Tegenwoordig is wonen een hobby voor miljonairs. Advies van hen voor de plebse mensen die de woningmarkt betreden (waaronder ik …): ‘Begin niet als starter’. Ja, was het maar zo simpel.

Hoewel de huizenprijzen een paar procent zijn gedaald, stijgt de hypotheekrente tegelijkertijd als nooit te voren. Met mijn vriendin zie ik, net als vele andere hopeloze starters, een deprimerend toekomstbeeld voor ons. We voelen ons genoodzaakt onze ouders ter hand te nemen, want alleen voor stelletjes die uit minstens drie mensen bestaan, ziet de woningmarkt er op dit moment goed uit. Maar betekent dit wel dat we onze monogame relatie op het spel moeten zetten? Passen we met z’n allen ook in die knusse twijfelaar? Ik heb hele lieve ouders, daar niet van … Maar toch: incestueuze gedachten nemen de overhand.

Soms zie ik geen andere uitweg. Als student ben ik namelijk net te oud voor een studentenwoning, verdien ik te weinig voor een huurwoning in de vrije sector, en moet ik gerekend vanaf 16 oktober nog precies 8 jaar en 345 dagen wachten op een sociale huurwoning. Nou ja, zoveel tijd heb ik niet. Ten tweede zie ik mijn ouders liever als echtgenoten dan als huisgenoten en tenslotte haat ik verhuisdozen als meubilair.   

Je begrijpt dat hier de eerste symptomen van een quaterlife zichtbaar worden. Na zulke hectische overdenkingen zoek ik mijn rust op Funda. Op Funda kan ik nog lekker ouderwets mijmeren over een onrealistische toekomst. De advertenties zijn voor mij altijd fictie geweest, maar ik kon me altijd nog wel ergens voorstellen dat ik ooit in zo’n fictie zou kunnen leven.

In een fantasiewereld als Funda, of moet ik zeggen Sims 4, vergeet ik even wat tijd is. En zo vliegen acht jaren als een flits aan mij voorbij.

Volg ons op Instagram