uitdraai van je studievoortgangoverzicht, propedeuse en al, een integriteitsverklaring van de student waarin je aangeeft dat alle vereiste stukken in het document zitten en dat je geen plagiaat hebt gepleegd, een gevalideerd bewijs van het halen van stageniveau 3 en je ontwikkelpunten daaruit, bewijs van het halen van je minorpraktijkopdracht, een verwijzing naar de op film opgenomen assessmentles, de uitgeschreven lesvoorbereiding die je daarvoor hebt aangeleverd en een persoonlijke omschrijving van je pedagogische visie. Pas daarna begin je werkelijk met de bewijsstukken die aantonen dat je voldoet aan de eindtermen die opgesteld zijn voor de stage. In mijn geval begint dat dus pas op pagina 52.

Als je dat allemaal hebt geschreven en netjes hebt opgemaakt, upload je het portfolio naar N@tschool en moet je een apart team mailen met het verzoek te kijken of je portfolio nou echt wel voldoet aan de randvoorwaarden. In mijn geval was dat dus niet het geval; er ontbrak halverwege het document een handtekening van mijzelf en een handtekening van mijn begeleider. Bovendien was het vakje ‘GO’ in het beoordelingsformulier van mijn begeleider vanuit de hogeschool niet ingekleurd. Nou was dat geen ramp, want je krijgt gelukkig nog tijd om dat soort dingen aan te passen en het dan opnieuw in te leveren. Maar ik vraag me oprecht af wie er gebaat is bij een systeem waarbij een portfolio kan worden afgekeurd omdat degene die het portfolio inlevert, zijn eigen handtekening ergens een keer is vergeten.

Er zullen ongetwijfeld vele voorbeelden zijn van studenten die hebben gesjoemeld om hun ‘startbekwaam’ te behalen, en al deze regelingen zullen vast in het leven zijn geroepen om eerdere mazen in de regels te dichten. Ik besef ook heel goed dat elk onverdiend diploma afdoet aan het mijne. Bovendien is niets van dit alles de schuld van de mensen die mij door dit vak heen loodsen. Maar ik zie in dit hele traject een groter maatschappelijk probleem: wantrouwen, geboren uit gebrekkig contact, dat maar moet worden opgelost met extra papierwerk. Waardoor dat contact eigenlijk alleen nog maar slechter wordt.

Volg ons op Instagram